Το γεγονός ότι ο υπουργός Εσωτερικών Ζέεχοφερ επέστρεψε εσπευσμένα από τις διακοπές του προσέδωσε αναμφίβολα εξαρχής πολιτικές διαστάσεις στο ειδεχθές έγκλημα στη Φρανκφούρτη.
Το ακροδεξιό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία είχε φροντίσει βέβαια ήδη νωρίτερα να εργαλειοποιήσει το θέμα, συνδέοντάς το με την καταγωγή του δράστη και την προσφυγική πολιτική της συγκυβέρνησης στο Βερολίνο. Βουλευτής του κόμματος έφτασε στο σημείο να γράψει στο twitter ότι «καταριέται την ώρα που γεννήθηκε η καγκελάριος Μέρκελ». Το επίμαχο tweet που προκάλεσε χιλιάδες οργισμένες αντιδράσεις έχει στο μεταξύ διαγραφεί.
Ο «πόλεμος» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όμως συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Ειδικοί και μη διασταυρώνουν τα ξίφη τους γύρω από τα εξής κυρίως ερωτήματα: πρέπει και υπό ποιες προϋποθέσεις να δημοσιοποιείται η καταγωγή ενός δράστη; Τι ακριβώς ρόλο παίζει η καταγωγή; Τι σχέση έχει η ψυχοπάθεια ενός ανθρώπου με την προσφυγική πολιτική μιας κυβέρνησης; Γιατί αισθάνονται οι Γερμανοί τόσο ανασφαλείς ενώ η εγκληματικότητα στη χώρα υποχωρεί σταθερά εδώ και χρόνια;
«Μαύρος από την Ερυθραία, ε και;»
Όλα αυτά τα ερωτήματα κυριαρχούν φυσικά και στα σχόλια των αναλυτών.
Η εφημερίδα Frankfurter Rundschauέγραψε: «Ναι, ο δολοφόνος στο σταθμό της Φρανκφούρτης είναι ένας μαύρος από την Ερυθραία. Ναι, έχει άλλο χρώμα δέρματος και δεν έχει γερμανικό διαβατήριο. Ναι, σε άλλες εθνότητες υπάρχουν επίσης εγκληματίες. Και ποιο το συμπέρασμα απ΄ όλα αυτά; Τίποτα απολύτως. Κάθε έγκλημα, κάθε φρικιαστική πράξη, έχει διαπραχθεί εδώ στη Γερμανία και από ανθρώπους με γερμανικό διαβατήριο. Παρά ταύτα κάθε συμβάν στο οποίο πρωταγωνιστούν μετανάστες προβάλλεται ως απόδειξη του κινδύνου που εγκυμονεί η μετανάστευση. Λες και είμαστε μια ειρηνική και απαλλαγμένη από τη βία χώρα που το μόνο που χρειάζεται είναι να εξολοθρεύσει τις δήθεν έξωθεν απειλές. Είναι παράλογο. Αλλά ανταποκρίνεται ως ένα βαθμό στο πνεύμα της εποχής. Τόσο πολύ έχουν καταφέρει να διεισδύσουν ήδη οι ακροδεξιές αντιλήψεις στο δημόσιο διάλογο. Αυτό θα πρέπει να μας προκαλεί επίσης φόβο».
Η Stuttgarter Zeitung θεωρεί πάντως απολύτως δικαιολογημένο το ενδιαφέρον των πολιτών για την καταγωγή του δράστη. «Δεν είναι παράλογο αλλά απολύτως δικαιολογημένο να θέτει η κοινή γνώμη ερωτήματα για το κίνητρο και τη βιογραφία του δράστη. Αυτά εκφράζουν την επιθυμία να εξηγήσουν το περιστατικό αλλά και την ελπίδα να βγάλει κανείς συμπεράσματα και να αναπτύξει αμυντικούς μηχανισμούς».
