«Τα δώδεκα χρόνια της προεδρικής θητείας του Ζακ Σιράκ, που πέθανε την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου, χαρακτηρίστηκαν από οικονομικές δυσκολίες για τη Γαλλία. Αλλά και από ανεκπλήρωτες υποσχέσεις», γράφει η Οσεάν Ερερό της «Le Figaro». Σημειωτέον ότι η παριζιάνικη εφημερίδα είχε στηρίξει αναφανδόν τον εκλιπόντα συντηρητικό πολιτικό και το Συναγερμό για τη Δημοκρατία (RPR), το κόμμα της Δεξιάς που ίδρυσε το 1976 μετά τη σύγκρουσή του με τον τότε πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Ζισκάρ Ντ’ Εστέν.
Η γαλλίδα ρεπόρτερ αναφέρεται σε ένα σημείωμα του Εμανουέλ Τοντ με τίτλο «Οι ρίζες της πολιτικής δυσφορίας», στο οποίο ο διάσημος γάλλος οικονομολόγος και κοινωνιολόγος κάνει την υπόθεση «ενός Ζακ Σιράκ μεταμορφωμένου από τη δύναμη των πραγμάτων σε αριστερό». Διότι στην προεδρική εκστρατεία που έκανε το 1995 ο Σιράκ κέρδισε τον υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Λιονέλ Ζοσπέν προτάσσοντας ένα οιονεί «αριστερό» πρόγραμμα. Κάνοντας, συγκεκριμένα, «σημαία» της προεκλογικής του καμπάνιας ένα «αριστερόστροφο» ζήτημα: την ανεργία.
Το 1995 η ανεργία είχε φθάσει στο 9,60% στη Γαλλία – το υψηλότερο ποσοστό από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 – και ο Σιράκ διακήρυττε: «Η κεντρική μάχη που θα δώσουμε έχει όνομα: είναι η μάχη κατά της ανεργίας». Επρόκειτο άλλωστε για ένα θέμα που κατείχε ο υποψήφιος, τότε, πρόεδρος, αφού όχι μόνο είχε διατελέσει υπουργός Εργασίας το 1967, αλλά θεωρείται και ο «πατέρας» της Εθνικής Υπηρεσίας για την Απασχόληση (ΑΝΡΕ), που το 2008 (μόλις ο Σιράκ παρέδωσε την προεδρία στο πολιτικό του τέκνο και παρολίγο γαμπρό του, Νικολά Σαρκοζί) σε Pôle emploi (Πόλος Απασχόλησης).
Διαβάστε επίσης: Οι φράσεις του που έμειναν στην ιστορία
Ως πρόεδρος, μπροστάρηδες στη «μάχη κατά της ανεργίας» έριξε δύο νέους και φερέλπιδες πολιτικούς (που αργότερα έγιναν και πρωθυπουργοί) τον Ζαν-Πιερ Ραφαρέν και στη συνέχεια τον Ντομινίκ Ντε Βιλπέν. Αλλά στο τέλος των δύο προεδρικών θητειών του, της επτάχρονης πρώτης και της πεντάχρονης δεύτερης, μετά τη συνταγματική αναθεώρηση, η ανεργία είχε υποχωρήσει μόλις στο 8%. Και καθ’ όλη τη διάρκεια των 12 ετών της προεδρίας Σιράκ, ουδέποτε έπεσε κάτω από το αρκετά υψηλό (για τα δεδομένα της Γαλλίας) όριο 7%.
«Διαρκείς τύψεις»
Το 2004 ενώπιον του Πατρίκ Πουάβρ Ντ’ Αρβόρ (σταρ της γαλλικής τηλεόρασης) ο Σιράκ παραδέχθηκε ότι δεν κατάφερε ποτέ να ρίξει πραγματικά την ανεργία: «είναι ευλόγως μια από τις διαρκείς τύψεις που με κατατρέχουν», είχε πει.
Μεταξύ των τύψεων αυτών, όμως, ήταν για τον εκλιπόντα πολιτικό άνδρα και η όξυνση των ανισοτήτων κατά τη διάρκεια της 12χρονης προεδρίας του, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις που είχε δώσει το 1995. «Το ηθικό της μεσαίας τάξης, που ουδέποτε επωφελήθηκε από τις φορολογικές μεταρρυθμίσεις της περιόδου Σιράκ, έπεφτε διαρκώς τα χρόνια αυτά», γράφει η ρεπόρτερ της «Figaro». Η υπόσχεση για μείωση της φορολόγησης από τον υπουργό Προϋπολογισμού Ζαν-Φρανσουά Κοπέ τηρήθηκε ως ένα σημείο, αλλά το αποτέλεσμα από τη μείωση «ήταν να οξυνθούν οι ανισότητες στη γαλλική κοινωνία», αναφέρεται στη γαλλική εφημερίδα.
Και η δημοσιονομική εικόνα της Γαλλίας αντί να βελτιωθεί μάλλον «θόλωσε» κατά τη διπλή θητεία Σιράκ (1995-2007) στη γαλλική Προεδρία. Η ανάπτυξη αντί για 3%, που είχε υποσχεθεί όταν πρωτοεκλέχθηκε ο πρόεδρος, έφθασε μόλις το 2004 στο υψηλότερο ποσοστό (2,3%) για να υποχωρήσει ξανά τα επόμενα 3 χρόνια. Όσο για το δημόσιο χρέος, καθ’ όλη την προεδρία Σιράκ έβαινε αυξανόμενο για να φθάσει στο 63,9% το 2006. Αξίζει να σημειωθεί ότι 13 χρόνια μετά την προεδρία Σιράκ, «το χρέος σταθεροποιήθηκε στο 99,5%, λίγο κάτω από το σημαντικό από ψυχολογικής απόψεως κατώφλι 100%», όπως αναφέρει σε κύριο άρθρο της την Παρασκευή η «Figaro».
«Ο φτωχός οικονομικός απολογισμός της προεδρίας Σιράκ έχει και κάποια ελαφρυντικά», αναφέρει η εφημερίδα. Αναφέρονται η εδραίωση μιας «διαρθρωτικής ανεργίας» στη χώρα, οι αναιμικοί ρυθμοί ανάπτυξης στη Γαλλία όπως και σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης, μια χρονιά ύφεσης, το 2003… «Ο Σιράκ θα μείνει στην Ιστορία ο πρόεδρος που μας έφερε το ευρώ», σημειώνει στη «Figaro» ο Ζαν-Φρανσουά Σιρελί, μεγαλοστέλεχος γαλλικών επιχειρήσεων και την τελευταία τριετία πρόεδρος της BlackRock France.
«Ο Ζακ Σιράκ θα τελειώσει τη διπλή θητεία του αφήνοντας, σε ό,τι αφορά την οικονομία της Γαλλίας, την αίσθηση του ανολοκλήρωτου και των υποσχέσεων που δεν τηρήθηκαν», καταλήγει η αρθρογράφος της εφημερίδας.
