Στη συζήτηση των ημερών επικρατεί το δίλημμα των επικείμενων εκλογών και οι πολύ σαφείς διαφορές μεταξύ των πολιτικών σχεδίων του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας. Η ΝΔ χρησιμοποιεί ως κεντρικό άξονα του προγράμματός της το τρίπτυχο «Ανάπτυξη – Επενδύσεις -Νέες Δουλειές» πανομοιότυπο με αυτό των εκλογών της περιόδου 1989-90, κάτι που μας υποχρεώνει να υπενθυμίσουμε, ειδικά για τις νεότερες γενιές όπως τη δική μου, πώς φτάσαμε στην κρίση και τη χρεοκοπία.

Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός επήλθε ύστερα από μια περίοδο σπατάλης και συστηματικά παραποιημένων στοιχείων για το ελληνικό χρέος από τις κυβερνήσεις της ΝΔ 2004-2009 και τους λανθασμένους χειρισμούς που ακολούθησαν από το ΠΑΣΟΚ. Ομως, πριν από τη δημοσιονομική χρεοκοπία είχε προηγηθεί η αναπτυξιακή χρεοκοπία του παραγωγικού υποδείγματος της χώρας. Ηδη από τη δεκαετία του ’90 η επίπλαστη ανάπτυξη βασίστηκε στην άναρχη χρηματοπιστωτική επέκταση και την κατανάλωση κυρίως εισαγόμενων προϊόντων, χωρίς παραγωγική βάση και στρατηγικό σχέδιο και χωρίς τα ανάλογα φορολογικά έσοδα. Μοιραία όταν κατέρρευσε η πραγματική οικονομία, χρεοκόπησε η χώρα. Γι’ αυτό όταν η Νέα Δημοκρατία υπόσχεται και πάλι «Ανάπτυξη – Επενδύσεις – Νέες Δουλειές» όπως περίπου τα τελευταία 45 χρόνια, χωρίς να το υλοποίησε ποτέ, δεν υπάρχει κάποιος πειστικός λόγος ότι θα το κάνει τώρα.

Εμείς αναλάβαμε τη διακυβέρνηση σε ένα σημείο κατάρρευσης, ολοκληρώσαμε το πρόγραμμα, ανακτήσαμε την πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, δημιουργήσαμε το δημοσιονομικό μαξιλάρι, εξασφαλίσαμε συμφωνία για το χρέος και επαναφέραμε την πολιτική αυτοτέλεια και κανονικότητα στη χώρα. Ταυτόχρονα όμως είμαστε αυτοί που πετύχαμε – παρά τους «μύθους» – ενίσχυση των άμεσων ξένων επενδύσεων, δημιουργία 350.000 νέων θέσεων εργασίας και θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτό το τρίπτυχο που απέτυχε να φέρει σε συνθήκες ομαλότητας το παλιό πολιτικό προσωπικό, το πετύχαμε εμείς σε συνθήκες Μνημονίου.

Παράλληλα, η προεκλογική ατζέντα αφορά μια ασαφή «μεσαία τάξη» που, πρακτικά όμως έχει εκλείψει στην ελληνική κοινωνία μετά την απώλεια του 25% του εθνικού πλούτου. Η ΝΔ, επί της ουσίας, απευθύνεται στην ανώτερη εισοδηματική τάξη που θα ωφεληθεί από τις φοροελαφρύνσεις που επαγγέλλεται, ενώ σε συνδυασμό με τη φορολόγηση από το πρώτο ευρώ, θα αυξηθούν τα φορολογικά βάρη για τα χαμηλά και μεσαία οικονομικά στρώματα. Ενώ δεν παραβλέπουμε ότι κάποιοι με παρωχημένες αντιλήψεις «κλείνουν το μάτι» στη φοροδιαφυγή. Ακόμη και αυτό το παρελκυστικό πακέτο υποσχέσεων, αποδομείται καθημερινά από τα στελέχη της ΝΔ που ανακαλούν ή μεταθέτουν τις μεγαλόστομες διακηρύξεις. Οι οποίες, παραμένουν ακοστολόγητες και προϋποθέτουν αστρονομική ανάπτυξη 4%. Παρότι ηθελημένα ασαφές, το πρόγραμμα της ΝΔ είναι στην ουσία η ατζέντα των περιοριστικών πολιτικών που επέβαλε το ΔΝΤ στη χώρα («φυσικός σύμμαχος» κατά τα στελέχη της ΝΔ), που σε συνδυασμό με την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, δεν θα διαφέρει σε κάτι από τα Μνημόνια που μόλις εγκατέλειψε η χώρα.

Στον αντίποδα, εφαρμόσαμε συνειδητά πολιτικές ανακούφισης της κοινωνικής πλειοψηφίας από την ανθρωπιστική κρίση που προηγήθηκε και σχεδιάσαμε ρεαλιστικά. Τώρα, αποδεικνύουμε με την Εθνική Αναπτυξιακή Στρατηγική που για πρώτη φορά εκπονήθηκε και συνδιαμορφώθηκε με τις τοπικές κοινωνίες σε όλη τα χώρα και τις πολιτικές ενίσχυσης των πραγματικών μικρομεσαίων, ως το κύριο χαρακτηριστικό της ελληνικής οικονομίας, ότι ένα μοντέλο δίκαιης και βιώσιμη ανάπτυξης είναι πλέον εφικτό. Χωρίς πισωγυρίσματα.

* Ο Στάθης Γιαννακίδης είναι υφυπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης