Η δημοκρατία, είναι το σπουδαιότερο  πολίτευμα, γιατί κατά τον Αμερικανό πρόεδρο Linkoln , πρόκειται  για  «κυβέρνηση  του  λαού, από το λαό,  για τον λαό». Όμως  το ουσιωδέστερο  στοιχείο   της  σωστής  δημοκρατίας  είναι  ότι υπάρχει   η δυνατότητα  της εναλλαγής  της κυβέρνησης  κι  πως η προκύπτουσα   «αντιπολίτευση   μπορεί  να  ελέγχει την εξουσία».

Από  τις  εθνικές  εκλογές  της  7 Ιουλίου  2019  εκ  των  πολλών κομμάτων  που κατέβηκαν  στο στίβο της διεκδίκησης της εξουσίας,  μπήκαν   στη βουλή  τα  εξής πέντε :

  • Νέα Δημοκρατία: 39,85%, ΣΥΡΙΖΑ: 31,53% ,ΚΙΝΑΛ: 8,10%, ΚΚΕ: 5,30% ,  Ελληνική Λύση: 3,70% ,  ΜέΡΑ25: 3,44%.

Το  μεν  πρώτο κόμμα σχημάτισε αυτοδύναμη  κυβέρνηση  τα  δε άλλα την αντιπολίτευση.

Αν και είναι ακόμη η αρχή   της νέας  διοίκησης, εντούτοις  τα αντιπολιτευτικά κόμματα άρχισαν ήδη να  μετράνε  το  μπόϊ τους,  για να προετοιμασθούν  για  τη  Χ  στιγμή των επερχομένων  εκλογών.

Ήδη  κυκλοφόρησε  η   σχετικά  πρώιμη  δημοσκόπηση  της Metron  Analysis ,  που δείχνει  τη  γνώμη  των οπαδών των κομμάτων. Αλλά αυτό δε  σημαίνει  και τίποτε, διότι δεν  εκδηλώθηκε σε πλήρη εφαρμογή η κυβερνητική πολιτική, για να κρίνει κανείς τις επιδόσεις του κόμματος της Ν.Δ.

Εν  πάση  περιπτώσει  σύμφωνα  με  τις τοποθετήσεις   όλων των κομμάτων , που βρίσκονται  στη βουλή  μπορεί  κανείς  να βγάλει κάποια συμπεράσματα :

Επειδή  οι ψηφοφόροι σήμερα  δεν ψηφίζουν ,  βάσει  κάποιας  ιδεολογίας,  όπως  γινόταν παλαιότερα, η  Ν.Δ.  θα  κριθεί σύμφωνα με το κυβερνητικό της έργο.  Αν  κατορθώσει  να διορθώσει  τα πολλά «κακώς  κείμενα»  της  Ελλάδας, είναι βέβαιο  ότι ο λαός  θα την ανταμείψει   και θα την επανεκλέξει  στην κυβέρνηση.  Αν  όμως  δεν τα καταφέρει, τότε οι ψηφοφόροι θα στραφούν  προς  άλλο κόμμα. Εδώ  μπορούμε να πούμε  ότι  το κριτήριο,  για την επανεκλογή  της Ν.Δ. ,   θα  είναι οι κυβερνητικές της επιδόσεις.

