Μπορεί πριν από λίγα χρόνια να φάνταζε ανέκδοτο, ωστόσο σήμερα 23 Ιουλίου του 2019 είναι η πραγματικότητα.

Το τι άλλαξε στα τρία χρόνια και έναν μήνα που μεσολάβησαν από τις 23 Ιουνίου του 2016, θα πρέπει να γίνει προϊόν κοινωνιολογικής μελέτης από τους ερευνητές του μέλλοντος.

Το μόνο σίγουρο είναι πως από το βράδυ της 23ης Ιουνίου 2016 όταν και το Brexit επικράτησε με 51.89%, έναντι του 48.11% Bremain η Μεγάλη Βρετανία ξεκίνησε μια πορεία που την οδήγησε μια ανάσα από τον γκρεμό και τον Μπόρις Τζόνσον στο νούμερο 10 της οδού Ντάουνινγκ Στριτ.

Ποιος, όμως είναι ο Μπόρις Τζόνσον; Πρόκειται μόνο για μια καλτ φιγούρα, η οποία ακολουθεί το κλίμα της εποχής που προτάσσει τον λαϊκισμό, ή κάτι παραπάνω;

Βουλευτής από το 2001 έως το 2008, δήμαρχος Λονδίνου από το 2008 έως το 2016, μετά ξανά βουλευτής και υπουργός Εξωτερικών από τον Ιούλιο του 2016 έως τον Ιούλιο του 2018, ο Μπόρις Τζόνσον φέρεται να είχε σκοπό ζωής το να γίνει πρωθυπουργός. Κάτι που κατάφερε!

Με καταγωγή, η οποία έχει χαρτογραφηθεί έως βασιλείς της Βρετανίας και της Γαλλίας και έχοντας φοιτήσει στο φημισμένο σχολείο του Ήτον, αλλά και την Οξφόρδη, ο Μπόρις Τζόνσον ήταν προορισμένος για μεγάλα πράγματα. Κάτι το οποίο η συμπεριφορά του έδειχνε πως αυτό το γνώριζε.

Πρώτο του επάγγελμα, στην αρχή της δεκαετίας του 1990 ήταν η δημοσιογραφία. Ως ανταποκριτής της Telegraph στις Βρυξέλλες είχε προκαλέσει κάποιο θόρυβο γύρω από το όνομά του, τόσο λόγω των ευρωσκεπτικιστικών ανταποκρίσεών του όσο και λόγω ορισμένων αναληθών δημοσιευμάτων – από το ότι η Κομισιόν είχε την πρόθεση να απαγορεύσει τα βρετανικά λουκάνικα έως το ότι οι Βρυξέλλες σχεδίαζαν περιορισμούς στο μέγεθος των προφυλακτικών.

Για το δεύτερο μισό της δεκαετίας εργαζόταν στο Λονδίνο ως πολιτικός αρθρογράφος. Ακόμα εγκαλείται για μια σειρά υποτιμητικών και για πολλούς ρατσιστικών σχολίων σε γραπτά του κατά των Αφρικανών («νεγράκια» και «καρπουζοχαμόγελα») και των ομοφυλόφιλων («αγοράκια με φανελάκια»).

Αργότερα πλέον, ως πολιτικός, υπήρξαν πολλές φορές που χρησιμοποίησε εκφράσεις κατά συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού οι οποίες έχουν χαρακτηριστεί ρατσιστικές. Πιο γνωστό παράδειγμα η παρομοίωση των μουσουλμάνων γυναικών που φορούν μπούρκα με «γραμματοκιβώτια»

Ο ίδιος και οι υποστηρικτές του λένε ότι όλες αυτές οι φράσεις χρησιμοποιήθηκαν χωρίς πρόθεση προσβολής και με χιουμοριστική διάθεση ή ότι έχουν αλλοιωθεί ως προς το νόημά τους έχοντας απομονωθεί από το συνολικό κείμενο.

