Ένα όμορφο τριήμερο ξένοιαστης βόλτας στη συμπρωτεύουσα χωρίς τα άγχη της διακυβέρνησης της χώρας, πέρασε ο Αλέξης Τσίπρας στη ΔΕΘ. Και είναι νομίζω ο πρώτος πρώην πρωθυπουργός που πηγαίνει στη συνέχεια στην Εκθεση ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οι άλλοι πρωθυπουργοί που ηττήθηκαν στο παρελθόν στις κάλπες, παραιτήθηκαν και δεν είχαν την ευκαιρία να πάνε στη ΔΕΘ.

Το ιδιότυπο σκηνικό της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στη συμπρωτεύουσα τις προηγούμενες ημέρες, είχε χαρακτηριστικά παλαιοκομματικά, σαν κι αυτά που βλέπαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια και από τα υπόλοιπα κόμματα. Είχε, όμως και… συριζαίϊκες ιδιαίτερες.

Για παράδειγμα και η αξιωματική αντιπολίτευση δεν απέφυγε μια σταθερή νόρμα που ακολουθείται με τον αρχηγό να δίνει ομιλία και συνέντευξη τύπου και ταλαίπωρους πρώην υπουργούς και στελέχη να αναλαμβάνουν το ρόλο της «γλάστρας» και του κλακαδόρου.

Το νέο αφήγημα

Βαριεστημένοι οι σύντροφοι του Αλέξη Τσίπρα παρακολουθούσαν και το Σάββατο αλλά και την Κυριακή, την προσπάθεια του αρχηγού να φτιάξει ένα νέο αφήγημα χωρίς καν να μπει στον κόπο να δικαιολογήσει την πολλαπλή ήττα του. Χωρίς καν να βρει ένα σημείο αυτοκριτικής για τα λάθη και τις παραλείψεις της προηγούμενης τετραετίας που επανέφεραν τη ΝΔ στην εξουσία.

Η ομιλία στο συνέδριο ήταν ανέμπνευστη, ο Τσίπρας βαριεστημένα επιχειρούσε να επιτεθεί στην κυβέρνηση και να ετοιμάσει το δρόμο για τη δυναμική αντιπολίτευση και στους δρόμους και στη Βουλή.

Παρακολουθούσαν επί 1,5 ώρα τον πρώην πρωθυπουργό να λέει πόσο καλά τα έκαναν όλα (με μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες και λάθη) αλλά δεν τους κατάλαβε ο ελληνικός λαός. Ή ότι δεν πρόλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το πρόγραμμά του γιατί είχε άλλα σημαντικά θέματα να λύσει.

Χειροκρότημα με το ζόρι σε μια όχι και τόσο γεμάτη αίθουσα, κύματα ενθουσιασμού μόνο όταν ο Τσίπρας μιλούσε για τη συμφωνία των Πρεσπών, μία – δύο σημαίες να ανεμίζουν και να θυμίζουν το παλιό, αγωνιστικό, κινηματικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ.

Μια ομιλία διεκπεραιωτική του στυλ «να τελειώνουμε να πάμε στο Μακεδονία Παλλάς του Ιβάν Σαββίδη να πιούμε κανένα ουίσκι ή να κατέβουμε λαδάδικα για τσίπουρα».

Βεβαίως, αυτό που ξεχώρισε το Σάββατο το βράδυ ήταν η… πασαρέλα των κυριών του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες καλοντυμένες και καλοχτενισμένες πήγαιναν να ακούσουν τον «Αλέξη» ο οποίος «αργά ή γρήγορα θα ξαναγίνει πρωθυπουργός», όπως έδειχνε η παρουσία τους.

Κάπνισμα παντού χωρίς κανόνες

Άλλο χαρακτηριστικό; Ότι έξω από την αίθουσα που μιλούσε ο πρώην πρωθυπουργός δεκάδες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάπνιζαν αρειμανίως σε έναν κλειστό χώρο, αδιαφορώντας για τη γνωστή απαγόρευση.

Το σημείο εκείνο έμοιαζε με κανονικό… τεκέ καθώς σύννεφα καπνού «έπνιγαν» τους… άκαπνους και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσαν άνετα να βγουν από την πόρτα και να καπνίσουν ανενόχλητοι.

Και είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τους αστυνομικούς που θα μπορούσαν να εφαρμόσουν το νόμο να μην κάνουν απολύτως τίποτε ή να μονολογούν «μόνο ο Δρίτσας το έσβησε πριν μπεις στο Βελλίδειο».

