Πού θα το πάει ο Αλέξης Τσίπρας; Ολη η εβδομάδα που πέρασε, με το μπαράζ νομοθετημάτων και τροπολογιών που έφερε η κυβέρνηση, σημαδεύτηκε και από αυτό το ερώτημα που θέτουν οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Η περίφημη ρήση του Ηλία Ηλιού «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα», θα μπορούσε να ισχύει για τον νέο ρόλο του Τσίπρα, αν και ορισμένα νέα στοιχεία διαμορφώνουν μια παντελώς νέα εικόνα για το είδος της αντιπολίτευσης που θα δούμε από την πλευρά του. Κι αυτό αφού τελικά, όσοι έσπευδαν να πουν πως θα δούμε απλώς μια κοινοβουλευτική πολεμική ή κάτι συνδυαστικό με κινήματα – που από κοινού θα σφυροκοπούν τη νέα κυβέρνηση – μάλλον έχουν προς το παρόν πέσει έξω.

Πριν περιγράψουμε τον τρόπο που θα κινηθεί η αξιωματική αντιπολίτευση θα πρέπει να πούμε ποια θέματα θα αποτελέσουν πεδία «ταυτοτικής υπεράσπισης» από τη μεριά της Κουμουνδούρου. Γα παράδειγμα, το θέμα που έχει να κάνει με τη Βασιλική Θάνου και το πώς το χειρίστηκε μέχρι στιγμής ο Αλέξης Τσίπρας και η Κοινοβουλευτική του Ομάδα, θα παραμείνει ψηλά. Οι του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν την κυβέρνηση πως έφερε φωτογραφική διάταξη για την καρατόμηση της Θάνου από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Ο εναγκαλισμός του κόμματος της Αριστεράς με την πρώην δικαστικό και πρωθυπουργό, θα υπενθυμίζεται με όλα τα μέσα. Και αυτό που είδαμε στη Βουλή δεν τέλειωσε εδώ.

Για παράδειγμα κάνει ιδιαίτερη εντύπωση – και είναι ενδεικτική των προθέσεων – η πρωτοβουλία του ευρωβουλευτή και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Δημήτρη Παπαδημούλη να αποστείλει επείγουσα επιστολή προς την επίτροπο Ανταγωνισμού, Μαργκρέτε Βεστάγκερ, ζητώντας «να εξετάσει άμεσα τη νομιμότητα αυτής της ρήτρας, η οποία φαίνεται να βλάπτει τη φήμη της ΕΕΑ και να παραβιάζει την ευρωπαϊκή νομοθεσία, αλλά και να διασφαλίσει ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού και τα παρόντα μέλη της θα συνεχίσουν τις εργασίες τους μέχρι το τέλος της θητείας τους, όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία». Μια κίνηση – σε απόλυτη συνεννόηση με την Κουμουνδούρου που δείχνει πως το σφυροκόπημα θα λάβει όπου χρειαστεί και ευρωπαϊκά ή διεθνή χαρακτηριστικά – ας μην ξεχνάμε το εξόχως επικριτικό άρθρο του δημοσιογράφου Ματθαίου Τσιμιτάκη, πρώην συνεργάτη του Αλέξη Τσίπρα στους «New York Times» για τη νέα κυβέρνηση.