«Η Γερμανία έχασε την ισορροπία της»
Κόντρα σε πολλούς αναλυτές που εκτιμούν ότι η λήψη πρόσθετων μέτρων ασφαλείας δεν βοηθά πραγματικά, όπως η Heilbronner Stimme που τονίζει ότι «ένας ‘μεγάλος αδελφός’ τύπου Κίνας δεν συνιστά εναλλακτική επιλογή», η Neue Osnabrücker υποστηρίζει σε σχόλιό της την πρόταση για μεγαλύτερη αστυνόμευση που διατύπωσε και ο υπ. Εσωτερικών Ζέεχοφερ: «Επιθέσεις σαν και αυτή συνταράσσουν όσο κανένα άλλο έγκλημα το αίσθημα ασφαλείας των ανθρώπων. Διότι δείχνουν ότι ο καθένας μας θα μπορούσε να είναι το θύμα και πως ούτε τα παιδιά δεν είναι ασφαλή όταν δρουν ψυχοπαθείς, τρομοκράτες και άλλοι εγκληματίες. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Μεγαλύτερη αστυνόμευση δημόσιων χώρων και πρόσθετοι έλεγχοι μπορούν να συμβάλουν στο να αποτρέπονται τα χειρότερα. Όπως και η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση των πολιτών. Οτιδήποτε γίνεται στο πεδίο της ασφάλειας μόνον κέρδος μπορεί να αποφέρει».
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε στη Γερμανία άρθρο της ελβετικής Neue Zürcher Zeitung που υποστηρίζει ότι «η Γερμανία έχασε την ισορροπία της».
«Γιατί η υπόθεση αυτή προκαλεί τέτοιες αντιδράσεις; Κάτι δεν πάει καλά στη Γερμανία. Η χώρα φαντάζει περιέργως ανασφαλής και εύθραυστη. Η δολοφονική επίθεση του γεννημένου στην Ερυθραία κατοίκου Ελβετίας […] δεν συνιστά απόδειξη της αποτυχίας της γερμανικής πολιτικής στα πεδία της ασφάλειας και έναντι των προσφύγων. Οι αντιδράσεις καταδεικνύουν όμως ότι πολλοί άνθρωποι δεν συμφωνούν με τη γερμανική μεταναστευτική πολιτική. Οι δε συζητήσεις για νέα μέτρα ασφαλείας στους σιδηροδρομικούς σταθμούς δείχνουν ότι πολλοί άνθρωποι δεν αισθάνονται ασφαλείς. Δικαίως εξοργίζονται με το γεγονός ότι το κράτος αποτυγχάνει στην εκτέλεση απελάσεων και κυρίως εκείνων που απλώς εκμεταλλεύονται το σύστημα ασύλου στη Γερμανία. Την ίδια ώρα εξοργίζονται μάλλον και με την εν εξελίξει κατάπτωση αξιών στη χώρα […] Δεν είναι παράλογο ότι στη συνέντευξη Τύπου για το έγκλημα στη Φρανκφούρτη υπήρξαν αναφορές και στη δράση συμμοριών στις μεγαλουπόλεις, την προστασία των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, τις συμπλοκές στις γερμανικές πισίνες αλλά και στη δολοφονία Λίμπκε. Πρόκειται για τις συντεταγμένες ενός αισθήματος απώλειας του ελέγχου. Μπορεί κανείς εύκολα να επιρρίψει την ευθύνη για τη δημιουργία αυτού του συναισθήματος στα μίντια και τους λαϊκιστές. Ωστόσο τα προβλήματα δε σταματούν όταν απλά δεν τα συζητάς. Και είναι και το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που δεν λαμβάνει αρκετά σοβαρά υπόψη τις ανάγκες πολλών πολιτών στο πεδίο της ασφάλειας και η οποία δεν εκπληρώνει μέχρι στιγμής επαρκώς τις υποσχέσεις της για μια συντεταγμένη πολιτική ασύλου και την ενσωμάτωση των ξένων».
Κώστας Συμεωνίδης
