Κάποιοι ψυχολόγοι είπαν ότι η μεγαλύτερη επιθυμία του ανθρώπου, είναι η απόκτηση εξουσίας. Γιατί ; Ο λόγος μάλλον είναι ότι πέρα από τη σπουδαιότητα που δίνει στο πρόσωπο ή τα πρόσωπα που την αποκτούν, είναι κι ο μοχλός για την ικανοποίηση πολλών συμφερόντων.
Η Σοβιετική Ένωση και όλο το ανατολικό μπλοκ κατέρρευσαν στο τέλος του 1989/90, ύστερα από 73/74 και 45 χρόνια άσκησης της εξουσίας.
Το 1848 ο Κ. Μάρξ και ο Φ. Ένγκελς εξέδωσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο, το οποίο άρχιζε με την εξής φράση : «Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη. Το φάντασμα του Κομμουνισμού».
Αυτά τα έγραψαν τότε οι εν λόγω συγγραφείς επειδή η νοοτροπία του καπιταλισμού είχε καταντήσει τη ζωή της εργατιάς και του λαού αφόρητη. Στην Αγγλία εκείνης της εποχής ο μέσος όρος ζωής των εργατών , ήταν τα 27 έτη.
Οι πατέρες του Κομμουνισμού δεν σταμάτησαν στο κείμενο του πρώτου βιβλίου, αλλά έγραψαν κι άλλα πολλά. Το σημαντικότερο όμως ήταν το «Κεφάλαιο» του Μαρξ, στο οποίο παρουσίασε ένα νέο τρόπο λειτουργίας της οικονομίας. Ήταν η «Κεντρικά καθοδηγούμενη Οικονομία» ή όπως επεκράτησε να λέγεται αργότερα η «Μαρξιστική Οικονομία». Η κεντρική ιδέα αυτού του είδους της οικονομίας είναι ότι ο εργαζόμενος παράγει μια υπεραξία την οποία καρπούται ο καπιταλιστής που κατέχει τα μέσα παραγωγής. Αν τώρα όλα τα μέσα παραγωγής δεν ανήκουν σε ιδιώτες, αλλά στο κράτος, τότε η όλη συσσωρεμένη υπέρ αξία περιέρχεται στο κράτος, το οποίο στη συνέχεια τη μοιράζει στους πολίτες του. Απλή λογική συνέπεια, που κανένας δεν μπορεί να ανατρέψει.
Η πράξη
Τι έγινε όμως στην πράξη όταν αυτός ο τρόπος παραγωγής εφαρμόστηκε στη Σοβιετική Ένωση και στα υπόλοιπα κράτη της ανατολικής Ευρώπης; Το κράτος δεν μπορούσε να θρέψει ούτε καν τους πολίτες του, επειδή η παραγωγή των καταναλωτικών αγαθών ήταν πολλή πεσμένη.
Γιατί όμως ; Απλά επειδή η καθιέρωση της μαρξιστικής οικονομίας επέβαλε και ένα ιδιαίτερο πολιτικό σύστημα, που παρήγαγε ένα σωρό στρεβλώσεις. Το σπουδαιότερο όμως ήταν ότι δεν επέτρεπε την ύπαρξη της Αντιπολίτευσης, που στις δημοκρατίες ελέγχει διαρκώς την κρατική εξουσία. Αυτός δε ήταν κι ο λόγος που στη Σ. Ένωση πέθαναν 30 εκατομμύρια άνθρωποι στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως και 60 εκατομμύρια από ασιτία στην Κίνα, προκειμένου να επιτυγχάνονται οι τιθέμενες νόρμες της παραγωγής.
Γενικά, ο μονοκομματισμός έφερε μαζί του πρακτικές, που τρέλαιναν τους ανθρώπους. Στην Τσεχοσλοβακία εκείνου του καιρού, όταν συλλαμβανόταν κάποιος για «αντικομμουνιστική δράση», τον περνούσαν από όλα τα μαρτύρια του Ιησού Χρηστού και τον ανάγκαζαν, για να σταματήσουν να τον τυραννούν να ομολογήσει ό,τι του έγραφαν. Στη συνέχεια τον πήγαιναν για δίκη, στο δικαστήριο το οποίο καλυπτόταν από ραδιόφωνο και τηλεόραση , ώστε ο λαός έβλεπε πόσο δίκαια λειτουργούσε το σύστημα . Η ποινή ήταν εκτέλεση ή ισόβια. (τάδε έφη Χούζακ, πρόεδρος της χώρας κατά τη δεκαετία του 1950, τον οποίον οι συκοφάντες αντίπαλοί του έριξαν στη φυλακή και καταδικάσαν σε θάνατο. Αλλά την τελευταία στιγμή η ποινή μετατράπηκε σε ισόβια, λόγω των υπηρεσιών, που είχε προσφέρει στην πατρίδα…Το 1968 κατά την εισβολή των Σοβιετικών στην Πράγα, οι Ρώσοι τον απελευθέρωσαν και τον τοποθέτησαν πάλι ως πρόεδρο της Τσεχοσλοβακίας)
Η «Καθημερινή»
Την Παρασκευή, (13/9/2019) η εφημερίδα αυτή στη σελίδα 6, γράφει : «Ρασπούτιν δείχνει ο Αγγελής». Πρόκειται για έναν υψηλό δικαστικό λειτουργό, ο οποίος κατέθεσε ότι κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβέρνησης, ένας υψηλά ιστάμενος κυβερνητικός πολιτικός, προσπαθούσε με ψεύτικα στοιχεία να θεμελιώσει κατηγορίες εναντίον σημαντικών πολιτικών της αντιπολίτευσης, για το θέμα της «Novartis», προκειμένου να εμφανισθούν ως διεφθαρμένοι και να κερδίσει το τότε κυβερνών κόμμα.
