Το LIVE είναι το πρόγραμμα περφόρμανς από εικαστικούς καλλιτέχνες που εκπροσωπούνται από τις συμμετέχουσες γκαλερί της ArtAthina 2019, όπως επίσης και από ανεξάρτητους καλλιτέχνες, και θα πραγματοποιηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια της φουάρ σε πολλαπλές τοποθεσίες στο Ζάππειο Μέγαρο.
Το LIVE είναι μια τριήμερη πρωτοβουλία της ArtAthina, που επιμελείται η Σωζήτα Γκουντούνα και προβάλει τον πειραματισμό με το “Νέο Εικαστικό Περφόρμανς” και τις προεκτάσεις του για την ευρύτερη σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή. Χαιρετίζοντας τη ποικιλομορφία στη πρακτική του περφόρμανς και τις δημιουργικές βιομηχανίες, η φετινή έκδοση φωτίζει την εξέλιξη της θεατρικότητας από την προέλευσή της στο θέατρο έως τη σημερινή της εφαρμογή σε άλλες μορφές τέχνης, και επικεντρώνεται στη σχέση του θεάτρου/χορού με το περφόρμανς και στις πρακτικές συνεργασίας μεταξύ ιστορικών εικαστικών καλλιτεχνών που έχουν πειραματιστεί με το περφόρμανς και νεότερων καλλιτεχνών.
Πλαίσιο
Η σύγχρονη περφόρμανς συχνά εξαρτάται από τη διαιώνιση των κυρίαρχων αφηγήσεων όσον αφορά το τι καθιστά αυτό το μέσο. Το Live στοχεύει να ξεδιπλώσει καθώς και να αμφισβητήσει αυτές τις αφηγήσεις καλώντας εικαστικούς καλλιτέχνες που δεν έχουν πειραματιστεί με το μέσο του περφόρμανς, καθώς και εικαστικούς καλλιτέχνες που έχουν διερευνήσει την ιστορικότητα του μέσου και που προσπαθούν να κατασκευάσουν μια διαφορετική οπτική και ένα διεπιστημονικό μέλλον για το περφόρμανς.
Το LIVE στοχεύει να ερευνήσει τόσο το οπτικό όσο και το αισθητικό δυναμικό της έννοιας του performativity, ειδικά στο πλαίσιο των σύγχρονων εμπορικών έκθεσεων τέχνης καθώς και του αθηναϊκού πολιτιστικού περιβάλλοντος. Η Σωζήτα Γκουντούνα χρησιμοποιεί το ανεπίσημο μάντρα της Μπιενάλε Performa της Νέας Υόρκης: 100% Risk και 100% Trust, για να τονίσει τη βαθιά δέσμευση στην πλήρη εμπιστοσύνη που πρέπει να παρέχεται στους εικαστικούς και το ρίσκο που αυτή η πρακτική συνεπάγεται για την ανάθεση και την παραγωγή οραματικών έργων με βάση τη χρονικότητα από καλλιτέχνες που για πρώτη φορά πειραματίζονται με το περφόρμανς.
Σωζήτα Γκουντούνα Επίκουρη Καθηγήτρια, City University New York Συντονίστρια, Raymond Pettibon Studio
Performances σε Kρυφό Xρόνο
Pop-up παράλληλες εικαστικές περφόρμανς σε πολλαπλούς χώρους στο Ζάππειο λαμβάνουν χώρα με τη συμμετοχή εικαστικών, χορευτών, ηθοποιών, και σκηνοθετών.
Κλίτσα Αντωνίου – Ρίχνοντας την Πέτρα – Γκαλερί Σκουφά
Το πρότζεκτ έχει ως αφετηρία τη βιομηχανική άσκηση 2 του Μέγιερχολντ «Ρίχνοντας την Πέτρα » (ακριβής διάρκεια 1, 32 λεπτά). Αξιοποιώντας τις θεωρητικές και ιστορικές ερευνητικές διαδικασίες (που έχουν διαμορφώσει αυτό το έργο), η Αντωνίου ισχυρίζεται ότι η επαναστατική ιδέα του Μέγιερχολντ, ανεξάρτητα από τον ιδεαλισμό που συνόδευε τη σύλληψή του, προκαλεί πολλές καυστικές ερωτήσεις σχετικά με το χρονογράφημα του ατόμου, που βρίσκεται στο μεταίχμιο της καλλιτεχνικής και κοινωνικής επανάστασης. Το πρότζεκτ ανατέθηκε το 2017 από το Μουσείο της Αγίας Πετρούπολης, για τον εορτασμό των εκατό ετών από την επέτειο της Ρωσικής Επανάστασης. Στη δράση της Αθήνας, ένας χορευτής ενσαρκώνει το ACT μπροστά από την οθόνη.