Κι αφού ο Αλέξης Τσίπρας τέλειωσε την ανέμπνευστη ομιλία του, στην οποία επανέλαβε τα ίδια και τα ίδια με τρόπο αλαζονικό και με την αίσθηση ότι δεν είχε καταλάβει τι συνέβη την προηγούμενη τετραετία και γιατί τιμωρήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, όλοι πήραν το δρόμο για τα «κοσμικά κέντρα» της Θεσσαλονίκης.

Η επόμενη ημέρα, η Κυριακή, ήταν αφιερωμένη στην καθιερωμένη συνέντευξη τύπου στις 12 και μισή. Φυσικά η ώρα ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει πάντα με την ώρα ΠΑΣΟΚ μιας και το 45λεπτο στήσιμο είναι συνηθισμένο πλέον.

Κανένα άγχος

Η συνέντευξη – Μπεν Χουρ που έσπασε όλα τα ρεκόρ (όχι τηλεθέασης) κούρασης, απελπισίας των δημοσιογράφων και χρόνου φυσικά, δεν είχε εκπλήξεις, ειδήσεις δεν έβγαλε αλλά περισσότερα χασμουρητά.

Και κυρίως έμεινε η αίσθηση ότι ο Αλέξης Τσίπρας παίζει στα δάκτυλα τέτοιες συνεντεύξεις τύπου, ειδικά τώρα που δεν έχει κανένα άγχος. Κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ περίμεναν υπομονετικά πότε θα τελειώσει η διαδικασία καθώς με τις βαλίτσες ανά χείρας θα επέστρεφαν στην Αθήνα. Κάποιοι είχαν αγανακτήσει από τις πολλές ερωτήσεις και πήγαιναν για τσιγάρο, κάποιοι άλλοι απλά «έπαιρναν γραμμή» για το πώς θα κινηθούν πλέον από εδώ και στο εξής.

Επί της ουσίας ο πρώην πρωθυπουργός επιβεβαίωσε αυτό που όλοι γνωρίσαμε από το 2012 και μετά, όταν έγινε αγαπημένο παιδί των media, έστω κι αν ο ίδιος τα κατηγορεί.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πανέξυπνος αλλά το κυριότερο είναι ικανότατος χειριστής των ψευδαισθήσεων (και των ψεμάτων). Μπορεί δηλαδή να λέει με απόλυτα πειστικό τρόπο να λέει ανακρίβειες, να παραπληροφορεί ή να πείθει τους πολίτες για τον δικό του κόσμο.

Κλασσικό παράδειγμα η υπόθεση με τα πλεονάσματα και τη συμφωνία που δήθεν είχε κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά ο Μητσοτάκης την πήρε πίσω. Μια συμφωνία που φαίνεται ότι ήταν… μυστική και κανείς δεν την γνώριζε, παρά μόνον ο πρώην πρωθυπουργός.

Άλλο κλασσικό παράδειγμα… πειστικής διαστρέβλωσης η υπόθεση με την ανάπτυξη. «Αυξήστε τους μισθούς για να έρθει η ανάπτυξη», είναι η λογική του ΣΥΡΙΖΑ, μια ξεπερασμένη κεϊνσιανική θεωρία που στον σύγχρονο κόσμο θα προκαλούσε γέλιο.

Όχι όμως στο… γαλατικό χωριό του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε ήδη από εκεί που άρχισε το 2014. Θα ξανασκίσει ό,τι μνημόνια έμειναν, θα αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις, θα φέρει την ανάπτυξη μέσω της αύξησης της κατανάλωσης.

Αγνοώντας ή αδιαφορώντας για το γεγονός ότι κάθε φορά που αυξήθηκε η εσωτερική κατανάλωση (με αυξήσεις μισθού ή με… θαλασσοδάνεια) απλά η οικονομία πήγε στα Τάρταρα.

Γιατί χωρίς ανάπτυξη, χωρίς νέες επενδύσεις, χωρίς καινοτομία οι μισθοί θα παραμένουν καθηλωμένοι. Και σε όσους έχουν δουλειά βεβαίως διότι η λογική του ΣΥΡΙΖΑ είναι να αυξάνονται οι υποαμειβόμενες θέσεις εργασίας κι όχι να δημιουργούνται δουλειές με προοπτική.

