Aν εξαιρέσει κανείς τον Κωστή Χατζηδάκη, ο οποίος ως «πυροτεχνουργός» καλείται να απασφαλίσει τη βόμβα της ΔΕΗ προτού αυτή εκραγεί, με ανυπολόγιστες συνέπειες για την οικονομία, θα λέγαμε ότι το δυσκολότερο έργο που καλείται να φέρει εις πέρας το έχει ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας.
Και αυτό γιατί θα πρέπει σε λίγες ημέρες – μέσα στον Αύγουστο – να φέρει στη Βουλή το φορολογικό νομοσχέδιο υλοποιώντας σαφείς και συγκεκριμένες δεσμεύσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ για τις μειώσεις της φορολογίας κερδών και εισοδημάτων, του ΕΝΦΙΑ και σειράς άλλων βαρών προκειμένου να είναι συνεπής με τις κυβερνητικές εξαγγελίες.
Στη συνέχεια θα καθίσει στο γραφείο του και θα πρέπει να βρει πόρους που θα λείπουν και δαπάνες που θα κοπούν για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2020 μέσα στα όρια που η κυβέρνηση θα επανακαθορίσει με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους θεσμούς ως τα τέλη Σεπτεμβρίου.
Δύσκολο έργο. Και μπορεί να αποδειχθεί ακόμη δυσκολότερο όσο συνεχίζεται η χαμηλή πτήση της ελληνικής οικονομίας, καθώς ο ρυθμός ανάπτυξης κινείται κάτω από το 2%.
Αν εμπιστευτούμε τους τεχνοκράτες, αυτή τη φορά τους αναλυτές του ΙΟΒΕ, λένε ότι η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας επιβραδύνθηκε περαιτέρω στο πρώτο τρίμηνο του 2019 (σε 1,3% και είναι 1,3 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερη από το πρώτο τρίμηνο του 2018) και πολύ δύσκολα μέχρι το τέλος του χρόνου θα ξεπεράσει το 1,8%.
Λίγο πιο αισιόδοξοι είναι οι Ευρωπαίοι οι οποίοι – παρά ταύτα – βλέπουν ότι το 2020 ο ρυθμός ανάπτυξης θα κινηθεί στο 2,1%.
Με αυτές τις προβλέψεις θα κληθεί ο κ. Σταϊκούρας να καταρτίσει τον προϋπολογισμό, και όχι με τον επιθυμητό στόχο αύξησης του ΑΕΠ κατά 4% την πρώτη χρονιά διακυβέρνησης της χώρας από τη νέα κυβέρνηση.
Αυτή είναι η πιο δύσκολη εξίσωση, όχι μόνο για τον νέο υπουργό Οικονομικών αλλά για όλους, καθώς αν δεν πάρουν μπροστά οι επενδύσεις, δεν τρέξουν οι ιδιωτικοποιήσεις, δεν αυξηθεί η κατανάλωση, με άλλα λόγια αν δεν πάρει μπροστά η οικονομία, οι αριθμοί δεν θα βγαίνουν…