Λυδία Βενιέρη – Σκακιέρα – i-DPROJECTART
Πιόνια από σκάκι κατασκευασμένα με σίδερο τοποθετούνται στο Ζάππειο. Η διάμετρος από βάσεις των έργων ταιριάζει σε μέγεθος με τα πλακάκια. Τα κόκκινα πιόνια αντιπροσωπεύουν τον δυτικό αρρενωπό στρατό του ηλίου και τα μαύρα της Σελήνη και των ανατολικών αμαζόνων της. Το παιχνίδι παίζεται με ομάδες. Λυδία Βενιέρη Ταρώ του Έρωτα i-DPROJECTART Σε μια σκηνή η εικαστικός θα αναλύσει στο κοινό τις κάρτες που επινόησε βασισμένη στην στρατηγική της έξυπνης αγάπης. Ο Δημήτριος Βασιλάκης συνοδεύει τη δράση με το μουσικό έργο «Πασιφάη».
Σοφία Γκααφάρ – Spoon Me – Alibi Gallery
Ένα παιχνίδι για δύο. Οι επισκέπτες κάθονται απέναντι από τον καλλιτέχνη και τους σερβίρετε ένα μπολ με σούπα ντομάτας. Τα γράμματα ζυμαρικών που περιέχει μέσα η σούπα καλούνται με αυτά να σχηματίσουν μία λέξη. Κάθε επισκέπτης και μία καινούργια λέξη.
Μάριον Ιγγλέση – Σπόνδηλοι έκφραση – γιάννα γραμματοπούλου
Το φρέσκο αποτύπωμα που αφήνουν οι επαναλαμβανόμενες πιέσεις από δάχτυλα, γροθιές, γόνατα και μηρούς πάνω σε μαλακό πηλό. Οι χειρονομίες είναι σύντομες, ακριβείς, απολαυστικές. Πρώτα ανεπαίσθητες, ιδιωτικές, αποκτούν εύρος και εμπλέκουν ολόκληρο το σώμα. Τα ‘αρνητικά’ τμήματα πηλού που παράγονται γίνονται οι σπόνδυλοι ενός άλλου σώματος.
Ελένη Μυλωνά – SeaMonsterMonk – Cheapart
Το έργο SeaMonster Monk είναι μια ζωντανή οπτικοακουστική αφήγηση της βαθιάς θλίψης που προξενεί στην εικαστικό η αυξανόμενη καταστροφή που απειλεί κάθε ζωή στον πλανήτη
Νίκος Παπαδόπουλος – Perpetual 2015 – CruxGalerie
Κατά τη διάρκεια του residency του εικαστικού στο CERN της Γενεύης δημιουργήθηκε το παρόν βίντεο. Στο mediaLAb μπροστά σε οθόνη 8 μέτρων μήκους οπτικοποιούνται οι εκρήξεις και οι πορείες των σωματιδίων που υπάρχουν στο χώρο με τη μορφή τελείας. Εκεί έστησε το καβαλέτο και δημιούργησε έναν διάλογο μεταξύ της σχεδιαστικής και της ψηφιακής του τελείας. Το residency πραγματοποιήθηκε με τη χορηγία της Στέγης έπειτα από διαγωνισμό.
Λίνα Πηγαδιώτη – LiveReadymade – Γκαλερί Σκουφά
Σκοπός της δράσης είναι να ενεργοποιηθούν οι επισκέπτες σε ένα διαδραστικό δρώμενο χρησιμοποιώντας τα μέσα και τα υλικά που μεταχειρίζεται η εικαστικός (καμβάς, χαρτιά, ακρυλικά, στένσιλ, κολάζ χαρτιών και φωτογραφιών, clippings, readymades, etc.) ως λεξιλόγιο της συγκεκριμένης εικαστικής έκφρασης.
