Εγώ καταλαβαίνω ότι τα πράγματα δεν πάνε πολύ καλά στο ΚΙΝΑΛ.
Πράγμα λογικό γιατί κακά τα ψέματα στο χώρο της κεντροαριστεράς έχει στρογγυλοκάτσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας όλο κοπιάρει ατάκες του Ανδρέα Παπανδρέου.
Ακόμη χειρότερα, τα σημερινά στελέχη του ΚΙΝΑΛ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, ούτε αυτοκριτική έχουν κάνει, ούτε δείχνουν να έχουν συνειδητοποιήσει πώς ένα τόσο μεγάλο και ριζωμένο κίνημα αποδιαρθρώθηκε και έγινε ένα μικρό κόμμα.
Συχνά χαζεύω τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ και θυμίζουν γόνους έκπτωτων βασιλικών οικογενειών που συμπεριφέρονται λες και ακόμη έχουν την εξουσία στα χέρια τους.
Μόνο που επειδή δεν καταλαβαίνουν γιατί έφτασαν εδώ που έφτασαν, είναι έτοιμοι να επαναλάβουν τα ίδια ακριβώς λάθη.
Το ΠΑΣΟΚ σχεδόν διαλύθηκε γιατί έφερε τα μνημόνια και γιατί συγκυβέρνησε με τη δεξιά.
Αυτό ήταν που έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να καλύψει το πραγματικό πολιτικό κενό που δημιουργήθηκε.
Θα περίμενε κανένας να έχουν βγάλει συμπεράσματα στο ΚΙΝΑΛ και να προσπαθήσουν να δείξουν ότι μπορούν να κάνουν πολιτική με ένα διαφορετικό τρόπο.
Να δείξουν ότι προσπαθούν να μην είναι ένα «μνημονιακό» κόμμα.
Να πείσουν ότι αυτή τη φορά δεν θα έφερναν μνημόνια ούτε θα εφάρμοζαν τις πιο νεοφιλελεύθερες πολιτικές απλώς και μόνο για να έχουν ένα μερίδιο εξουσίας.
Να αποδείξουν ότι έχουν φρέσκες ιδέες και πραγματικά προοδευτική πολιτική.
Αντί γι’ αυτό βγαίνουν και λένε ότι άμα χρειαστεί θα στηρίξουν κυβέρνηση Μητσοτάκη με «ψήφο ανοχής».
Δηλαδή επιμένουν να πάνε με την πολιτική που σχεδόν τους διέλυσε.
Μα θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο;
Θα μπορούσαν πολύ απλά να βγουν και να πουν ότι είναι ένα προοδευτικό κόμμα που όσο πιο ενισχυμένο είναι, τόσο περισσότερο θα μπορούσε να συμβάλει σε προοδευτική διακυβέρνηση.
Όταν είσαι τρίτο κόμμα παλεύεις να μην υπάρχει αυτοδυναμία και ταυτόχρονα κάνεις σαφές τι είδους διακυβέρνηση και στη βάση ποιου προγράμματος θα στήριζες.
Και παλεύεις σε αυτή τη βάση να διευρύνεις την πολιτική επιρροή σου.
Άπαξ και πεις ότι είσαι έτοιμος να συνεργαστείς με τη ΝΔ, δηλαδή βγαίνεις και λες ότι είσαι εν δυνάμει στήριγμα του ενός πόλου του δικομματισμού, σημαίνει ότι έχεις αποφασίσει ότι θα είσαι πάντα ένα μικρό κόμμα που απλώς θα διεκδικήσει μερίδιο εξουσίας.
Εγώ καταλαβαίνω την αγωνία διαφόρων να «επιστρέψουν στο παιχνίδι».
Είναι γλυκό πράγμα η εξουσία, ιδίως εάν είχες συνηθίσει σε αυτή.
Όμως έτσι ούτε η εκλογική δύναμη αυξάνεται, ούτε νέο ΠΑΣΟΚ φτιάχνεται.
Για ένα ρεύμα με τέτοια ιστορία, είναι πολύ λίγο, όπως και να το δει κανείς, να βάζει το στόχο να γίνει για τη ΝΔ ό,τι ήταν οι ΑΝΕΛ για τον ΣΥΡΙΖΑ.
Άλλωστε, ξέρουμε πια ότι τέτοιες τακτικές καλή κατάληξη δεν έχουν.
