Είμαστε η μοναδική ίσως χώρα στον κόσμο και σίγουρα στην Ευρώπη, που εν έτει 2019 συνεχίζουμε να συζητάμε για το πανεπιστημιακό άσυλο. Δεν υπάρχει προηγούμενο άλλης χώρας που επί δεκαετίες να μην μπορεί να αντιμετωπίσει και να λύσει ένα θέμα, που εδώ και δεκαετίες είναι λυμένο παντού.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, υπάρχουν όπως φαίνεται αρκετοί που ζουν και πολιτεύονται με μετά-εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα. Είτε τους αρέσει είτε όχι όμως εδώ και δεκαετίες ζούμε σε ένα εμπεδωμένο και αδιαμφισβήτητο δημοκρατικό καθεστώς. Και είναι πλέον αποδεκτό από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών ότι στις δημοκρατικές κοινωνίες η ελευθερία των πολιτών να διακινούν και να συγκρούονται για τις ιδέες και τις αντιλήψεις τους. Με σεβασμό προφανώς στους δημοκρατικούς κανόνες και τη νομιμότητα.
Εδώ όμως για κάποιο παράλογο λόγο έχουμε συνδέσει την ελευθερία διακίνησης των ιδεών και την απαγόρευση έξωθεν παρεμβάσεων, με την ανοχή στη βία, την παραβατικότητα, τους τραμπουκισμούς κατά του εκπαιδευτικού προσωπικού, ακόμα και με το εμπόριο ναρκωτικών! Γιατί αυτή δυστυχώς είναι η σημερινή πραγματικότητα του πανεπιστημιακού ασύλου, την οποία ανέχονται, αν δεν την υποθάλπουν κιόλας, κάποιοι πολιτικοί μας ταγοί.
Σε κανένα πανεπιστήμιο του κόσμο, δεν συγκαλύπτονται, δεν είναι ανεκτά τα κρούσματα βίας. Είτε οι αρμόδιες αρχές, είτε η πανεπιστημιακές υπηρεσίες αστυνόμευσης, όπου υπάρχουν, δεν αφήνουν το παραμικρό περιθώριο παραβατικής συμπεριφοράς. Εδώ καθηγητές δέχονται προσωπικές επιθέσεις, πανεπιστημιακές υποδομές λεηλατούνται ή καταστρέφονται κάθε λίγο και λιγάκι και τα αντιμετωπίζουμε ως μέρος της καθημερινότητας μας!
Το άσυλο καθιερώθηκε την εποχή της Αναγέννησης, για να προστατεύσει διδάσκοντες και διδασκόμενους, καθώς και την έρευνα από παρεμβάσεις της πολιτικής και της εκκλησιαστικής εξουσίας. Τόσους αιώνες μετά, ευτυχώς και στη χώρα μας η διακίνηση ιδεών και επιστημονικών ανακαλύψεων, δεν έχουν κανένα περιορισμό, δεν αντιμετωπίζουν εξωθεσμικές παρεμβάσεις.
Αν χρειάζονται κάποια προστασία οι πανεπιστημιακοί χώροι αυτή είναι απέναντι στους κάθε λογής τραμπούκους και τους παράνομους διακινητές που την υπονομεύουν με την καθημερινή δράση τους. Όλα τα άλλα είναι φαιδρές ιστορίες που δεν αντέχουν σε καμιά λογική…