Μάλιστα, οι υποστηρικτές του, που κάθε άλλο παρά λίγοι είναι, τον υπερασπίζονται λέγοντας ότι πρόκειται ακριβώς για αυτή την απελευθέρωση από τους αυστηρούς κανόνες της πολιτικής ορθότητας που χρειάζεται η χώρα για να προχωρήσει με τολμηρές πολιτικές,

Από την άλλη πλευρά, οι πολέμιοι του, που είναι εξίσου πολλοί τον κατηγορούν πως ο τρόπος που μιλάει, αλλά και αυτά που λέει προδίδουν άνθρωπο χωρίς συγκροτημένη σκέψη, χωρίς σοβαρότητα και χωρίς αίσθηση των υποχρεώσεων που έχει ένας πολιτικός, πολλώ δε μάλλον ένας πρωθυπουργός.

Ακόμα και στην ιδιωτική του ζωή ο Μπόρις Τζόνσον βρίσκεται πολύ συχνά στα εξώφυλλα των βρετανικών -και όχι μόνο- ταμπλόιντς.

Από τον τρόπο που άφησε τη δεύτερη σύζυγό του, Μαρίνα Γουίλερ, για τη νεαρή σύμβουλο του Συντηρητικού Κόμματος, Κάρι Σίμοντς, τον μεγάλο καυγά που είχε μαζί της κατά τη διάρκεια της κούρσας διαδοχής της Τερέζα Μέι, αλλά και το γεγονός ότι πέρα από τα τέσσερα παιδιά με την κα Γουίλερ έχει αποδεδειγμένα ένα εξώγαμο και πιθανώς ακόμα ένα, πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν λόγο για άνθρωπο με έλλειψη σοβαρότητας.

Ας δούμε αναλυτικά τις φορές που έχει απασχολήσει τα ΜΜΕ και όχι για καλό σκοπό:

Μια… παραπομπή που δεν υπήρχε

Σύμφωνα με τον καθηγητή του πανεπιστημίου Colin Lucas, ο βασιλιάς Εδουάρδος ΙΙ «έζησε ακόλαστο βίο μαζί με τον νεαρό προστατευόμενο του Πιρς Γκάβεστον», σε ένα ανάκτορο κτισμένο το 1325.

Αυτή η παραπομπή, η οποία δημοσιεύθηκε το 1988 σε άρθρο που υπογράφεται από τον Μπόρις Τζόνσον όταν ήταν πρωτάρης δημοσιογράφος στους Times παρουσιάζει δύο προβλήματα:

  • Ο Γκάβεστον εκτελέσθηκε το 1312. Δύσκολο να βρεθεί σε ένα ανάκτορο που κτίσθηκε 13 χρόνια αργότερα.
  • Ο καθηγητής Λούκας δεν έχει διατυπώσει ποτέ αυτήν την φράση.

Οι Times απολύουν τον Μπόρις Τζόνσον για την επινόηση της παραπομπής και για το ότι το αρνήθηκε.

Ομως ο BoJo, ατάραχος, προσλαμβάνεται από την Τelegraph και βρίσκεται ανταποκριτής στις Βρυξέλλες.

Εκεί ανάμεσα σε τερατολογίες και χωρατά, εξασφαλίζει την κάλυψη της δραστηριότητας των ευρωπαϊκών θεσμών ενδιαφερόμενος για θέματα όπως το… μέγεθος του λουκάνικων ή οι τουαλέτες της Κομισιόν.

Σεξ, ψέματα και πολιτική

«Χαζομάρες», απαντά ο Μπόρις Τζόνσον το 2004 όταν τον ρωτούν για μία εξωσυζυγική σχέση με την Πετρονέλα Γουάιατ, δημοσιογράφο του Spectator, όταν εκείνος είναι διευθυντής του περιοδικού.

Παντρεμένος και πατέρας τεσσάρων μικρών παιδιών, ο Μπόρις Τζόνσον είναι εκείνη την εποχή μία από τις μεγάλες ελπίδες των Τόρις.

Η μητέρα της Πετρονέλα, η λαίδη Γουάιατ, αποκαλύπτει ότι η κόρη της έμεινε έγκυος και αναγκάσθηκε να κάνει άμβλωση. Συλληφθείς ψευδόμενος, ο Μπόρις Τζόνσον απομπέπεται από την ηγεσία των Τόρις.