Το  ΚΙΝΑΛ   βρίσκεται  σ’  αμφισβήτηση,  τόσο εσωτερικά  όσο  και εξωτερικά. Εσωτερικά προβλήματα  είναι  τα της αρχηγίας,  γιατί ένα μεγάλο μέρος  του κόμματος θεωρεί  πως η πρόεδρος του  δεν μπορεί να  ενθουσιάσει τους ψηφοφόρους του πάλαι ποτέ κραταιού  ΠΑΣΟΚ,  για  να επανακάμψουν στο εν λόγω  κόμμα. Από την άλλη μεριά  όλοι μέσα   στο ΚΙΝΑΛ θεωρούν  ότι  κονταροχτυπιούνται  τόσο  από τη Ν.Δ. ,  όσο  και τον ΣΥΡΙΖΑ. Οπωσδήποτε  στο επερχόμενο Συνέδριο του κόμματος τα πράγματα  θα ρυθμιστούν. Εκείνο το θέμα  όμως  που μένει  σε εκκρεμότητα  είναι η πολιτική που ακολουθεί το ΚΙΝΑΛ. Αυτοί  που κάνουν κουμάντο  στο κόμμα, πιστεύουν  ότι  με  την υψηλή πολιτική  και με αντιπαραθέσεις στην κυβέρνηση, θα κερδίσουν πόντους. Το  κόμμα  αδιαφορεί  για τα καθημερινά προβλήματα του λαού.  Στο θέμα  του Ασύλου των πανεπιστημίων  για παράδειγμα.  το ΚΙΝΑΛ  δεν  συμφώνησε με  την  πρόταση της κυβέρνησης,  έστω  κι  αν εκ των υστέρων 80%  των ερωτηθέντων ενέκρινε  το νομοσχέδιο.

Το κόμμα της  κ. Φ.  Γεννηματά  φοβάται  ότι τόσο   η  Ν.Δ.  όσο κι ο ΣΥΡΙΖΑ,  που επιδιώκει να καταλάβει τον κεντρώο  χώρο, θα τις  πάρουν  τους οπαδούς  της.

Το  ΚΚΕ,  ως ένα  ακούραστο  κόμμα  του  αγώνα, του οποίου αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε  την  καθαρότητα,  θεωρούμε  δε  πως  έχει μια  σταθερή  πελατεία  οπαδών-ψηφοφόρων, που  δεν μπορεί  να αυξήσει. Ο λόγος  είναι πως η  μεν  ηγεσία του βρίσκεται σταθερά  δεμένη  στον 19ο αιώνα, οι δε  οπαδοί του, εντάσσονται στην κατηγορία των ονειροπόλων.

Τα  άλλα  δυο μικρά  κόμματα  δεν ξέρουμε ακόμη τι «καπνό φουμάρουν»,  τι επιδιώκουν,  ώστε  θα περιμένουμε  την παρέλευση  του χρόνου , για να τα κρίνουμε.

Ο  ΣΥΡΙΖΑ

Το μεγάλο  πρόβλημα  ή  αν θέλετε ερώτημα είναι  πού οδεύει  το πρώην   κυβερνητικό κόμμα;  Στις  εκλογές για  την Ευρωβουλή κατάφερε  να πάρει  25,56 %     ,  ενώ στις  εθνικές 31,53% . Αυτή η αύξηση ερμηνεύτηκε  ποικιλοτροπως, αλλά  η επικρατούσα  άποψη  είναι πως το αποτέλεσμα  αυτό, ανήκει στην  πολιτική μαεστρία  και γοητεία  του κ. Τσίπρα.  Εμείς  αμφιβάλουμε  επ’ αυτής της ερμηνείας. Πολύ  περισσότερο  ήταν το αποτέλεσμα μιας  εκτεταμένης  πελατειακής πολιτικής. Και  τώρα , ως φαίνεται, τα  πράγματα γυρίζουν  στην πραγματική τους κατάσταση. Στο γκάλοπ  της Ναυτεμπορικής  ο ΣΥΡΙΖΑ  πήρε  μόνο 21 , 9 % ,  ενώ στης  MARC   25,7 %.  Είτε έτσι, είτε αλλιώς  ο ΣΥΡΙΖΑ  χάνει  ένα μεγάλο ποσοστό. Τους φοιτητές   και τους διδάσκοντες  στα  πρώην  ΤΕΙ,  τι  τους  ενδιαφέρει πλέον η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα  που έκαναν  τη δουλειά τους επανακάμπτουν στα  πρώην λημέρια τους. Στις  επόμενες  δημοσκοπήσεις  θα αποχωρήσουν χωρίς αμφιβολία  κι  άλλα ποσοστά. Εδώ  είμαστε.

Ο κ. Θόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.