Γιώργος Σταματάκης / Ραφίκα Σαουίς On – PrEP – Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα
Αυτή η περφόρμανς έχει ως στόχο να δημιουργήσει μια πλατφόρμα διαλόγου και να θέσει ερωτήματα σχετικά με την πρόσφατη θεραπεία πρόληψης κατα του HIV που ονομάζεται PrEP. Η προφύλαξη πριν από την έκθεση (ή PrEP) είναι ένας νέος τρόπος για τους ανθρώπους που δεν έχουν νοσήσει από τον ιό αλλά διατρέχουν πολύ υψηλό κίνδυνο εμφάνισης του, για την πρόληψη της λοίμωξης λαμβάνουν ένα χάπι την ημέρα. Σε έναν τεχνητό κήπο, μέσω του συμβολισμού, οι καλλιτέχνες θα προσπαθήσουν να εγείρουν ερωτήματα που έχουν γεννηθεί μέσα από αυτήν την νέα πραγματικότητα, Δημιουργεί το PrEP ένα ηθικό δίλημμα και αν ναι γιατί ; Είναι τελικά ο μεγάλος μας φόβος ο νικητής ; Είναι η θεραπεία απάντηση στο στίγμα που ενδέχεται να αποτελέσει ανασταλτική παράμετρο για τη λήψη της;
ChrysanneStathacos – Μυστικές Φεμινιστικές Δράσεις – TheBreeder
Άγγελος Σκούρτης – Το Μέλλον Αργεί Πολύ έκφραση – γιάννα γραμματοπούλου
O εικαστικός δεμένος σε όλο το κορμί μαζί με μια νεοκλασική κολόνα του μεγάρου και έχοντας το κεφάλι σκεπασμένο με μια σημαία ελληνική που γράφει «Το Μέλλον Αργεί Πολύ». Οι θεατές δέχονται τα πολλαπλά μηνύματα της περφόρμανς για τη σχέση που έχουν οι σύγχρονοι Έλληνες με το παρελθόν και το μέλλον τους.
Κλεοπάτρα Χαρίτου – Μαυράδι Αγκάθι – Κartάλος
Μια γυναίκα στέκεται ανεβασμένη πάνω σ’ ένα σκαλί, φορά ένα αυτοσχέδιο φόρεμα από πλαστικό, με χέρια ανοιχτά σαν κλαριά. Σαν δέντρο. Το πρόσωπό της είναι καλυμμένο από άργιλο. Ξηρασία. Τριγύρω της υπάρχουν λουλούδια φτιαγμένα από το ίδιο πλαστικό. Στα πλάγια υπάρχουν 4 ανεμιστήρες. Όλα ανεμίζουν. Το θρόϊσμα που παράγει ο αέρας είναι βασικό στοιχείο. Η γυναίκα παραμένει ακίνητη αλλά κατεβαίνει στο τέλος και περιπλανείται στους διαδρόμους. Η ωραιοποίηση του ανθρώπινου φασισμού απέναντι στη φύση είναι το θέμα της performance “Μαυράδι”.
Γιούλα Χατζηγεωργίου – The Calm – Renatino Gallery
Στο videoperformanceTheCalm, η εικαστικός Γιούλα Χατζηγεωργίου είναι μια γυναίκα που αγωνιωδώς προσπαθεί να ορίσει τον εαυτό της ελεύθερο από το βαρύ φορτίο που μεταφέρει. Το βαρύ παλτό που φοράει, οι εσωτερικές τσέπες του είναι γεμάτες με άμμο, συμβολίζει το εξαντλητικό σωματικό και ψυχολογικό φορτίο που «βαραίνει στην πλάτη της για χρόνια, αυτό που συντρίβει κάθε θνητό και που τώρα προσπαθεί να αφήσει πίσω. Το έργο της δεν είναι εύκολο, με αντοχή και επαναλαμβανόμενες κινήσεις, η Χατζηγεωργίου εκτελεί ένα έντονο «τελετουργικό» προς την απελευθέρωση.
Independent Live Projects
Εύα Γιαννακοπούλου – Πρόταση για ένα Γυναικείο Μνημείο Εργασίας
Στις 30 Αυγούστου, 1918, η Φάννυ Καπλάν -μία Ρωσίδα επαναστάτρια- πυροβολεί τρείς φορές τον Βλαντίμιρ Λένιν μπροστά σε ένα εργοστάσιο στη Μόσχα. Οι δύο βολές βρίσκουν τον στόχο τους. Μετά το γεγονός η Καπλάν τέθηκε υπό κράτηση και ανακρίθηκε. Χρόνια μετά, τρεις γυναίκες από την Αλβανία δουλεύουν εξαντλητικά σε ένα εστιατόριο αντιμετωπίζοντας επισφαλείς εργασιακές συνθήκες.
