Το ΠαΣοΚ, από το 2017, αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου κεντροαριστερού σχήματος, του Κινήματος Αλλαγής. Οι προσδοκίες της ιδρυτικής πράξης του νέου φορέα της κεντροαριστεράς, στην οποία συμμετείχαν 212.000 πολίτες, δεν δικαιώθηκαν. Λάθος επιλογές, προσωπικές στρατηγικές και ένα «θολό» πολιτικό στίγμα σε μεγάλης σημασίας ζητήματα, οδήγησαν σε μια πορεία φθίνουσων προσδοκιών. Ο αρχικός στόχος, να εμποδιστεί η δημιουργία ενός νέου δικομματισμού ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ και να ανατραπούν, υπέρ του Κινήματος Αλλαγής, οι συσχετισμοί στο χώρο της κεντροαριστεράς, δεν επετεύχθη. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας αυτοδύναμος πρωθυπουργός και ο Αλέξης Τσίπρας κοιτά το Κίνημα Αλλαγής από το 31,5% που πήρε στις εκλογές.
Από την προεκλογική κιόλας περίοδο, ήταν εμφανής μια τάση «επιστροφής» στο ΠαΣοΚ. Στηριζόταν στην εξής λογική.
«Τι είναι το Κίνημα Αλλαγής μετά την αποχώρηση του Σταύρου Θεοδωράκη και στη συνέχεια του Θανάση Θεοχαρόπουλου, δηλαδή του Ποταμιού και της ΔΗΜΑΡ; Το ΠαΣοΚ, και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Το ΚΙΔΗΣΟ, ο Θόδωρος Μαργαρίτης, ο Γιάννης Μειμάρογλου, οι Κινήσεις Πολιτών και η ΕΔΕΜ του Απόστολου Πόντα. Τι δυναμική προσέθεταν όλοι αυτοί στο ΠαΣοΚ;
Λιγότερη από αυτή που θα προσέδιδε η επιστροφή στο brand name και στα σύμβολα του, τις σημαίες με τον πράσινο ήλιο που έτσι κι αλλιώς κυριαρχούσαν στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του Κινήματος Αλλαγής».
Τις τελευταίες μέρες η τάση επιστροφής στο ΠαΣοΚ, απέκτησε ονοματεπώνυμο. Τη ζήτησαν, ευθέως, ο Νίκος Παπανδρέου και, εμμέσως πλην σαφώς ο Παύλος Γερουλάνος. Τι, όμως σημαίνει, πρακτικά, η επιστροφή στο ΠαΣοΚ; Και τι ακριβώς συνεπάγεται η τήρηση του καταστατικού του; Ότι θα εκλέξει πρόεδρο από τη βάση. Τι θα κάνει σε αυτή την περίπτωση η Φώφη Γεννηματά;
Θα μπει στη διαδικασία επανεκλογής της στην ηγεσία του ΠαΣοΚ όταν πριν από δύο χρόνια εξελέγη, με μεγάλη πλειοψηφία, επικεφαλής ενός ευρύτερου και, υποτίθεται, ενιαίου κόμματος της κεντροαριστεράς; Και αν δεν το κάνει; Σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε για επικεφαλής του ΠαΣοΚ ένα τρίτο πρόσωπο, με ισχυρή νομιμοποιητική βάση. Που θα μπορεί, θεωρητικά, κάποια στιγμή, να συγκαλέσει ένα συνέδριο του ΠαΣοΚ και να αποφασίσει την αποχώρηση του από το Κίνημα Αλλαγής.
Στην περίπτωση που η Φώφη Γεννηματά, παρά την απόφαση της να προχωρήσει με το Κίνημα Αλλαγής και σηκώσει το καταστατικό γάντι, θα δημιουργηθεί το εξής σκηνικό.
Στο ξεκίνημα της νέας πολιτικής περιόδου με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να πιέζει από τα δεξιά και τον ΣΥΡΙΖΑ να ετοιμάζεται για την οριστική κυριαρχία του στο χώρο, η Φώφη Γεννηματά, αρχηγός του τρίτης σε δύναμη κοινοβουλευτικής ομάδας, θα πρέπει να επιβεβαιώσει την κυριαρχία της σε μια συνιστώσα του κόμματος της. Στην περίπτωση που δεν την επιβεβαιώσει, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και στο Κίνημα Αλλαγής που θα εισέλθει σε ζώνη επικίνδυνων αναταράξεων.
Στην περίπτωση που η κυρία Γεννηματά σηκώσει το γάντι και εισέλθει σε μια διαδικασία εκλογής αρχηγού του ΠαΣοΚ από τη βάση, «ποιος θα είναι ο αντίπαλος;» Μπορεί εύκολα να παρατεθούν δύο ή και τρία ονόματα. Λίγη σημασία έχει.
Το ερώτημα είναι αν στην περίπτωση αυτή θελήσει να μπει στην κούρσα ο Νίκος Ανδρουλάκης. Υπάρχει ακόμα ένα ερώτημα. Πώς θα παρακολουθήσει μια τέτοια εξέλιξη ο Γιώργος Παπανδρέου; Από απόσταση, θα προσπαθήσει να την επηρεάσει ή θα επιλέξει να δικαιώσει τα σενάρια που τον θέλουν να αποστασιοποιείται από το Κίνημα Αλλαγής και να οδεύσει σε… διάλογο με τον Αλέξη Τσίπρα;
Πολιτικός θάνατος;
Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή στο ΠαΣοΚ δεν σημαίνει τίποτα άλλο από τον πολιτικό θάνατο του Κινήματος Αλλαγής. Και στο αίτημα για επιστροφή στο ΠαΣοΚ, εκφράζεται εκτός από την νοσταλγία για τις παλιές καλές εποχές και την αγάπη για τα σύμβολα, η υποβόσκουσα αμφισβήτηση για τις προεκλογικές και μετεκλογικές επιλογές της Φώφης Γεννηματά.
Επί της ουσίας, η επιστροφή στο ΠαΣοΚ δεν είναι τίποτα άλλο από το άνοιγμα ενός νέου κεφαλαίου αναμέτρησης πολιτικών αλλά και μηχανισμών στο κόμμα που κυριάρχησε στο μεταπολιτευτικό σκηνικό και πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσει.
Θα ακολουθήσει την τακτική του καμουφλάζ στην οποία το οδήγησε η συκοφάντηση και η απαξίωση του στα χρόνια της κορύφωσης της κρίσης ή θα επιστρέψει με ένα αίσθημα δικαίωσης στο όνομα και στα σύμβολα του, τα οποία μπορεί να σημαίνουν πολλά για το παρελθόν αλλά δεν λένε, από μόνα τους, τίποτα για το μέλλον;
