Είναι κοινός τόπος ότι ζούμε σε ένα κόσμο όλο και πιο απρόβλεπτο, όλο και πιο ασταθή. Αρκεί μια μη αναμενόμενη επίθεση σε μια περιφερειακή σύγκρουση,για να υπάρξει παγκόσμια αναστάτωση.Η επίθεση με drone εξοπλισμένα με πυραύλους, κατά πάσα πιθανότητα, σε μια πετρελαϊκή εγκατάσταση στη Σαουδική Αραβία, δημιούργησε μια ακόμα θερμή εστία στην ευρύτερη περιοχή μας, προκαλώντας ταυτόχρονα ρίγη στην παγκόσμια ενεργειακή αγορά.
Μέχρι τώρα οι ανελέητες συγκρούσεις στην Υεμένη, παρά τα χιλιάδες θύματα, ελάχιστα απασχολούσαν τη διεθνή κοινότητα. Η επίθεση όμως στη Σαουδική Αραβία, ανέδειξε τους κινδύνους που μπορούν να προκληθούν από μια μικρή σχετική ομάδα ανταρτών και τους πιθανούς συμμάχους τους. Η αγορά πετρελαίου ταρακουνήθηκε ,ιαχές πολέμου άρχισαν να ακούγονται καθώς η διαρκής αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ιράν βγήκε ξανά στο προσκήνιο με εκατέρωθεν απειλές.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε τα περιστατικά με τις επιθέσεις σε δεξαμενόπλοια στον Περσικό κόλπο, πριν μερικές εβδομάδες, που ουδέποτε ξεκαθαρίστηκε από ποιους έγιναν. Μπορεί να απομακρύνθηκε από την αμερικανική ηγεσία πριν λίγες μέρες ο υπέρμαχος μιας σύγκρουσης με το Ιράν Τζόν Μπόλτον, αλλά κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος με την αντίδραση του πάντα απρόβλεπτου προέδρου Τραμπ.
Με την ευρωπαϊκή οικονομία να ταλαιπωρείται από τη στασιμότητα, μια έκρηξη των τιμών του πετρελαίου είναι το μόνο που δεν χρειάζεται. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την Ελλάδα, που πέρα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει με τον επίσης απρόβλεπτο Ερντογάν, προσπαθεί να βρει το βηματισμό της, μετά από τόσα χρόνια κρίσης.
Με το μέτωπο της Συρίας ανοικτό, με το μεταναστευτικό να παραμένει μόνιμη πληγή, μια ακόμα αναστάτωση στην ευρύτερη περιοχή μας – και πολύ περισσότερο μια πολεμική σύγκρουση – η κατάσταση μπορεί και πάλι να ξεφύγει από τον έλεγχο. Γιατί είτε μας αρέσει είτε όχι, στον αλληλεεπηρεαζόμενο κόσμο που ζούμε, οποιαδήποτε χώρα και ιδιαίτερα εμείς που μόλις αρχίζουμε να ανασαίνουμε, εξαρτάται από το διεθνή περίγυρο και τις εκάστοτε αναταράξεις του.