Χρύσα Δουργουνάκη – Το Εμπόδιο
Ο Ρήτορας είναι σε θέση να μιλήσει για διάφορα θέματα μπροστά σε κοινό. Η ευγλωττία είναι ένα εκφραστικό γλωσσικό εργαλείο που μπορεί κανείς να το καλλιεργήσει και να ξεπεράσει τη δυσκολία έκθεσης του εαυτού του.
Ντέλια Γκονζάλεζ – FROM HERE TIL ETERNITY
Νοσταλγία, ίχνη παιδικής ηλικίας διασκορπισμένα. Χαμένη διαίσθηση ή είναι; Η αφήγηση ανέπαφη με τον αυθορμητισμό που αναδύεται με εκδίκηση ξεδιπλώνοντας τη μεγαλοφυΐα του εγώ. Το πνεύμα διεγείρεται καθώς ξετυλίγονται οι ιστορίες. Δεν υπάρχουν ερωτήσεις μόνο για χορευτές. ΑΠΟ ΕΔΩ ΩΣ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ Περφόρμανς: Ντέλια Γκονζάλεζ και Βιβή Μπρακουμάτσου Κοστούμια: Remember fashion
Ίρις Καραγιάν – MUTATE
Το MUTATE βασίζεται στην παράσταση Unauthorised (2019) της Ίρις Καραγιάν. Ποπ βίντεο κλιπ, YouTube βίντεο με πρωταγωνιστές τον MuhammadAli και τον JohnMcEnroe, αντιγράφονται και μεταλλάσσονται δημιουργώντας μια χορογραφική παρτιτούρα που αλλάζει και μετατρέπει αφηγήσεις και νοήματα.
Οντέτ Κουζού – Feed me
Το Feed me είναι μίαlive performance που αποτελεί μέρος της συνεχόμενης έρευνας της καλλιτέχνη πάνω στις σχέσεις που ενεργοποιούνται γύρω από την πράξη του φαγητού μέσα στην ελληνική οικογένεια και κοινωνία. Στο φαγητό ήδη προσάπτονται ιδιαίτερα φορτισμένες έννοιες, καθώς είναι όχι μόνο ένα μέσο μετάδοσης θρεπτικών ουσιών αλλά και μέσο συναισθηματικής μετάδοσης. Καθισμένη σε ένα στρωμένο τραπέζι η καλλιτέχνης καλεί τους θεατές να την ταΐσουν, προκειμένου να εξετάσει την συναισθηματική επίδραση αυτής της πράξης. Πώς το μοιράσμα του φαγητού να μεταφέρει συναισθήματα από τον δότη στον αποδέκτη?
Αλίκη Κρικίδη Emaki – AucunOublin’estpasInnocent
Η δράση αναφέρεται στη μνήμη ως αναστολή χρόνου σε προσωρινά διαστήματα. Κίνηση απτικών μεταβάσεων σε φυσικές επιφάνειες.
MindTheFact (Ιωάννα Βαλσαμίδου/ Γιολάντα Μαρκοπούλου) – LuckyStrike
Η αφηγηματική των κοινωνιών ανά τον πλανήτη αλλάζει. Η παγκοσμιοποίηση, η ψηφιοποίηση της πληροφορίας και ο εθνικισμός δημιουργούν νέες προκλήσεις στην κατεύθυνση του εύκολου πλουτισμού. Σε ποιο βαθμό συμμετέχουμε σε μια αυτοματοποιημένη διαδικασία παραγωγής χρήματος και ανέσεων; Είμαστε πραγματικά ελεύθεροι να επιλέξουμε την έκταση της εμπλοκής μας στην εποχή ενός διαρκώς αυξανόμενου τζόγου; Και υπάρχει κάτι που πρέπει να κατανοήσουμε για τον εαυτό μας, αν κοιτάξουμε πιο στενά εκείνους που έχασαν όχι μόνο την ιδιοκτησία αλλά και την ταυτότητά τους; Οι συμμετέχοντες και το κοινό θα αλληλεπιδράσουν σε ένα παιχνίδι εξερεύνησης γύρω από τις έννοιες του υλισμού, του πολέμου, της φυγής και του Άλλου. Η παράσταση περιλαμβάνει ντοκουμέντα και υλικό από τη μακροχρόνια καλλιτεχνική έρευνα που ξεκίνησε το 2015 στο πλαίσιο του mindthefact (Ιωάννα Βαλσαμίδου, Γιολάντα Μαρκοπούλου) με τη συμμετοχή ανθρώπων που είχαν εμπλοκή κατά το παρελθόν με τoν παθολογικό τζόγο.
