Ο Μαρκ Γκασόλ συμμετείχε το περσινό καλοκαίρι σε επιχείρηση διάσωσης προσφύγων, δείχνοντας εκτός από τις αθλητικές του ικανότητες και τον ανθρωπιστικό του χαρακτήρα.
Ο πρωταθλητής του NBA με τους Τορόντο Ράπτορς δημοσίευσε πέρσι φωτογραφίες, όπου εμφανίζεται να συμμετέχει σε επιχείρηση διάσωσης ως μέλος του οργανισμού «Proactiva Open Arms», ο οποίος έχει έδρα την Ισπανία και βοηθά στη διάσωση των προσφύγων που εγκαταλείπουν τον τόπο τους λόγω πολέμων και φτώχειας.
Σε συνέντευξη του Ισπανού στην Εl Mundo, ο σταρ του NBA συγκλονίζει με τις μαρτυρίες του, αναφέροντας: «Αμφιβάλω για την καλοσύνη των ανθρώπων. Πως είναι δυνατόν να βλέπεις ένα αγοράκι τεσσάρων χρονών μέσα στη νύχτα, έπειτα από τρεις μέρες στη θάλασσα και να μην κάνεις τίποτα;
Είδα με τα μάτια μου ένα νεκρό παιδί δίπλα σε ένα άλλο άψυχο κορμί που επέπλεε. Δίπλα τους ήταν η Ζοζεφίν, ήταν ακόμα ζωντανή. Γιατί να καταδικάζουμε αυτές τις ψυχές σε θάνατο;».
Σε ερώτηση για το αν ήταν προετοιμασμένος για όσα έζησε, ο Ισπανός απάντησε: «Δυστυχώς, έπρεπε να ψάξουμε για πτώματα στο νερό και να τα παραδώσουμε στο Open Arms. Η Ζοζεφίν είχε υποθερμία. Αυτές οι καταστάσεις σε κάνουν να αμφιβάλλεις για πολλά, την ίδια στιγμή όμως σου επιτρέπουν να αισιοδοξείς βλέποντας ότι υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται και μάχονται.
Υπάρχουν κι εκείνοι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις σε πολιτικό επίπεδο. Στο τέλος της ημέρας, η λύση δεν είναι να σώζεις ανθρώπινες ψυχές στη μέση της θάλασσας. Η λύση πρέπει να έλθει αρκετά νωρίτερα. Δεν μπορούμε να αφήσουμε αυτούς τους ανθρώπους να πεθάνουν!».
Όσο για την πίεση που έχει ένας αθλητής και τη σύγκρισή της με την πίεση της επιβίωσης, ο Γκασόλ έδειξε και εκεί πώς αντιλαμβάνεται τον αθλητισμό και τη ζωή γενικότερα: «Η πίεση του αθλητή είναι κάτι που επιδιώκεις. Είναι κάτι που υπάρχει, γνωρίζεις εξ αρχής τι έχεις να αντιμετωπίσεις. Κερδίζεις και προσφέρεις χαρά στους φιλάθλους, χάνεις κι επιστρέφεις σπίτι γεμάτος νεύρα.
Επηρεάζει, ενδεχομένως τη σχέση σου με τη σύζυγο σου, τα παιδιά σου, γενικώς τον περίγυρο σου. Εξαρτάται, βέβαια από την οπτική που βλέπεις την κατάσταση. Το μπάσκετ δεν είναι το κέντρο του κόσμου».
Πέρα από το μπάσκετ, τι άλλο σε ενδιαφέρει; «Οι επόμενες γενιές… Η φιλανθρωπία, η έρευνα σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση του καρκίνου και οι πιο παραμελημένες περιοχές στην Ισπανία. Το να δίνονται ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους, βασισμένες στην εμπιστοσύνη και την έμπνευση».
