Στο πολίτευμα της δημοκρατίας οι βουλευτικές εκλογές λειτουργούν ως καθαρτήριος μηχανισμός για τα κόμματα. Τα αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν πόσο καλή ή κακή ήταν η εφαρμοσθείσα πολιτική των κομματικών σχηματισμών.
Το κόμμα ή τα κόμματα που κέρδισαν σε ποσοστά θεωρούν ότι η πολιτική, που άσκησαν, ήταν λίγο – πολύ σωστή, αφού κατάφεραν να πείσουν τις μάζες των ψηφοφόρων, να ρίξουν στην κάλπη το ψηφοδέλτιό τους.
Αντίθετα, όσα κόμματα έχασαν είτε την εξουσία είτε σε ποσοστά, πέφτουν στην περισυλλογή, προκειμένου να εντοπίσουν τα λάθη που διέπραξαν. Σ’ αυτή την κατάσταση βρίσκεται σήμερα κύρια ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το ΚΙΝΑΛ, άσχετα, αν πήρε 0,7 % παραπάνω από τις εκλογές της Ευρωβουλής. Ο στόχος ήταν το διψήφιο ποσοστό, το οποίο όμως, όπως φάνηκε, έμεινε άπιαστο όνειρο.
Αλλά , ας δούμε την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ :
Το κόμμα αυτό , που για δεκαετίες σερνόταν μεταξύ του 3 και 4 % αναρριχήθηκε στην εξουσία, λόγω συγκυριών, που έφεραν η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας και η καθιέρωση των Μνημονίων.
Οι Έλληνες, που για μια μεγάλη χρονική περίοδο «έτρωγαν με χρυσά κουτάλια», λόγω των δανεικών, που έπαιρναν οι κυβερνήσεις, δεν μπόρεσαν να αποδεχθούν την κλίση στο ταμείο, για την καταβολή των χρεών τους. Οι διαδοχικές κυβερνήσεις, Γεωργίου Παπανδρέου, Λουκά Παπαδήμου και Αντωνίου Σαμαρά, ήταν υποχρεωμένες, προς αντιμετώπιση του κολοσσιαίου χρέους, να μαζέψουν τόσο τις άσκοπες σπατάλες, όσο και να ακολουθήσουν τις επιταγές των εταίρων, που άρχισαν να πληρώνουν τα τοκοχρεολύσια μας, προκειμένου να συμμαζευτεί η ελληνική οικονομία.
Έτσι στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, οι αγανακτισμένοι Έλληνες ψηφοφόροι από την προκίψασα κατάσταση, ακούγοντας τις απατηλές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα «σκίσουμε αμέσως τα Μνημόνια και θα φτιάξουμε την οικονομία», τον ψήφισαν μαζικά, ώστε πήρε το μαγαλύτερο ποσοστό και με τους ΑΝΕΛ συγκρότησαν την περίφημη πρώτη «αριστερή» κυβέρνηση, που θα διόρθωνε όλα τα αδιόρθωτα της ελληνικής πολιτείας.
Αλλά φευ, οι λαοπλάνοι του ΣΥΡΙΖΑ δεν έλεγαν μόνο ψέματα στο λαό, αλλά ήταν και αδαείς, αφού δεν είχαν καν την ελάχιστη πείρα από την κυβερνητική πρακτική. Έτσι, έκαναν υπουργό οικονομικών ένα άτομο, που μετά από λίγο το απέρριψαν οι εταίροι από τις συνεδριάσεις τους και ένα άλλο, που οργάνωνε το πώς θα «έκανε» ντου στο Νομισματοκοπείο του Χολαργού, προκειμένου να τυπώσει νέα Ευρώ, γιατί ήθελε να εισάγει πάλι τη Δραχμούλα. Η κατάσταση αυτή επέφερε μέσα στον Αύγουστο την πτώση της κυβέρνησης και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Ο ελληνικός λαός πίστεψε πάλι τα πλάνα λόγια του εν λόγω κόμματος και του έδωσε τη δεύτερη ευκαιρία, με το αιτιολογικό ότι «οι καημένοι δεν πρόλαβαν να εφαρμόσουν την πολιτική τους». Αλλά ποια πολιτική ; Μήπως κι αυτοί ήξερα τι έπρεπε να κάνουν. Απλά, ακολουθούσαν πιστά τις εντολές των Ευρωπαίων, που τώρα τους ονόμασαν «Θεσμούς», ώστε να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Κι αντί να εφαρμόσουν κάποια αναπτυξιακή πολιτική, φόρτωσαν τους Έλληνες με φόρους επί φόρων και στρογγυλοκάθισαν στις φαρδιές πολυθρόνες τους. Μάλλον, όπως φάνηκε, αυτός ήταν ο κύριος στόχος τους κι όχι να ορθοποδήσουν την Ελλάδα.
Βέβαια, προκειμένου να δελεάσουν πάλι τους ψηφοφόρους σκέφτηκαν να τους «λαδώσουν» με επιδόματα πείνας και πληρώνοντας αναδρομικά, που δεν είχαν. Ακόμη γέμισαν το δημόσιο με ένα σωρό νέους διορισμούς. Αλλά το «Colpo grosso» ήταν η ανωτατοποίηση των ΤΕΙ σε πανεπιστήμια «εν μια νυκτί» , άσχετα αν , η τριτοβάθμια εκπαίδευση έγινε άνω – κάτω. Σημασία είχε να «κερδίσουμε ψηφοφόρους» κι «ας καιγόταν το πελεκούδι».
Τώρα οι φίλοι μας συζητούν και ξανασυζητούν να βρουν τάχα, πού έκαναν λάθη για να τα φτιάξουν, ώστε την άλλη φορά , που θα είναι πάλι στην να πορευτούν καλύτερα, καθόσον παρηγοριούνται με τη σκέψη ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα είναι απλά μια παρένθεση.
Το ΚΙΝΑΛ έμεινε στάσιμο, γιατί από το 2015 το ψηφίζουν σταθερά και μόνο οι παλαιοί φανατικοί Πασόκοι συνταξιούχοι. Το κόμμα, ασχολείται με υψηλά θεωρητικά πολιτικά θέματα και αδυνατεί να δει τα τρέχοντα και ποικίλα προβλήματα του ελληνικού λαού. Κι όταν ένα κόμμα δεν ενδιαφέρεται για τις αγωνίες των ψηφοφόρων, γεννάται το ερώτημα, γιατί να το ψηφίσει ο κόσμος ;
Ο κ. Θόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