Επί της ουσίας σιωπή για Novartis

Στην υπόθεση της Novartis ο κ. Τσίπρας απλά έκανε ξανά αυτό που ξέρει καλά. Η μπάλα στην εξέδρα, ο Ρασπούτιν στο σκοτάδι, ύφος χιλίων καρδιναλίων για το… ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς μιας και όλοι οι άλλοι τα… παίρνουν.

Καμιά συζήτηση για την αποτυχία της κυβέρνησής του να αποκαλύψει το πραγματικό σκάνδαλο του χρηματισμού γιατρών, διότι όλοι κυνηγούσαν τους πολιτικούς αντιπάλους.

Αναμασήματα για FBI, για δικογραφίες και για πορίσματα, κι ούτε μια συγγνώμη για τον εξευτελισμό των πολιτικών προσώπων που αθωώνονται ο ένας μετά τον άλλον.

Ο μόνος που είχε το πολιτικό σθένος να παραδεχθεί ότι «ταλαιπωρήθηκαν» οι πολιτικοί ήταν ο βουλευτής Σάκης Παπαδόπουλος.

Όμως, ο Αλέξης Τσίπρας ουδέποτε έχει ζητήσει συγγνώμη για οτιδήποτε έχει συμβεί. Κυρίως για την τραγωδία στο Μάτι για την οποία, 15 μήνες μετά δε βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να τον ρωτήσει «θα ζητήσετε συγγνώμη γιατί ήσασταν ο αρχηγός ενός κράτος που εκείνη τη νύχτα διαλύθηκε; Θα απολογηθείτε για τα επικοινωνιακά παιχνίδια που παίξατε στις πλάτες των νεκρών;

Θα απολογηθείτε για την άθλια συνέντευξη τύπου που στήθηκε από τον Δ. Τζανακόπουλο, τον Νίκο Παππά για να πειστεί ο κόσμος πως όλα έγιναν τέλεια τη νύχτα του μεγαλύτερου εγκλήματος της Μεταπολίτευσης;

Θα απολογηθείτε για όλα όσα δεν κάνατε, γιατί δεν κρατήσατε την υπόσχεσή σας να πηγαίνετε κάθε μήνα στο Μάτι;»

Αυτά θα τον ρωτούσε το in.gr αν…

O δικός του ο κόσμος…

Η συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού τέλειωσε μετά από 3,5 ώρες ακατάσχετης φλυαρίας ενός πολιτικού που –είπαμε- ξέρει άριστα να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα.

Και ξέρει να «πλασάρει» τον εαυτό του και την Αριστερά ως εν δυνάμει κυβέρνηση που περιμένει να τελειώσει η δεξιά παρένθεση κι όχι ως ο μεγάλος ηττημένος που θα πρέπει να κάνει αυτοκριτική και να ανασυγκροτηθεί με βάση τις πραγματικές αξίες της Αριστεράς κι όχι με «πασαλείμματα» σοσιαλδημοκρατίας με ξεπερασμένα και αποτυχημένα πρόσωπα που βρίσκονταν στις πρώτες θέσεις του Βελλιδείου.

Το ταξίδι του Τσίπρα στη ΔΕΘ ήταν εύκολο και ο ίδιος ήταν πολύ άνετος. Αλλωστε, γνωρίζει ότι είναι ο απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού στον ΣΥΡΙΖΑ και μόνο χειροκροτητές του έχουν απομείνει στο κόμμα. Ακόμη και στα λάθη του, μόνο τέτοιοι υπάρχουν.

Αλλά ο πρώην πρωθυπουργός είναι αυτός που γνωρίζει ότι στην επόμενη ΔΕΘ θα είναι διαφορετικός. Γιατί τότε θα έχει ξεχαστεί η τετραετία των δικών του λαθών και θα μεγεθύνονται τα λάθη της παρούσας κυβέρνησης.

Και σε συνδυασμό με την υπόσχεση για δυναμική αντιπολίτευση σε δρόμους και Βουλή, θα έχει να «πουλήσει» το νέο του αφήγημα.

Αυτό της μοναδικής προοδευτικής, δημοκρατικής, αριστερής (κι όχι μόνο) παράταξης που οφείλει ο κόσμος να της δώσει κι άλλη ευκαιρία. Και θα την απαιτήσει ο Τσίπρας, όπως μόνον ο ίδιος γνωρίζει…