Μία εβδομάδα πριν από τις εθνικές εκλογές και όλα φαντάζουν προβλέψιμα. Οι πολλές, πια, δημοσιευμένες έρευνες των διαθέσεων της κοινής γνώμης συμφωνούν με την άνετη νεοδημοκρατική πρωτιά, προεξοφλώντας μάλιστα και την αυτοδυναμία της. Οι ερευνητές θεωρούν σχεδόν δεδομένο ότι το κόμμα του κ. Μητσοτάκη κινείται προς το 40%, ίσως και πάνω από αυτό.
Η διαφορά από τον, κατά πάσα βεβαιότητα, δεύτερο Τσίπρα θα είναι αντίστοιχη ή και μεγαλύτερη εκείνης των ευρωεκλογών.
Οπως όλα δείχνουν, ο κ. Μητσοτάκης από την επόμενη Κυριακή θα είναι πανίσχυρος, θα διαθέτει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα υποστηρίζεται από μια ευρύτερη άτυπη κοινωνική συμμαχία και θα έχει να αναμετρηθεί με τον εαυτό του, με το κόμμα του και με τις υπερπροσδοκίες που καλλιεργήθηκαν κατά την προεκλογική περίοδο.
Απαντες επίσης προβλέπουν ότι το παρόν κυβερνητικό κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, θα επιτύχει καλύτερη επίδοση από εκείνη των ευρωεκλογών. Θα κινείται άνω του 25% και, σύμφωνα με ορισμένους, δεν είναι απίθανο να προσεγγίσει το 30% ή ακόμη και να το ξεπεράσει.
Εκτιμούν δε ότι ο κ. Τσίπρας, στον βαθμό που διαφύγει τη μεγάλη φθορά με ποσοστό κοντά στο 30%, δεν θα έχει απολύτως κανένα εσωτερικό πρόβλημα και θα παραμείνει αδιαφιλονίκητος ηγέτης του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς.
Απαλλαγμένος μάλιστα από τη βασανιστική και ατελέσφορη διακυβέρνηση της χώρας, θα έχει όλον τον χρόνο στη διάθεσή του να ανασυγκροτήσει και να επανιδρύσει το κόμμα του, διεκδικώντας με περισσότερες αξιώσεις τα αρνούμενα έως τώρα συγγενή πρόσωπα και σχήματα.
Αν επιτύχει τέτοια ποσοστά, θα μπορεί να υποστηρίζει ότι αυτός διαφεντεύει την Κεντροαριστερά και ότι μόνο αυτός μπορεί να συγκροτήσει αξιόμαχο διεκδικητικό πόλο απέναντι στον πανίσχυρο, όπως είπαμε, μετά τις εκλογές Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τα δημοσκοπικά δεδομένα επίσης μεταφέρουν μικρές και μεγαλύτερες κρίσεις στους υπόλοιπους κομματικούς σχηματισμούς. Το ΚΙΝΑΛ, αν δεν επιτύχει ποσοστά υψηλότερα των ευρωεκλογών, δεν θα μπορεί να αντιπαλέψει με αξιώσεις έναν ισχυρό και μετεξελισσόμενο ΣΥΡΙΖΑ και θα απειλείται με δορυφοροποίηση ή και με κατακερματισμό ακόμη. Η ιδέα να εξελιχθεί σε αξιόπιστο τρίτο πόλο θα έχει ναυαγήσει στην τρικυμία των αλλοπρόσαλλων πρωτοβουλιών που ανελήφθησαν από την κυρία Γεννηματά μετά τις ευρωεκλογές.
Το ΚΚΕ επίσης θα πιεστεί κι αυτό, κινδυνεύοντας να περιθωριοποιηθεί και να μείνει ένα κόμμα-μαυσωλείο, απομεινάρι μιας άλλης εποχής. Αμφισβητούμενη θεωρείται επίσης και η προσπάθεια του ναρκισσευόμενου Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος συμπιέζεται από το αναπτυσσόμενο δίπολο Μητσοτάκη – Τσίπρα.
Η Χρυσή Αυγή του κ. Μιχαλολιάκου αντιμετωπίζει ήδη πριν από τις ευρωεκλογές κρίση υπαρξιακή. Οδεύει, κατά τα φαινόμενα, στα αζήτητα της Ιστορίας. Εσπασε, όπως φανερώνουν και τα τεκταινόμενα στη δίκη, ο τσαμπουκάς των θρασύδειλων νταήδων και όλα βεβαιώνουν ότι απουσιάζουν από τον εκλογικό στίβο, σαν να έχουν παραιτηθεί και εγκαταλείψει τη μάχη. Η νεότευκτη και συγγενής προς τη Χρυσή Αυγή, Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, επίσης περιορίζεται από την προοπτική της εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Κοινή είναι η πεποίθηση ότι τα δύο μικρομεσαία κόμματα θα δοκιμαστούν την επόμενη Κυριακή και τα μικρότερα τρία θα δίνουν μάχη επιβίωσης παλεύοντας μέχρι τη δωδεκάτη ώρα για την είσοδό τους στη Βουλή.
Κοντολογίς, ο εκλογικός χάρτης θα αλλάξει για τα καλά και οι πολιτικές συνθήκες επίσης θα είναι πολύ διαφορετικές.
