Πίσω στη δεκαετία των 90s, η indie μουσική σκηνή, ανέδειξε πληθώρα συγκροτημάτων και solo καλλιτεχνών που άφησαν το δικό τους στίγμα στην pop κουλτούρα, διαμορφώνοντας τη μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να θεωρείται από πολλούς ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής. Την ίδια περίοδο γνωρίσαμε και αγαπήσαμε γυναίκες μουσικούς όπως η Natalie Merchant, η Tori Amos και η Fiona Apple. Γυναίκες με μουσική παιδεία, που είχαν κάτι διαφορετικό να πουν και χρησιμοποίησαν νότες και στίχους για να το επικοινωνήσουν με επιτυχία στην ανήσυχη γενιά της δεκαετίας του ’90.

Στην Ελλάδα, η αγγλόφωνη μουσική σκηνή, μπορεί να έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’60 με ροκ συγκροτήματα όπως οι Aphrodite’s Child και οι Socrates Drunk The Conium, στο πέρασμα του χρόνου ωστόσο απέκτησε το δικό της κοινό αλλά και ακόμα περισσότερους εκπροσώπους όπως οι South of No North, Universal Trilogy και οι Raining Plesure καλύπτοντας ένα ευρύτερο μουσικό φάσμα.

Φτάνοντας στο σήμερα, με το ελληνικό κοινό να είναι απόλυτα εξοικειωμένο με το αγγλόφωνο τραγούδι με ελληνική υπογραφή, πληθαίνουν οι περιπτώσεις καλλιτεχνών που βρίσκουν το δικό τους τρόπο έκφρασης στο αγγλόφωνο τραγούδι. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η Livertia.

Η Livertia (a.k.a Ελευθερία Ναθαναήλ) είναι ενεργή μουσικός που κινείται σε ένα μεγάλο φάσμα εγχώριας μουσικής σκηνής. Κλασική πιανίστρια, συνθέτει μουσική για θεατρικές παραστάσεις και video dance projects, ενώ είναι καθηγήτρια κλασικού πιάνου στο Μουσικό Τμήμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Θα τη βρει κανείς να αυτοσχεδιάζει επί σκηνής ως μέλος των Sans Corps και να παίζει πλήκτρα και ακορντεόν,στους Πυξ Λαξ.

Υπογράφοντας την πρώτη της προσωπική δουλειά με αγγλόφωνο στίχο, μουσική και φωνητικά, η Liverita καταφέρνει να συνθέσει ένα πολύχρωμο ψηφιδωτό από rock, jazz και κλασικούς ήχους. Τραγούδια της Livertia, όπως τα «Intensive Pulse»,«Toy» και «Wet Violets» -κυκλοφορούν από την 314 Records – διαποτίζονται από λυρισμό και ψυχεδελικά στοιχεία, καταφέρνοντας να ανασυνθέσει και να εφεύρει εκ νέου τον ήχο των 90s, μέσα από ένα δυνατό δέσιμο του χθες και του σήμερα.

Όπως η ίδια λέει:

«Όλη μου τη ζωή παίζω μουσική και εκφράζομαι μέσα από αυτή. Μου γεννήθηκε έτσι η επιθυμία να μπορέσω μέσα στα 3 – 4 λεπτά που διαρκεί το κάθε τραγούδι μου να εκφραστώ και να δημιουργήσω μία νέα, δική μου δομή».

Μέσα από το ολόφρεσκο τραγούδι της με τίτλο Mess, η Livertia μας χαρίζει άλλο ένα «κινηματογραφικό soundtrack», εμπλουτίζοντας την αγγλόφωνη ελληνική μουσική σκηνή, με το δικό της ξεχωριστό άγγιγμα .

Με indie – underground στοιχεία, δεμένα με μία πειραματική προσέγγιση της κλασικής μουσικής τής παιδείας και εύθραυστα, αλλά ταυτόχρονα δυναμικά φωνητικά, η Livertia καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ήχο σύγχρονο, που διατηρεί μία εποικοδομητική νοσταλγία για την alternative rock σκηνή των 90s.

To official video του τραγουδιού που σκηνοθέτησε ο Νάσος Σκλιάς, χρησιμοποιεί πλάνα από την ανοιχτή live ηχογράφηση του κομματιού τον περασμένο Μάιο στο πλαίσιο του «Live Recording Project» όπου η Livertia είχε παρουσιάσει για πρώτη φορά τα κομμάτια της στο κοινό.