Τον Αριστείδη Φλώρο, τους συνηγόρους του καθώς και άλλους δικηγόρους που είχαν διαδραματίσει ρόλο στην υπόθεση κατονομάζει ως υπαίτους της στοχοποίησής του ο προφυλακισμένος δικηγόρος Γιώργος Αντωνόπουλος, ο οποίος μέσω του δικηγόρου του Αλέξη Κούγια κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισής του στον εφέτη- ειδικό ανακριτή Ευτύχη Νικόπουλο, ο οποίος χειρίζεται την υπόθεση της μαφίας των φυλακών.
Ειδικότερα όπως αναφέρει μεταξύ άλλων στο υπόμνημά του ο Γ.Αντωνόπουλος: «Στην προσπάθεια του Αρ.Φλώρου να με καταστήσει κατηγορούμενο (για προφανείς λόγους εξυπηρετήσεώς του) επιλέγεται η, πρωτοφανής στα δικαστικά χρονικά στρατηγική να προτείνονται, άκρως όψιμα μετά από δύο χρόνια, ως μάρτυρες κατηγορίας συνήγοροι υπερασπίσεως τινές (εκ των δεκάδων αντιστοίχων), οι οποίοι (προφανώς προσπαθώντας να παρακάμψουν τις απαγορεύσεις του δικηγορικού απόρρητου) ισχυρίζονται ότι δεν μεταφέρουν απλά τις απόψεις του εντολέα τους, αλλά ότι μεταφέρουν όσα δήθεν πληροφορήθηκαν από τον αείμνηστο συνάδελφο Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, επίσης συνήγορο υπεράσπισης του Αριστείδη Φλώρου κατά τον κρίσιμο χρόνο, ο οποίος όμως δεν βρίσκεται στη ζωή, για να καταθέσει ποια είναι η πραγματικότητα που ο ίδιος βίωσε.
Στην ουσία πρόκειται για μεθόδευση που, εάν δεν ξεπερνά ευθέως και ακόσμως, εγγίζει τα όρια της ανηθικότητας και ανεντιμότητας: το μεν δηλαδή επιστρατεύονται ως μάρτυρες κατηγορίας οι συνήγοροι υπεράσπισης του καταγγέλλοντος, το δε χρησιμοποιείται ως μοναδική πηγή γνώσης ένας εκλιπών, παράλληλα δε ενοχοποιούνται ως συμμέτοχοι του κατηγορουμένου οι ίδιοι οι συνήγοροι υπεράσπισής του, προκειμένου να μην μπορεί ο τελευταίος να απαντήσει χρησιμοποιώντας την ίδια στρατηγική…Ουχί ολιγότερο σημαντικό και το ακόλουθο: Λόγω της ιδιότητάς μου ως συνηγόρου του ΛΑΓΗΕ ΑΕ για το αστικό και το ποινικό σκέλος της υπόθεσης, δεν χρειαζόταν να προβώ σε τοιαύτες πράξεις εκβίασης, εφόσον επιθυμούσα οικονομικά ανταλλάγματα. Θα ηδυνάμην ασφαλώς να έχω πετύχει την είσπραξη κολοσσιαίων ποσών, υποκύπτοντας στις πιέσεις, ζητώντας και λαμβάνοντας χρήματα για να συναινέσω στην διαιτητική λύση της διαφοράς του Δημοσίου με την Energa (χωρίς την ποινική διάσταση του θέματος), ζητώντας και λαμβάνοντας «κάτω από το τραπέζι» μεγάλα οικονομικά ανταλλάγματα, τα οποία θα εξασφάλιζαν το μέλλον εμού και των παιδιών μου και θα με γλύτωναν από πολλές συμφορές που επρόκειτο να ακολουθήσουν. Αντιστάθηκα όμως και επέλεξα το δύσκολο δρόμο της ηθικής, του καθήκοντος, της αξιοπρέπειας και της αλήθειας, διότι έτσι έχω μάθει να λειτουργώ, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου και δεν ήμουν διατεθειμένος να αλλάξω στα 65 μου.
Ουδείς λόγος υπήρχε να μετέλθω τέτοιων μέσων, να εμπλακούν τόσοι άνθρωποι (και δη νομικοί, αλλοδαποί, εγκληματίες κλπ) την στιγμή που μόνο η υπόθεση της Energa θα ήταν δυνατόν (άμα τε και σχετικά εύκολο) να μου αποφέρει μεγάλα ποσά.
Ασφαλώς επίσης θα ηδυνάμην να ασκήσω σε βάρος του (καταδικασθέντος για την δολοφονική απόπειρα σε βάρος μου) Αριστείδη Φλώρου αγωγή αποζημιώσεως, δια της οποίας να αιτούμην απείρως μεγαλύτερα ποσά, πράγμα που δεν έπραξα και όχι να απαιτείται να καταφύγω σε έκνομες δραστηριότητες, ως αυτές περιλαμβάνονται στο κατηγορητήριο.
Φρονώ πως ουδείς εχέφρων άνθρωπος θα κατέφευγε στην λογική της εκβίασης προς απόληψη κερδών (κατά τον ορισμό του εν λόγω αδικήματος με σκοπό αποκομίσεως παράνομου περιουσιακού οφέλους), την στιγμή που θα ήταν ευχερής η αποκόμιση αυτή με νόμιμο τρόπο.
Καταρρίπτεται συνεπώς ευχερώς κατά την λογική και νομική σκέψη και ακολουθία η αποδιδόμενη σε μένα σχετική κατηγορία.».
