Στην πολύπαθη προϊστορία και το πολλά υποσχόμενο μέλλον της ιδιωτικοποίησης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό επικεντρώνει το ενδιαφέρον της η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung.
Ο αρθογράφος επισημαίνει τις προσπάθειες της νέας κυβέρνησης και του καθ’ ύλην αρμοδίου υπουργού Άδωνι Γεωργιάδη να τρέξουν μαραθώνιο για να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου.
Την εμπιστοσύνη επενδυτών και δανειστών
«Η ιδιωτικοποίηση και πολεοδόμηση του πρώην αεροδρομίου έχουν αναχθεί σε ένα πρότζεκτ με συμβολική σημασία για τη νέα κυβέρνηση και τον νεοφιλελεύθερο πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη», υπογραμμίζει ο γερμανός αρθρογράφος.
«Ο Μητσοτάκης κάνει το παν για να θέσει σε κίνηση την οικονομία της χώρας του και να επανακτήσει το χαμένο εισόδημα των Ελλήνων λόγω της κρίσης. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της επενδυτικής εταιρείας, από το πρότζεκτ θα δημιουργηθούν 10.000 νέες θέσεις εργασίας και αύξηση του ΑΕΠ για τα επόμενα χρόνια κατά 2,4%. Για τον πρωθυπουργό Μητσοτάκη η άμεση έναρξη των εργασιών έχει διπλή σημασία: Απέναντι στους επενδυτές θέλει να δείξει από τη μια ότι με τη νέα κυβέρνηση συντελείται μια αλλαγή εποχής και από την άλλη να κερδίσει, όσο γίνεται πιο γρήγορα, την εμπιστοσύνη των δανειστών ως ένας σοβαρός μεταρρυθμιστής, για να μπορέσει από αυτήν τη θέση να διαπραγματευτεί ευνοϊκότερους όρους για τους δημοσιονομικούς του στόχους».
Στο άρθρο γίνεται μακρά αναφορά στην προϊστορία της επένδυσης, από την εποχή που το 2001 μεταφέρθηκε το αεροδρόμιο στα Σπάτα μέχρι τις ιδεολογικές αγκυλώσεις επί κυβέρνησης Αλέξη Τσίπρα για μια επένδυση «σύμβολο του καπιταλισμού και της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας».
Ο αρθρογράφος κάνει εδική αναφορά και στην «τρικλοποδιά» από τους αρχαιολόγους «που για να σταματήσουν την επένδυση υποστήριξαν ότι κάτω από τους διαδρόμους, στους οποίους επί 60 χρόνια προσγειώνονταν αεροπλάνα πολλών τόνων, πιθανόν να υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα και θα πρέπει πρώτα να γίνουν ανασκαφές».
Από την συγχρονισμένη κολύμβηση στην ΕΚΤ
Από 1ης Νοεμβρίου το πηδάλιο της ΕΚΤ και μαζί την τύχη της ευρωζώνης αναλαμβάνει η Κριστίν Μαντλέν Οντέτ Λαγκάρντ, όπως είναι το πλήρες όνομά της.
Αφορμή για την Süddeutsche Zeitung του Μονάχου να κάνει μια σύντομη παρουσίαση της κομψής Γαλλίδας, που από πρωταθλήτρια της συγχρονικής κολύμβησης θα «κολυμπά» στο εξής στα βαθιά νερά της Φραγκφούρτης ως διάδοχος του Μάριο Ντράγκι.
«Η Λαγκάρντ διαθέτει σίγουρο βηματισμό στο διεθνές πολιτικοοικονομικό σκηνικό, αλλά της λείπουν η εμπειρία σε μια κεντρική τράπεζα και οι ακαδημαϊκές σπουδές του οικονομολόγου, δεδομένου ότι σπούδασε νομικά» σημειώνει ο αρθρογράφος.
«Θα καταφέρει να ενστερνισθεί αυτό που πολλοί τραπεζίτες προσπάθησαν να καλλιεργήσουν τα περασμένα 30 χρόνια, δηλαδή ανεξαρτησία από την πολιτική μέσω αντίστασης στις πιέσεις των υπουργών Οικονομικών;»
Η εφημερίδα αναφέρεται στην πολιτική χωρίς ιστορικό προηγούμενο του φτηνού χρήματος του Ντράγκι με τον μηδενισμό των βασικών επιτοκίων,«η οποία έκανε διάτρητα τα σύνορα ανάμεσα στις σφαίρες του κεντρικού τραπεζίτη και των κυβερνήσεων, ακόμη και στην ΕΕ», όπως χαρακτηριστικά γράφει.
«Ένα ακόμη για την Λαγκάρντ: Θα πρέπει να κάνει άνοιγμα προς τους πολίτες της Ευρώπης. Για πολύ καιρό στο παρελθόν η ΕΚΤ ενεργούσε ως ένα ελιτίστικο ανώτατο δικαστήριο, που βρίσκονταν υπεράνω της αξίας του χρήματος με την δήθεν απεριόριστη σοφία της», υπογραμμίζει ο γερμανός αρθρογράφος και καταλήγει:
«Στο ΔΝΤ η Λαγκάρντ θεωρούνταν καλή μάνατζερ, ως κάποια που ξέρει να ακούει και να παραδέχεται λάθη. Αυτές ακριβώς οι ιδιότητες θα μπορούσαν να είναι χρήσιμες στην ΕΚΤ».
Μάστιγα των γκράφιτι
Για τα γκράφιτι που «κοσμούν» τους τοίχους δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας κυρίως στο κέντρο της Αθήνας ο λόγος στη διαδικτυακή σελίδα της εφημερίδας Bild.
«Μυκηναίοι, αρχαίοι Έλληνες, Σταυροφόροι και Οθωμανοί, πολλοί μεγάλοι λαοί άφησαν στην Αθήνα από το 1300 π.Χ. τα ίχνη τους, αλλά μουντζουρωμένη είναι η πόλη μόνο τα τελευταία χρόνια» παρατηρεί ο αρθρογράφος.
«Η Αθήνα υποφέρει από μάστιγα γκράφιτι …οι εκπρόσωποι της δημοτικής αρχής επανειλημμένα εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να καταπολεμήσουν το πρόβλημα, αλλά με κακά αποτελέσματα μέχρι τώρα. Οι συλλήψεις των δραστών δεν έχουν καμιά προτεραιότητα για την αστυνομία».
Το άρθρο επισημαίνει τέλος ότι νέα δυναμική απέκτησε αυτή η «μόδα» από την έναρξη της οικονομικής κρίσης.
