Η νέα κυβέρνηση έχει μπει ήδη από την πίεση του χρόνου και των γεγονότων στη διαχείριση της ανάγκης. Αυτή είναι η ευθύνη της και σε αυτό το μέτωπο κρίνεται και θα κρίνεται. Η εμπιστοσύνη της κάλπης είναι το όπλο της.
Δίπλα της, η αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ, έχει ήδη εγκατασταθεί στη φαντασία της αναζήτησης ενός νέου πολιτικού εαυτού. Η παράλληλη αυτή πορεία θα καθορίσει τις επόμενες μέρες της 7ης Ιουλίου.
Ηδη το τέλος του κύκλου εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί μια εξέλιξη μεγαλύτερης σημασίας από αυτή που καταγράφουν οι αριθμοί. Το έως χθες στην κυβέρνηση κόμμα ήταν ένας πολιτικός παροξυσμός. Ως τέτοιος θα μείνει στην Ιστορία. Αυτό το επιθετικό κόμμα, αποδοκιμαζόμενο, χάνει τη δυνατότητα να επαναλάβει τον εαυτό του. Ο γνωστός ΣΥΡΙΖΑ έχει καταστεί πολιτικά αδιάφορος, ως παρελθόν που εξάντλησε πλήρως κάθε δυνατότητα παράτασής του. Η δειλή συνειδητοποίηση έκανε τη δουλειά της.
Με δεδομένη πλέον τη νέα ισορροπία ξεκινά η επόμενη, μετα-ΣΥΡΙΖΑ φάση. Πέρα φυσικά από τον κεντρικό παράγοντα, που είναι η κυβέρνηση, η εξέλιξη στον χώρο της αντιπολίτευσης θα ορίσει αυτή τη φάση.
Το ζήτημα είναι ένα. Μετά την 7η Ιουλίου τα κόμματα της αντιπολίτευσης που ενεργά την εκφράζουν, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, θα βρουν την πολιτική δύναμη και έμπνευση να παρακολουθήσουν αυτό που βρίσκεται σε κίνηση ή θα εναγκαλιστούν τον βαθύ εαυτό τους, πορευόμενα στην έρημο των πολιτικών επιθυμιών και της πολιτικής φαντασίας τους;
Θα αλλάξουν ή θα μεταμορφωθούν; Η μεταμόρφωση είναι η ανώδυνη αλλαγή, η φτηνή, ίσως, ακόμη αλλαγή. Εκτιμώ ότι τους μήνες που έρχονται θα ζήσουμε το πολιτικό έργο «μεταμορφώσεις» σε επαναλαμβανόμενες παραστάσεις.
Η φιλολογία περί σοσιαλδημοκρατικής επιλογής του ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίζει τις εντυπώσεις και θα πλουτίζει τη ρητορική της νέας εκσυγχρονισμένης παραπλάνησης. Με χαμηλή φωνή στην αρχή, με πιο δυνατή αργότερα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας θυμίζει τον αληθινό εαυτό του. Η ανάγκη της αλλαγής του σε κάτι άλλο και διαφορετικό θα γίνει όπλο υποστήριξης της παλαιάς φύσης του.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανεβάσει παραστάσεις μεταμόρφωσης, το ΚΙΝΑΛ δεν θα μπορέσει να ανεβεί ούτε στη σκηνή. Το βάρος της ιστορίας, αυτή η απαράγραπτη και άσβεστη αρνητική παράσταση εξουσίας, πολλαπλασιάζει τις αδυναμίες του παρόντος. Από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται σιγά-σιγά θα αντιληφθεί ότι μόνο σε μεγαλύτερο μπορεί να βρεθεί.
Μέσα στο βουητό της πανηγυρικής μεταμόρφωσης, θα αντέχει πάντα ο ήχος της αλήθειας ότι δεν υπάρχει ανώδυνη αλλαγή. Και αυτό που οι άνθρωποι επιμένουν να αγνοούν, η πραγματικότητα επώδυνα το επαναφέρει.
Ο κ. Λευτέρης Κουσούλης είναι πολιτικός επιστήμονας.