Μαριέλα Νέστορα – ChoreographingLivenessAseriesofundisclosedactions
Χαρά Πιπερίδου – Amor-logieplus éloignée
Η περφόρμανς αποτελεί μια σύμφυρση αφηγήσεων του έρωτα – βασισμένη σε κείμενα του GeorgeBataille («Μαντάμ Εντουαρντά» / «Ο Ερωτισμός») και ποιήματα του JalaluddinRumi ( «Ο Αγαπημένος») – και συνθέτει ένα τοπίο ομολογίας και εξαΰλωσης του εαυτού. Η “Έρωτο-λογία» αυτή ενσαρκωμένη υπό τον μανδύα εικονοποιημένων υπαινικτικών λεκτικών στοιχείων, επιθυμεί να αποπνεύσει μία απόκοσμη αύρα. Ηχητικότοπίο : Nikos Vittis.
Πάνος Σκλαβενίτης – How to be seen (and heard) 4 / The poetics of failure
Επιτέλεση: Τάνια Βαρβέρη, Θάνος Γκίκας, Μαρκέλλα Ξυλογιαννοπούλου, Ηλίας Ταφαρούτσι
ToHowtobeseen (andheard) είναι ένα έργο σχετικά με την καλλιτεχνική ορατότητα και την ποιητική της αποτυχίας, που αποτελείται από μια σειρά -καταδικασμένων εκ των προτέρων να αποτύχουν- δράσεων αυτοπροβολής.
Άννα Τζάκου – encounters without division: a durational performance
Για μια συνάντηση με τον εαυτό, τον άλλον και το χώρο. Δεν υπάρχουν θεατές. Δεν υπάρχει αφήγημα. Δεν μιλάμε για τίποτα και για κανέναν. Συμβαίνει μόνο η παρατήρηση και η άμεση εμπειρία: Πόσο συγχρονισμένοι με το παρόν είμαστε; Τί υπάρχει μεταξύ των σωμάτων όταν ψάχνουν για κατανόηση πέρα από την κατανόηση των λέξεων; Ιδέα, facilitation, performance: Άννα Τζάκου guest-performanceartists: ΑντώνηςΑντωνίου, ΝέληΠουλοπούλου, ΔέσποιναΧατζηπαυλίδου. κιθάρα-soundcapes: Βασίλης Τζαβάρας Videodesign: Ερατώ Τζαβάρα.
Δέσποινα Χατζηπαυλίδου – Δεξιόστροφα, χωρίς την φυσική της παρουσία
Performance, μέρος του project «αιδ-ως-δυο» των Εύα Κολιοπάντου και Δέσποινα Χατζηπαυλίδου. Τα κύρια θέματα του υλικού αφορούν την πορνογραφία, τα socialmedia, το γυναικείο σώμα, τον ερωτισμό και το queer στοιχείο. Η συγκεκριμένη παρουσίαση προκύπτει από μέρος του υλικού και αποτελεί έναν υβριδικό τρόπο παρουσίασης ενός καλλιτεχνικού έργου.
Facebook: https://www.facebook.com/artathina.gr και στο Instagram https://www.instagram.com/art_athina
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου: 14:00 -22:30 (μόνο με προσκλήσεις)
Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου: 12:00 – 21:00
Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου: 12:00 – 21:00
Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου: 12:00 – 21:00
Εισιτήριο: 8 € Μειωμένο (Άνεργοι, φοιτητές, άτομα άνω των 65 ετών): 5 €
Ομαδικό (15+ άτομα): 5 €
Ελεύθερη είσοδος: Παιδιά έως 18 ετών, ΑμεΑ, φοιτητές της ΑΣΚΤ, μέλη της ΑΙCA και της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης και του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
