Λένε ότι η καταστροφή συμβαίνει αργά-αργά, μέχρι τη στιγμή που έρχεται ξαφνικά. Ολες οι τελευταίες επιστημονικές μελέτες για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την αλλαγή του κλίματος δείχνουν ότι η καταστροφή που συντελείται γύρω μας είναι τρομακτικών διαστάσεων και δεν αφορά πλέον ένα βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο μέλλον, αλλά αφορά το σήμερα, το τώρα, αυτή τη στιγμή.
Οι πάγοι λιώνουν
Στην Αλάσκα η τήξη των πάγων στα ποτάμια ξεκίνησε εφέτος έναν μήνα νωρίτερα.
Στη Γροιλανδία το 40% των πάγων είχε αρχίσει να λιώνει από νωρίς τον Ιούνιο, ενώ συνήθως η τήξη σε αυτή την έκταση δεν συνέβαινε στο παρελθόν παρά τον Ιούλιο. Η συνολική απώλεια πάγου αποτιμάται στους 2 γιγατόνους (2 δισ. τόνους). Ο ρυθμός τήξης αποτελεί ιστορικό ρεκόρ, με τις συνέπειες να είναι ιδιαιτέρως ανησυχητικές.
Οι παγετώνες των Ιμαλαΐων συρρικνώνονται σήμερα με διπλάσια ταχύτητα από ό,τι το διάστημα 1970-2000. Ο πρωτοφανής ρυθμός συρρίκνωσης των παγετώνων πρόκειται να έχει ανυπολόγιστες επιπτώσεις σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους που εξαρτώνται για τις ανάγκες ύδρευσης και άρδευσης από το νερό των ποταμών που τροφοδοτούν οι παγετώνες αυτοί.
Την ίδια στιγμή τεράστιες πυρκαγιές στη Σιβηρία έχουν κάνει ολοκαύτωμα χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ πολλές περιοχές χρειάστηκε να εκκενωθούν.
Το permafrost, το βάθος του εδάφους που είναι μονίμως παγωμένο στην Αρκτική, έχει αρχίσει και λιώνει τόσο γρήγορα και τόσο βαθιά που οι επιστήμονες πολλές φορές χάνουν τις συσκευές που χρησιμοποιούν για να κάνουν τις μετρήσεις τους.
Εξαιτίας αυτού του πρωτοφανούς φαινομένου απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα ακόμα μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, με αποτέλεσμα η υπερθέρμανση του πλανήτη να επιταχύνεται.
Η κοινωνία του πλαστικού
Το πλαστικό σε διάφορες μορφές βρίσκει τον δρόμο και μολύνει όχι μόνο πόλεις και ακτές, αλλά και τα βάθη της θαλασσινής αβύσσου, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα ζώα και τον ίδιο τον άνθρωπο.
Πρόσφατη μελέτη κατέδειξε ότι ο μέσος ενήλικος καταπίνει και εισπνέει ετησίως 74.000 έως 121.000 μικροσκοπικά σωματίδια πλαστικού μέσω της τροφής του, του νερού και της αναπνοής του, ανάλογα με την ηλικία και το φύλο του, με συνέπειες ακόμη άγνωστες για την υγεία. Το νερό στα πλαστικά μπουκάλια περιέχει περίπου 22 φορές περισσότερα μικροπλαστικά από ό,τι το νερό της βρύσης.
Κάθε χρόνο καταναλώνονται 250 δισεκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού, από τα οποία μόνο το 24% ανακυκλώνονται. Για την παραγωγή των μπουκαλιών αυτών απαιτούνται 151 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο. Στη διαδικασία παραγωγής απελευθερώνονται 22,5 εκατ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα. Κάθε δευτερόλεπτο πετιούνται στα σκουπίδια 8.000 πλαστικά μπουκάλια νερού.
Η εξαφάνιση των ειδών
Η καταστροφή στα διάφορα οικοσυστήματα είναι ραγδαία με άμεσες επιπτώσεις σε χιλιάδες μορφές ζωής από το ζωικό και φυτικό βασίλειο. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διακυβερνητικής Πλατφόρμας για τη βιοποικιλότητα του ΟΗΕ (IPBES), 1 εκατ. είδη ζώων και φυτών από τα 8 εκατ. που υπάρχουν στη Γη απειλούνται με άμεση εξαφάνιση. Η καταστροφή των δασών, η εντατική γεωργία, η υπεραλίευση, η καλπάζουσα αστικοποίηση και η εξόρυξη ορυκτών έχουν σαν αποτέλεσμα το 75% του γήινου περιβάλλοντος να έχει υποστεί σοβαρές μεταβολές από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι επιστήμονες κάνουν λόγο για την 1η μαζική εξαφάνιση ειδών για την οποία υπεύθυνος είναι ο άνθρωπος. Ιδιαίτερες ανησυχίες προκαλούν πρόσφατες έρευνες από τη Γερμανία και το Πουέρτο Ρίκο, που δείχνουν σοβαρή και δραματική μείωση της αφθονίας των εντόμων.
Σύμφωνα με τους ειδικούς η κατάρρευση στους πληθυσμούς αυτών των μικροσκοπικών πλασμάτων θα μπορούσε να επηρεάσει βαθιά τα οικοσυστήματα και τον ανθρώπινο πολιτισμό, καθώς τα έντομα αποτελούν τη βάση της τροφικής αλυσίδας, επικονιάζουν τα φυτά, διασπούν και αποθέτουν απόβλητα και αναζωογονούν τα εδάφη.
