Ο Πρωθυπουργός έχει διακηρύξει επανειλημμένως ότι δεν γοητεύεται από την ιδέα των εξεταστικών και προανακριτικών επιτροπών για τα πεπραγμένα των αντιπάλων του. Προτιμά, όπως έχει πει, να επικεντρωθεί στις υποθέσεις του μέλλοντος, παρά να «σκαλίσει» εκείνες του παρελθόντος.
Ωστόσο υπάρχουν υποθέσεις σκοτεινές, οι οποίες έχουν πλήξει ευαίσθητους θεσμούς, όπως αυτόν της Δικαιοσύνης, και διατηρούν τη δική τους δυναμική, ξεπερνώντας και αυτήν ακόμη τη διακηρυγμένη βούληση του Πρωθυπουργού.
Η περίπτωση της Νοvartis είναι χαρακτηριστική. Την περασμένη Παρασκευή έφθασε στη Βουλή συμπληρωματικό υλικό, το οποίο θα προστεθεί στη δικογραφία που βρίσκεται ήδη κατατεθειμένη από την άνοιξη του 2018.
Το πρόσθετο αυτό υλικό προέκυψε από τις καταθέσεις των θιγομένων πολιτικών προσώπων, τα οποία είχαν υποβάλει μηνύσεις εναντίον εμπλεκομένων στην υπόθεση δικαστών και κυβερνητικών στελεχών, του πρώην πρωθυπουργού συμπεριλαμβανομένου.
Οι διεκδικούντες αποκάλυψη, δικαίωση και αποκατάσταση έχουν καταγγείλει σκευωρία σε βάρος τους, έχουν μιλήσει για μεθοδεύσεις, χαλκευμένες κατηγορίες και συνωμοσία με σκοπό την ενοχοποίηση και την εξόντωσή τους.
Η προηγούμενη κυβέρνηση αισθανόμενη το αδιέξοδο των πολιτικών της επιδιώξεων κρύφτηκε πίσω από την αρχειοθέτηση της όλης υπόθεσης, αλλά οι διωκόμενοι ζήτησαν την ανάσυρσή της με αποτέλεσμα να επανέλθει στο Κοινοβούλιο από τη Δικαιοσύνη και κατά τα φαινόμενα θα τεθεί, εκ των πραγμάτων, ζήτημα συγκρότησης εξεταστικής επιτροπής.
Γεγονός που αν επισυμβεί θα απαιτήσει πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης και κυρίως την άρση της προστασίας των «κουκουλοφόρων» μαρτύρων, οι οποίοι θα αποκαλυφθούν, θα έρθουν κατά πρόσωπο με εκείνους που κατηγόρησαν και θα αναγκασθούν είτε να στοιχειοθετήσουν τις κατηγορίες τους είτε να φανερώσουν τους διαβολείς και υποβολείς τους.
Και μαζί βεβαίως θα δοθεί η ευκαιρία στο Κοινοβούλιο να διερευνήσει αν ευσταθεί ο πολιτικός συντονισμός της όλης υπόθεσης, αν δηλαδή πολιτικοί προϊστάμενοι επέβαλαν σε δικαστικούς λειτουργούς να κινηθούν και να δράσουν σύμφωνα με τους σκοπούς και τις σκοτεινές πολιτικές τους επιδιώξεις.
Από την αλληλουχία των συλλογισμών, των επακόλουθων πράξεων και των πιθανολογούμενων αποκαλύψεων μπορεί να διακρίνει ο καθείς την αξία και τη σημασία της περαιτέρω διερεύνησης της όλης υπόθεσης. Είμαστε, κατά τα φαινόμενα ή καλύτερα κατά τις ενδείξεις, μπροστά σε μια υπόθεση πολιτικο-δικαστικής συνωμοσίας με σκοπό την κατασκευή ενόχων και την εξόντωση πολιτικών αντιπάλων.
Αν όντως αποδειχθεί κάτι τέτοιο, αν αποκαλυφθεί πραγματικά ότι τα προηγούμενα χρόνια λειτούργησε τέτοιο συνωμοτικό σχήμα, το όφελος για τον τρωθέντα θεσμό της Δικαιοσύνης θα είναι μέγα. Και βεβαίως θα λειτουργήσει ευεργετικά για ολόκληρη την κοινωνία.
Γιατί απλούστατα υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι και σε πολλές άλλες περιπτώσεις έδρασαν παρόμοια πολιτικο-παραδικαστικά κυκλώματα και συστήματα, με δόλιους σκοπούς και επιδιώξεις.
Υπό αυτή την έννοια, λογική και κατανοητή μπορεί να θεωρείται η πρωθυπουργική πολιτική διάθεση για κατευνασμό, καταλλαγή των παθών και υποτυπώδη συναίνεση, αλλά και η προστασία των θεσμών και η απόκρουση τέτοιων συστημάτων έχει εξαιρετική σημασία για τη Δημοκρατία και τους θεσμούς της.
Ειδικά για τη Δικαιοσύνη, η αξιοπιστία της οποίας έχει στην κυριολεξία καταρρακωθεί τα τελευταία χρόνια.
