Αλλάζει κάτι; Η αγωνία των πολιτών καταγράφεται σε αυτή τη μικρή ερώτηση, που ακούμε συνέχεια αυτή την περίοδο. Λόγια γεμάτα έκδηλη αγωνία, αλλά και ελπίδα. Η απάντηση είναι σταθερή και διατυπωμένη με βεβαιότητα: Ναι, αλλάζει. Οι ίδιοι οι πολίτες, κατά βάθος τη γνωρίζουν αυτή την απάντηση. Γιατί είναι αυτοί που άνοιξαν αυτόν τον δρόμο, στην τελευταία εκλογική διαδικασία. Το απέδειξαν με την ψήφο τους. Επέλεξαν τη Νέα Δημοκρατία του ολοκληρωμένου προγράμματος και των θέσεων, από τον ΣΥΡΙΖΑ των προεκλογικών παροχών και των τακτικισμών. Εστειλαν στο περιθώριο, λαϊκιστές και φασίστες, που είχαν εκμεταλλευτεί την κρίση για να εισέλθουν στην πολιτική. Διάλεξαν από τον πρώτο γύρο των δημοτικών και των περιφερειακών εκλογών, να εκλέξουν δημάρχους και περιφερειάρχες στο 1/3 των δήμων και στις μισές περιφέρειες, με υπεύθυνες επιλογές, παρά τα τερτίπια ενός συστήματος που προωθούσε την ακυβερνησία. Εκριναν συγκρίνοντας, αποφάσισαν αξιολογώντας, ψήφισαν επιδοκιμάζοντας το νέο και καταδικάζοντας παράλληλα το απερχόμενο.
Οι πολίτες αυτή τη σύντομη προεκλογική περίοδο, δείχνουν πιο συνειδητοποιημένοι από ποτέ, πιο έτοιμοι από κάθε άλλη φορά, ώστε να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα. Οχι τόσο μήνυμα τιμωρίας, αλλά μήνυμα ελπίδας. Αυτή η ελπίδα διαχέεται και σε όσους από εμάς κατερχόμαστε στα κοινά, με διάθεση προσφοράς, με αποφασιστικότητα να δημιουργήσουμε, με αίσθημα ευθύνης.
Στις 7 Ιουλίου, δεν συγκρούονται απλώς δυο φιλοσοφίες ζωής, δυο διαφορετικές πολιτικές προτάσεις. Πρόκειται για τη μάχη, ανάμεσα στην Ελλάδα της αξιοκρατίας, της δημιουργίας, των ίσων ευκαιριών, της ανάπτυξης και σε μια Ελλάδα της ιδεοληψίας, της διστακτικότητας, των συντεχνιών και των κεκτημένων. Η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν εστιάζεται μόνο στο πιο πλήρες και τεκμηριωμένο πρόγραμμα, αλλά και στην αταλάντευτη επιλογή να προχωρήσει η πατρίδα μας μπροστά, στην ετοιμότητα να παρθούν γενναίες αποφάσεις, στην αποφασιστικότητα να δημιουργήσουμε μια περήφανη χώρα, μια αυτοδύναμη Ελλάδα.
Σε αυτές τις κρίσιμες επιλογές, οι πολίτες θα τοποθετηθούν ξεκάθαρα και ζητούν από τους πολιτικούς να ανταποκριθούν κι αυτοί με τη σειρά τους στις απαιτήσεις των καιρών.
Είναι μια δέσμευση που μπορώ να αναλάβω. Ειδικά, από την Α’ εκλογική περιφέρεια της Θεσσαλονίκης, όπου διεκδικώ την ψήφο των συμπολιτών μου, χρειάζεται όραμα και θέληση, ιδέες και σχέδιο, πράξη και πρακτικές. Σε μια περιφέρεια που δεν πρέπει να θεωρείται μόνο ως το πολεοδομικό συγκρότημα μιας μεγαλούπολης, αλλά ως η προμετωπίδα μιας πολύ μεγαλύτερης περιοχής. Δίπλα στα θέματα της καθημερινότητας, τοποθετούνται οι στρατηγικές αποφάσεις που καθορίζουν την τύχη της Θεσσαλονίκης. Η έλλειψη θέσεων στάθμευσης στο κέντρο της πόλης, σχετίζεται με το μετρό, ο απεγκλωβισμός της δυτικής Θεσσαλονίκης από τη ρύπανση με την αναπτυξιακή προοπτική της, η ανάδειξη του λιμένα με την εξωστρέφειά της. Ο βουλευτής σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλει να έχει θέση για όλα αυτά τα θέματα. Μπροστά σε έναν σκεπτόμενο πολίτη που παίρνει θέσεις, όπως απέδειξε πρόσφατα, ο πολιτικός πρέπει να βλέπει και το δέντρο, αλλά και το δάσος. Να έχει όραμα για τη θέση της Θεσσαλονίκης σε ένα ευρύτερο περιβάλλον, ως γεωστρατηγικό κόμβο στη νοτιοανατολική Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα να έχει συγκροτημένη θέση για το όραμα του Θεσσαλονικιού για αξιόπιστες και αξιοπρεπείς αστικές συγκοινωνίες.
Πολίτες και πολιτικοί, εντολείς και εντολοδόχοι, μαζί θα αλλάξουμε το μέλλον της πατρίδας μας. Ενωμένοι μπορούμε…
