Η ΕΡΤ είναι λίγο σαν το γιοφύρι της Άρτας.
Ένα σχέδιο που ποτέ δεν ολοκληρώθηκε και μια προσπάθεια στην οποία πάντοτε έβαζαν τρικλοποδιά.
Και αυτό παρότι όλες οι έρευνες και οι μετρήσεις δείχνουν ότι ένα μεγάλο μέρος του κοινού θέλει να υπάρχει μια δημόσια ραδιοτηλεόραση, που να δίνει έμφαση στην ποιότητα, στη γνώση και στην αντικειμενικότητα.
Και ο λόγος ποτέ δεν ήταν ελεύθερη η ΕΡΤ.
Δεν αναφέρομαι μόνο στα πρώτα βήματά της, στη δεκαετία του 1960 και λίγο μετά στη διάρκεια της Χούντας (πόσοι θυμούνται πια την ΥΕΝΕΔ;).
Αναφέρομαι και σε όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Που όλες θέλησαν να ασκήσουν έλεγχο πάνω της και να την εκμεταλλευτούν και προς κομματικό όφελος.
Βλέπετε είναι εύκολο όταν είσαι αντιπολίτευση να βγαίνεις και να λες ότι «θέλουμε μια αμερόληπτη και αντικειμενική ΕΡΤ στην υπηρεσία του πολίτη» και μετά να ανεβαίνεις στην εξουσία και να συνειδητοποιείς ότι μπορείς να έχεις στη διάθεσή σου ΜΜΕ κρατικά, που τα παρακολουθούν εκατομμύρια και στα οποία μπορείς να υπαγορεύσεις τι να κάνουν. Η δύναμή αυτή δεν συγκρίνεται με τίποτα και με καμιά διαφημιστική εκστρατεία.
Γι’ αυτό το λόγο είχαμε την ΕΡΤ να είναι μπλε στην αρχή, μετά να γίνεται πράσινη, μετά να ξαναγίνεται μπλε, μετά να ξαναγίνεται πράσινη και πάλι από την αρχή.
Και πάντα οι κυβερνήσεις έλεγαν ότι διόριζαν τους «καλύτερους», όμως στην πραγματικότητα απλώς φύτευαν «κομισάριους», ώστε να μην ξεφεύγει η ΕΡΤ από τη σωστή γραμμή.
Ο μόνος που αποφάσισε να αλλάξει χρώμα ήταν ο Σαμαράς που διάλεξε το μαύρο.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε το μαύρο, γιατί τότε έγινε αυτό που κανένας δεν περίμενε.
Ξεσηκώθηκε όλη η κοινωνία στην προοπτική να μην υπάρχει δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην Αγία Παρασκευή, αλλά και σε τοπικούς σταθμούς. Μεγάλη η αλληλεγγύη στους εργαζομένους της ΕΡΤ, αλλά και η οργή για την επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά.
Τότε ήταν ίσως και η μόνη στιγμή που η ΕΡΤ ήταν πραγματικά ελεύθερη.
Αυτό φαινόταν και σε όλες τις συζητήσεις που έγιναν και σε όλα τα σχέδια για μια ΕΡΤ στα χέρια των εργαζομένων της και υπόλογη στην κοινωνία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι θα εκπροσωπούσε αυτό το αίτημα. Όμως, όταν ανέβηκε στην εξουσία απλώς θέλησε να αποκτήσει τη δική του ΕΡΤ. Αντί για πράσινη και μπλε να έχουμε την πορτοκαλί ΕΡΤ.
Προσπέρασε τους ίδιους τους ανθρώπους της ΕΡΤ, αγνόησε ανθρώπους που ήθελαν πραγματικά να προσφέρουν, κατέφυγε στη λογική των εγκάθετων και προσπάθησε να φτιάξει τη SYRIZA TV.
Αποκορύφωμα ότι επέλεξε να χρησιμοποιήσει τα έσοδα της ΕΡΤ, δηλαδή τα χρήματα των φορολογουμένων μέσω του ειδικού τέλους, ως μηχανισμό για να επιδοτήσει ποδοσφαιρικές ομάδες ιδιοκτησίας φιλικών προς τον ΣΥΡΙΖΑ ολιγαρχών.
Τώρα ήρθε ο Μητσοτάκης.
Θα κριθεί και αυτός από το πώς θα αντιμετωπίσει την ΕΡΤ.
Δηλαδή, θα κριθεί από το εάν θα την αφήσει να αναπτυχθεί στηριζόμενη στην αντικειμενικότητα, την ποιότητα και την αμεροληψία, ή εάν θα ακολουθήσει την πεπατημένη των κυβερνητικών παρεμβάσεων.
Κοντολογίς θα κριθεί από το εάν θα αφήσει ελεύθερη την ΕΡΤ και τους ανθρώπους της να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα.
Δεν θα κριθεί τώρα, θα κριθεί όταν δούμε ποιο δρόμο παίρνει η ΕΡΤ. Δηλαδή, εάν θα γίνει πολύχρωμη ή εάν θα γίνει απλώς μπλε.
Γι’ αυτό το λόγο ας μην βιάζονται να ασκήσουν κριτική οι ΣΥΡΙΖΑίοι.
Γιατί είχαν την ευκαιρία και την έχασαν και κόντεψαν και αυτοί να διαλύσουν την ΕΡΤ.
Γι’ αυτό ας αφήσουν την κριτική και ας κάνουν και λίγη αυτοκριτική.
