Ολοι οι οικονομικοί παράγοντες εντός και εκτός της χώρας περιγράφουν, σχεδόν με ενθουσιασμό, τη βελτίωση του επιχειρηματικού και οικονομικού κλίματος μετά τις εκλογές του περασμένου Ιουλίου. Οπου σταθεί κι όπου βρεθεί κανείς ακούει πλέον μόνο καλά λόγια για την Ελλάδα και τις οικονομικές προοπτικές της.
Στις τράπεζες, στις επιχειρήσεις, στις εταιρείες συμβούλων, στις πρεσβείες, στις διεθνείς συναντήσεις, ακόμη και στις μικρότερες εγχώριες τοπικές αγορές συζητούνται ιδέες για νέες δουλειές και νέες δραστηριότητες, για νεωτερικά παραγωγικά σχήματα και έργα, για ευκαιρίες και δυνατότητες.
Και οι πολίτες επίσης διαπνέονται από αισθήματα αισιοδοξίας, όπως μαρτυρούν οι πολλές μετεκλογικές φθινοπωρινές έρευνες των διαθέσεων της κοινής γνώμης. Για πρώτη φορά έπειτα από σχεδόν δέκα χρόνια, το 50% περίπου των ερωτωμένων συμφωνεί με την κατεύθυνση της οικονομικής πολιτικής και αναμένει βελτίωση ακόμη και των προσωπικών οικονομικών.
Προσδοκούν οι πιο πολλοί ότι η μεταβολή των συνθηκών θα βελτιώσει την ατμόσφαιρα στην οικονομία. Προσβλέπουν, με άλλα λόγια, σε μέρες δημιουργίας και ανασυγκρότησης, υπολογίζουν και επιθυμούν διακαώς να απαλλαγούμε οριστικά από τα δεσμά της κρίσης.
Ορισμένοι μάλιστα επιμένουν ότι είναι απαραίτητο να ερευνήσουμε τι συνέβη στη χώρα όλα τα προηγούμενα χρόνια και φθάσαμε στην κατάρρευση, όχι με τιμωρητική, παρά με παιδαγωγική διάθεση. Να μάθουμε δηλαδή τι κάναμε λάθος ως έθνος και να μην επαναλάβουμε τα ίδια.
Είναι σαν να έπεσε ένα τείχος, ένα τείχος καταδυναστευτικό και δεσμευτικό μαζί, που κρατούσε τη χώρα καθηλωμένη και τους πολίτες τυφλωμένους από προαιώνια πάθη και ιδεοληψίες. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ζούμε περίοδο απελευθέρωσης και αποδέσμευσης από αντιπαραγωγικά στερεότυπα και άγονες πλάνες.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αν όντως η χώρα και οι πολίτες της διακατέχονται από αισθήματα απελευθέρωσης και απαλλαγής από τις όποιες ψευδαισθήσεις και τις αυταπάτες της Μεταπολίτευσης, ο καθείς μπορεί να αντιληφθεί το βάρος της ευθύνης που μεταφέρεται στη νέα κυβέρνηση.
Είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού πια και των στενών συνεργατών του να αδράξουν την ευκαιρία και να αξιοποιήσουν στον μέγιστο βαθμό αυτό το κλίμα αισιοδοξίας και αυτή την ατμόσφαιρα δημιουργίας που τείνει να επικρατήσει. Η ανοχή είναι δεδομένη και τα εργαλεία διαθέσιμα επίσης.
Η διεθνής συγκυρία προσφέρει χρηματοδοτικούς πόρους, η χώρα είναι δημοκρατική, συμμετέχει σε μια ένωση μοναδική που πολλοί ζηλεύουν, είναι θεσμικώς θωρακισμένη και ικανή να παράσχει εγγυήσεις στον καθένα που θα θελήσει να την εμπιστευθεί και να επενδύσει.
Οι ίδιες συνθήκες σταθεροποίησης και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, που οικοδομήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια με τις θυσίες του ελληνικού λαού, διευκολύνουν αφάνταστα το έργο και την προσπάθεια της νέας κυβέρνησης.
Διαθέτει μάλιστα ισχυρή πλειοψηφία στη Βουλή και στον λαό, ο δρόμος είναι ανοιχτός και στρωμένος, δεν υπάρχουν εμφανή εμπόδια, παρά μόνο ευκαιρίες και δυνατότητες. Είναι ζήτημα πια επάρκειας του σχεδίου, πειθαρχίας, αφοσίωσης και επιμονής σε αυτό. Και βεβαίως συστηματικής και αγόγγυστης εργασίας.
Οι κατέχοντες τα ηνία της χώρας δεν θα έχουν καμία δικαιολογία αν τυχόν αποτύχουν ή παρεκκλίνουν του έργου και του σκοπού τους. Εκτός και αν άλλα επικρατήσουν, αν κολακευθούν από τις σύγχρονες Σειρήνες της ευκολίας και υποκύψουν στα ποικιλώνυμα και αντιπαραγωγικά συμφέροντα που περιτριγυρίζουν κάθε νέα εξουσία…
ΤΟ ΒΗΜΑ