«Οι μέρες του στην πολιτική δεν είναι τελειωμένες» θα πει ένας εκπρόσωπος του Συντηρητικού Κόμματος.

Το τρύπιο πανέρι της ανθισμένης γέφυρας του Τάμεση

Η ιδέα ήταν ελκυστική: κατασκευή μίας γέφυρας-κήπου στον Τάμεση, 366 μέτρα γεμάτα δένδρα και λουλούδια. Ο Μπόρις Τζόνσον υπόσχεται το 2014 από την θέση του δημάρχου της βρετανικής πρωτεύουσας «μία όαση ηρεμίας» στη καρδιά του Λονδίνου.

Όμως, η χρηματοδότηση του έργου το οδηγεί στον θάνατο. Αρχικά παρουσιάσθηκε από τον Μπόρις Τζόνσον ως «δώρο» προς τους Λονδρέζους που επρόκειτο να κατασκευασθεί με την βοήθεια ιδιωτικών πόρων.

Το σχέδιο κόστισε τελικά δεκάδες εκατομμύρια λίρες στους βρετανούς φορολογούμενους. Ο διάδοχός του, ο Σαντίκ Καν, υπέγραψε το… πιστοποιητικό θανάτου.

Η διπλωματική γκάφα

Ο Μπόρις Τζόνσον, έχει τεθεί επικεφαλής της βρετανικής διπλωματίας μόλις πριν από έναν χρόνο όταν, στο τέλος του 2017, διαπράττει διπλωματική γκάφα στην υπόθεση της Ναζαντίν Ζαγάρι-Ράτκλιφ, της ιρανο-βρετανίδας που κρατείται στο Ιράν κατηγορούμενη ότι συμμετείχε σε διαδηλώσεις κατά του ισλαμικού καθεστώτος.

Ενώπιον κοινοβουλευτικής επιτροπής, ο -τότε- υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι η Ναζαντίν Ζαγάρι-Ράτκλιφ εκπαίδευε δημοσιογράφους την στιγμή της σύλληψής της τον Απρίλιο 2016, τροφοδοτώντας τις κατηγορίες του καθεστώτος της Τεχεράνης, την ώρα που η οικογένειά της επέμενε ότι βρισκόταν σε διακοπές.

Ο Μπόρις Τζόνσον ανασκευάζει τελικά τις δηλώσεις του. Όμως δεν γλιτώνει τις προτροπές για παραίτηση.

Η μασκότ του δημοψηφίσματος

Το σλόγκαν είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα στο λεωφορείο με το οποίο αλωνίζει το Ηνωμένο Βασίλειο κατά την προεκλογική εκστρατεία για το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016: «Στέλνουμε 350 εκατομμύρια λίρες κάθε εβδομάδα στην ΕΕ, καλύτερα ας χρηματοδοτήσουμε το ΕΣΥ μας», το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Πρόκειται για έναν «λογικό» υπολογισμό, σύμφωνα με τον Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος επιμένει ότι η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιτρέψει στο Ηνωμένο Βασίλειο να ανακτήσει τον έλεγχο του χρημάτων του.

Μόνο που, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το κονδύλι του Λονδίνου προς τις Βρυξέλλες ανέρχεται σε 135 εκατομμύρια λίρες εβδομαδιαίως, ανάμεσα στο 2010 και το 2014, 2,5 φορές λιγότερο από όσο ισχυρίζεται ο BoJo.

Ο λαϊκιστής Νάιτζελ Φάρατζ, τενόρος του Brexit, θα αναφερθεί μιλώντας για το ζήτημα σε «σφάλμα της εκστρατείας».

Οι αριθμητικοί υπολογισμοί θα στοιχίσουν στον Μπόρις Τζόνσον δίωξη για ψευδή δήλωση, αλλά τελικά θα υπερισχύσει το επιχείρημα της υπεράσπισής του ότι επρόκειτο για δίωξη για «πολιτικούς λόγους».