Απεβίωσε την Πέμπτη 18 Ιουλίου, στην Αθήνα, η ιστορικός Λουκία Δρούλια, ομότιμη διευθύντρια ερευνών του Κέντρου Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, σε ηλικία 88 ετών.
Απόγονος της γνωστής παλιάς οικογένειας καλαβρυτινών πολιτικών Ζαΐμη, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931. Σπούδασε ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Σορβόννη, με θέμα τα φιλελληνικά κείμενα στην περίοδο του Αγώνα. Ερευνήτρια από το 1960 στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών (ΚΝΕ), του οποίου διετέλεσε διευθύντρια (1981-1996). Δίδαξε αρχειονομία και ιστορία της γραφής στη Σχολή Βιβλιοθηκονομίας της Χριστιανικής Ένωσης Νεανίδων (ΧΕΝ) Αθηνών και νεότερη ελληνική ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1987). Είχε συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και ήταν υπεύθυνη σε ερευνητικά προγράμματα.
Ήταν μέλος του ΔΕ του ΕΙΕ (1986-1996) και διετέλεσε εκπρόσωπος του EIE στην μη κυβερνητική Eπιτροπή Aνθρωπιστικών Σπουδών του European Science Foundation (Στρασβούργο) (1987-1996). Ήταν μέλος της Eφορείας των Γενικών Aρχείων του Kράτους (1995-1997) και μέλος της Εφορείας της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος.
Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα επικεντρώθηκαν σε θέματα που αφορούν την κοινωνία και την παιδεία στην περίοδο του νεοελληνικού Διαφωτισμού και στον 19ο αι., το κίνημα του φιλελληνισμού στον 19ο αι., την ιστορία του ελληνικού βιβλίου και των ελληνικών βιβλιοθηκών (15ος-20ός αι.), την ξενόγλωσση περιηγητική λογοτεχνία στη ΝΑ Ευρώπη και τη ΝΑ Μεσόγειο (15ος-19ος αι.), την ιστορία του ελληνικού Τύπου (1784-20ός αι.).
Έργα της: Philhellénisme. Ouvrages inspirés par la guerre de l’Indépendance grecque, 1821-1833 (1974)· Ηπειρωτική βιβλιογραφία (1571-1980). Α΄. Αυτοτελή δημοσιεύματα (1980, με τη Β. Κόντη)· Το ελληνικό βιβλίο, 1476-1830 (1986, με την Αικ. Κουμαριανού και την E. Layton)· Νεοελληνικές βιβλιοθήκες (17ος-19ος αι.) (1987, με τους Αλέξ. Πολίτη, Γ. Καρά)· Προσεγγίσεις στις νοοτροπίες των βαλκανικών λαών, 15ος-20ός αι. Οικονομικές αντιλήψεις και συμπεριφορές (1988)· Η ιστορία του ελληνικού βιβλίου. Προσεγγίσεις και σύγχρονες κατευθύνσεις της έρευνας. Βιβλιογραφία των ελληνικών εργασιών, 1965-2000 (2001). Συμμετείχε στην έκδοση της τετράγλωσσης βιβλιογραφίας Modern Greek Culture (1966, με τον Κ. Θ. Δημαρά και την Αικ. Κουμαριανού). Επιμελήθηκε πλήθος συλλογικών τόμων και (με την Γιούλα Kουτσοπανάγου) την τετράτομη έκδοση Eγκυκλοπαίδεια του Eλληνικού Tύπου, 1784-1974. Εφημερίδες, Περιοδικά, Δημοσιογράφοι, Εκδότες (2008). Μελέτες και άρθρα της είχαν δημοσιευθεί σε συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων και περιοδικά (Μνήμων, Ο Ερανιστής, Τα Ιστορικά κ.ά.).
Η κηδεία της θα γίνει το Σάββατο 20 Ιουλίου, στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Σε συλλυπητήριο μήνυμά της για την απώλεια της Λουκίας Δρούλια η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη δήλωσε:
«Έφυγε χτες από κοντά μας η Λουκία Δρούλια. Μία σπουδαία γυναίκα, επιστήμων διεθνούς κύρους, σεβαστή προσωπικότητα που μας ενέπνεε με την αφοσίωσή της στις ανθρωπιστικές σπουδές, την εργατικότητα, το ήθος, την αρχοντιά της. Υπηρέτησε στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών επί 36 έτη, προωθώντας την έρευνα στις νεοελληνικές σπουδές από όποιο μετερίζι τής δόθηκε. Καταπιάστηκε με θέματα Κοινωνίας και Παιδείας στην περίοδο του Ελληνικού Διαφωτισμού και τη συνέχειά τους στον 19ο αιώνα. Ερεύνησε διεξοδικά το φιλελληνικό κίνημα, την Ιστορία του Ελληνικού Βιβλίου και του Τύπου, αφήνοντας πίσω της ένα πλούσιο έργο-ορόσημα για τον νέο ερευνητή.
Η τελευταία μεγάλη προσφορά της Λουκίας Δρούλια ήταν η δωρεά της βιβλιοθήκης της, περισσότεροι από 13.000 τόμοι, στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, μοναδικό θησαυρό για τις σπουδές τού 18ου και 19ου αιώνα. Αυτό που δεν προέβαλε ποτέ η Λουκία Δρούλια ήταν η καταγωγή της από παλιά φαναριώτικη οικογένεια που υπηρέτησε για πολλές γενεές την Ελλάδα. Ωστόσο, η ευγένεια, η συναδελφικότητα και η κρίση της θα συντροφεύουν όσους ευτύχησαν να συνυπηρετήσουν μαζί της. Ο σεβασμός στο έργο της θα συνοδεύει τη μνήμη της στις επερχόμενες γενιές των ερευνητών. Στην οικογένειά της εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια».
