«Η πολιτική ιστορία του 20ού αιώνα μπορεί να γραφτεί ως βιογραφία έξι ανδρών: του Λένιν, του Στάλιν, του Χίτλερ, του Μάο Τσετούνγκ, του Φράνκλιν Ρούζβελτ και του Γουίνστον Τσόρτσιλ», έγραφε στο περιοδικό «Time» ο διακεκριμένος άγγλος ιστορικός Τζον Κίγκαν στις 13 Απριλίου 1998. Εκφραστές του ολοκληρωτισμού οι τέσσερις πρώτοι, της δημοκρατίας οι δύο τελευταίοι, προσωποποίησαν τη μείζονα ιδεολογική αντίθεση της εποχής. Από όλους, όμως, σημειώνει ο Κίγκαν, ο Τσόρτσιλ ήταν εκείνος που ανήλθε στο ύψος των περιστάσεων στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Πράγματι, 80 χρόνια από την έναρξη της φονικότερης σύγκρουσης της ανθρώπινης ιστορίας την 1η Σεπτεμβρίου 1939 ο χαρακτηρισμός του Γουίνστον Τσόρτσιλ ως «πατέρα της νίκης» δεν είναι πια τόσο γνωστός. Ισως γιατί, όπως επισημαίνει ο ιστορικός και συγγραφέας Αντριου Ρόμπερτς στην πιο πρόσφατη, εξαντλητική βιογραφία του με τίτλο «Churchill. Walking with Destiny» (εκδ. Allen Lane), ο βρετανός πολιτικός υπήρξε «εμφατικά μη αντιπροσωπευτικός της επερχόμενης Εποχής του Κοινού Ανθρώπου».

Στο BHMAgazino που κυκλοφορεί μαζί με το «Βήμα της Κυριακής» ο Μάρκος Καρασαρίνης εξετάζει το πώς αυτός ο γόνος δουκικής οικογένειας με ρίζες στον 17ο αιώνα, ένας άνθρωπος της βικτωριανής εποχής που μοιάζει ενδεχομένως απομακρυσμένος από τις δικές μας ανησυχίες του 21ου αιώνα, στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ενσάρκωσε εμφατικά το πνεύμα της αντίστασης στον επελαύνοντα ναζισμό.

Διαβάστε περισσότερα στο BHMAgazino που κυκλοφορεί με το «Βήμα της Κυριακής»