Την περασμένη Παρασκευή, γενικευμένες ήταν οι μαθητικές κινητοποιήσεις σε όλον τον κόσμο για το κλίμα, για την αποτροπή της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής. Ξεκίνησαν από νωρίς στην Αυστραλία και επρόκειτο να ξεδιπλωθούν σε 5.000 σημεία σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οργανώθηκαν στη βάση του κινήματος «Fridays For Future» («Παρασκευές για το Μέλλον») που εμπνεύστηκε η 16χρονη Σουηδέζα Γκρέτα Τούνμπεργκ, η οποία επρόκειτο να παρευρεθεί στη διαδήλωση της Νέας Υόρκης, πιθανώς στην πολυπληθέστερη όλων, καθώς αναμενόταν να συμμετάσχουν μαθητές από 1.800 σχολεία. Και αυτό με την ευκαιρία σχετικής συνόδου του ΟΗΕ στην οποία θα συμμετάσχουν ηγέτες και προσωπικότητες από τουλάχιστον 100 χώρες.
Η υπόθεση της κλιματικής αλλαγής εξελίσσεται στην πιο μοντέρνα νεανική αγωνία και φαίνεται να ευαισθητοποιεί τους πάντες, ενοποιώντας τη νεανική αντίδραση και αμφισβήτηση και στα δύο ημισφαίρια, σε Ανατολή και Δύση, χωρίς εξαιρέσεις, ακόμη και σε χώρες όπου επικρατούν απαγορεύσεις και χρειάζονται ειδικές άδειες για συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες.
Η αφύπνιση των νέων για το κλίμα περιγράφεται ως μοναδική, είναι μαζική και θυμίζει κινητοποιήσεις στις απαρχές μεγάλων κινημάτων κοινωνικής και νεανικής απελευθέρωσης. Τα συνθήματα, δε, είναι ενδεικτικά και δηλωτικά της αμφισβήτησης των νεότερων γενεών απέναντι στις παλαιότερες.
«Προσπαθούμε να σβήσουμε τη φωτιά που ανάψατε» φώναζαν την Παρασκευή μαθητές και φοιτητές στο Σίδνεϊ, δείχνοντας προφανώς τους μεγαλύτερους.
Και δικαίως, αφού τα σημάδια μιας επερχόμενης καταστροφής είναι πολλά και επαναλαμβανόμενα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Και, βεβαίως, πολιτικές ηγεσίες ανεγκέφαλες και… βραχυπροθεσμοπαθείς, οι οποίες προκαλούν με τα έργα και τις ημέρες τους.
Από τις ρωσικές στέπες, τη Σιβηρία, την Αλάσκα, τη Γροιλανδία και τον Αρκτικό Κύκλο μέχρι τον Αμαζόνιο, τα Κανάρια Νησιά, τα ασιατικά παράλια του Ειρηνικού, την Αφρική και την αττική γη, αναπτύσσονται σε όλες τις εποχές του χρόνου καταστροφικά φυσικά φαινόμενα, ικανά να ανατρέψουν σε λίγες δεκαετίες ισορροπίες αιώνων, για να μην πούμε χιλιετιών.
Η απειλή, χωρίς αμφιβολία, είναι μοναδική και οι νέοι που πιθανώς θα ζήσουν τις συνέπειές της ευλόγως αντιδρούν και εξεγείρονται.
Γιατί απλούστατα, αν ανέλθει η θερμοκρασία της Γης και επιταχυνθεί το λιώσιμο των πάγων, θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας, θα αφανιστούν περιοχές ολόκληρες, θα αμφισβητηθεί η ίδια η ζωή στις παράκτιες ζώνες και οι μετακινήσεις πληθυσμών θα λάβουν επικές διαστάσεις.
Βάσει των παραπάνω, η παγκόσμια κινητοποίηση των νέων αποκτά ξεχωριστά χαρακτηριστικά και κατά τα φαινόμενα θα επιδράσει πολλαπλώς. Και στην πολιτική βεβαίως. Ηδη κόμματα και δυνάμεις παντού στον κόσμο προσαρμόζονται αναλόγως. Ακόμη και οι τραπεζίτες σπεύδουν να δώσουν υποσχέσεις και να υπογράψουν πρωτόκολλα υπέρ της βιώσιμης ανάπτυξης, δεσμευόμενοι απέναντι στους αποταμιευτές και καταθέτες τους ότι δεν θα χρηματοδοτούν δραστηριότητες που πληγώνουν το περιβάλλον και επιταχύνουν την κλιματική αλλαγή,
Υπό αυτήν την έννοια το παγκόσμιο νεανικό κίνημα FFF φαντάζει ελπιδοφόρο και δείχνει ικανό να γκρεμίζει σύνορα και ιδεοληψίες.