Ιδεολογικές διαφορές

Ο Αλέξης Τσίπρας όμως σήκωσε τους τόνους εντός Βουλής και το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου αλλά και για τη λεγόμενη «κυβερνησιμότητα των ΟΤΑ». Αυτά κυρίως ανέδειξε από τα δύο νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση, επιχειρώντας να υπογραμμίσει τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές με τη Νέα Δημοκρατία. Για το άσυλο, ταυτοτικό για την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ θέμα, είχε προηγηθεί ένα μπαράζ δηλώσεων από κορυφαία στελέχη του όλο το προηγούμενο διάστημα ενώ καθόλου τυχαία πως μεγάλο μέρος της πολεμικής εντός Βουλής, ανέλαβε ο στενός πλέον συνεργάτης του Τσίπρα και βουλευτής Παύλος Πολάκης – ενδεικτικό επίσης του ποιους τόνους επέλεξε ο ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, το κινηματικό σκέλος και λόγω θέρους ήταν ακόμη ασθενές αν και στην πρεμιέρα των διαδηλώσεων για το άσυλο, δεν υπήρξε καμία ιδιαίτερη οργανωμένη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ. Και το θέμα των ΟΤΑ, ανεδείχθη εντός Βουλής, περιγράφηκε ως «νόθευση της λαϊκής εντολής» αλλά οριοθετήθηκε η όλη πολεμική στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου.

Ήμερες αμηχανίας

Ο Αλέξης Τσίπρας, παρά το γεγονός πως σχημάτισε σχετικά γρήγορα σκιώδη κυβέρνηση, δεν απέστειλε το σήμα πως προγραμματικά κατάφερε να παρακολουθήσει το πρώτο σοκ και δέος νομοσχεδίων ενώ δεν ήταν λίγοι αυτοί που είδαν πως παραμένει αμήχανος ως επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αλήθεια είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει ακόμη τον βηματισμό του, παρά το μεγάλο ποσοστό των εθνικών εκλογών, ενώ έδωσε την εντύπωση πως με κατακερματισμένο τρόπο απάντησε σε πρώτη φάση στην κυβερνητική στρατηγική.

Τι όμως θα ήθελε ιδανικά; Μα να δείξει πως εντός και εκτός αποτελεί τον κυρίαρχο προοδευτικό πόλο. Πως ηγείται των αντιπολιτευτικών πυρών. Πως μπορεί να βρίσκει τους διαύλους με άλλες πολιτικές δυνάμεις για να κλιμακώνει καλύτερα την επίθεσή του. Δεν συνέβη αυτό. Ακόμη και με την αποχώρηση από τη Βουλή, την Πέμπτη, λόγω των τροπολογιών Βρούτση, η αντιπολίτευση δεν ήταν μαζί.

Εξάλλου, αμέσως μετά το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ, ο Βελόπουλος, επέστρεψαν στη Βουλή για να υπερψηφίσουν ή καταψηφίσουν το διυπουργικό νομοσχέδιο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και το MέΡΑ25 απείχαν. Κι όμως ούτε με το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη φαίνεται πως υπάρχει σύμπλευση στην αντιπολίτευση. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών, εξάλλου, όλες τις ημέρες στη Βουλή, υπενθύμιζε τις ευθύνες για μια σειρά πραγμάτων και τις καταλόγιζε στην πρώην κυβέρνηση Τσίπρα. Για το ΚΚΕ δεν υπάρχει ενδεχόμενο κοινού βηματισμού, ενώ με το ΚΙΝΑΛ οι κοινές ζώνες παραμένουν ανύπαρκτες.

Υπό αυτή την έννοια, ο ΣΥΡΙΖΑ που θα ήθελε προγραμματική και ταυτόχρονα δυναμική αντιπολίτευση μοιάζει ακόμη μουδιασμένος, απομονωμένος και χωρίς τις αναγκαίες γέφυρες με κοινωνικές και πολιτικές ομάδες που θα του επέτρεπαν να φτιάξει μια εικόνα δυνατού πόλου. «Είναι άξιο προσοχής ότι κατάφεραν μέσα σε λίγα 24ωρα να ενώσουν την προοδευτική αντιπολίτευση, που αποχώρησε από τη διαδικασία που αφορούσε τις καθαρά μνημονιακές τροπολογίες του κ. Βρούτση», είπε χθες ο Νίκος Παππάς, αν και η αλήθεια είναι πως παρά τη λαβή που πήραν από τις τροπολογίες τελευταίας στιγμής από τον Γιάννη Βρούτση, η εικόνα είναι – σύμφωνα με μια ανάγνωση – εντελώς διαφορετική.