Η αλλαγή πολιτικής ατμόσφαιρας που αποτυπώθηκε τις πρώτες μέρες της νέας διακυβέρνησης, επιβεβαιώθηκε και κατά την τριήμερη συζήτηση στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις. Οι χαμηλοί τόνοι αντιπαράθεσης, η συζήτηση επί συγκεκριμένων προτάσεων που αφορούν το παρόν και το μέλλον της χώρας κι όχι μια άγονη παρελθοντολογία κυριάρχησε στη Βουλή με ελάχιστες εξαιρέσεις, που δεν αλλοίωναν την ατμόσφαιρα που επικρατούσε.

Αφετηρία στη διαμόρφωση αυτού του κλίματος ήταν η ομιλία του Πρωθυπουργού. Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε να παρουσιάσει το δικό του σχέδιο για τις αλλαγές που επιδιώκει και απέφυγε, σε μεγάλο βαθμό, να επικεντρωθεί στην άσκηση κριτικής για τα πεπραγμένα της προηγούμενης κυβέρνησης. Γεγονός που οδήγησε και τον κ. Τσίπρα να παραδεχθεί στη δευτερολογία του ότι πράγματι στη Βουλή επικράτησε ένα διαφορετικό πολιτικό κλίμα ,αφήνοντας βέβαια τις συνήθεις αιχμές του, ότι αυτό οφείλεται στη μεταμόρφωση της ΝΔ.

Ξέχασε βέβαια ότι τα προηγούμενα χρόνια τον τόνο της αντιπαράθεσης τον διαμόρφωνε ο ίδιος με την πολωτική και πολεμική τακτική που ακολουθούσε. Σημασία έχει ότι και ο ίδιος, από τη θέση της αντιπολίτευσης πια, αισθάνθηκε την ανάγκη να προσαρμόσει την αντιπολιτευτική του τακτική στη νέα πραγματικότητα. Υπερασπίστηκε φυσικά το έργο της δικής του κυβέρνησης και περιορίστηκε να θέτει ερωτήματα για το πώς και με ποιο δημοσιονομικό χώρο θα υπηρετηθούν τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν.

Ήταν αναπόφευκτο η συζήτηση και η αντιπαράθεση αυτό το τριήμερο να περιστραφεί γύρω από τις κυβερνητικές εξαγγελίες και ιδιαίτερα αυτές που αφορούσαν την οικονομία. Και στο επίκεντρο της όποιας σύγκρουσης ήταν το μέλλον και το συμφέρον της μεσαίας τάξης. Ο κοινωνικός χώρος που έκρινε το αποτέλεσμα των εκλογών, φαίνεται ότι θα βρίσκεται μονίμως στο κέντρο της πολιτικής διεκδίκησης, για όλη την επόμενη περίοδο.

Η όποια πολιτική μάχη όμως, όπως παραδέχθηκε και ο κ. Μητσοτάκης δεν θα κριθεί ούτε από τις εξαγγελίες, ούτε από τις υποσχέσεις, ούτε ακόμα από τις καλές προθέσεις. Θα κριθεί από τις πράξεις, την αποτελεσματικότητα και την αξιοπιστία της νέας κυβέρνησης. Τα πρώτα δείγματα γραφής προδιαθέτουν θετικά, αλλά η πραγματικότητα πολλές φορές, αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολη, πολύ πιο απρόβλεπτη, ακόμα και από τις καλύτερες προβλέψεις.

Η συναίσθηση των δυσκολιών φαίνεται να υπάρχει, το ίδιο και η διάθεση να ξεπεραστούν οι χρόνιες παθογένειες που μαστίζουν και τη διοίκηση, αλλά και το πολιτικό σύστημα. Μένει να αποδειχθεί ότι το κυβερνητικό σχέδιο και η αποφασιστικότητα για την υλοποίηση του θα είναι ισχυρότερα από τις αντιστάσεις που αναπόφευκτα θα συναντήσουν