Η χώρα βρίσκεται σε εκλογικό πυρετό και όλες οι έγνοιες του ελληνικού λαού, αν εξαιρέσουμε τα ελληνοτουρκικά, είναι επικεντρωμένες στην 7η Ιουλίου, που θα ψηφίσει, για τη νέα κυβέρνηση.
Τα πολιτικά κόμματα, παλιά και νέα, μεγάλα και μικρά, προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους, για την ορθότητα των προτάσεών τους, ώστε είτε να πρωτεύσουν , για να σχηματίσουν την κυβέρνηση είτε να καταφέρουν να μπουν στη βουλή.
Είναι δε καθιερωμένο, από τότε που δημιουργήθηκε το νεοελληνικό κράτος και καθιερώθηκαν οι βουλευτικές εκλογές, οι υποψήφιοι πολιτικοί να αραδιάζουν στο λαό άπειρα , θα και θα και να λένε του κόσμου τα ψέματα, μήπως πείσουν τους ψηφοφόρους. Το τραγικό βέβαια είναι πως το κόμμα που κερδίζει και σχηματίζει την κυβέρνηση ξεχνά τι είπε και τι υποσχέθηκε. Αλλά όπως και να το κάνουμε, έτσι παίζεται το πολιτικό παιχνίδι. Εκείνοι, όμως που είναι ουσιαστικά υπεύθυνοι, είναι οι ψηφοφόροι, που συνήθως δεν ξέρουν τι ψηφίζουν, ώστε αναρριχούνται στα κυβερνητικά πόστα πολλοί ανίκανοι , οι οποίοι ενδιαφέρονται πρωτίστως για την καρέκλα τους και τα προνόμιά τους.
Λόγω των συντριπτικών αποτελεσμάτων για το κυβερνών κόμμα στις Ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Έτσι οδεύουμε προς τις Εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου. Τα πολιτικά κόμματα που ζητούν την ψήφο του ελληνικού Λαού είναι πάλι ουκ ολίγα.
Το κόμμα της απελθούσας κυβέρνησης, παρουσίασε προ ολίγων ημερών το πρόγραμμά του, όπου μας αράδιασε τα όσα έκανε και θα κάνει για τον ελληνικό λαό . Οι αναλήθειες δεν είχαν τελειωμό. Η πραγματικότητα είναι ότι ο χρόνος που κυβέρνησε ο ΣΥΡΙΖΑ παρήλθε ανεκμετάλλευτος , γιατί η κυβέρνηση ήταν ανίκανη να διορθώσει την οικονομία της χώρας. Οι κυβερνώντες το μόνο που έκαναν ήταν να φορολογούν όσο πιο βαριά μπορούσαν τους Έλληνες κι ύστερα να μοιράζουν επιδόματα , δίκη ελεημοσύνης. Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να αναπτύξει την επιχειρηματικότητα, ώστε να χτυπηθεί η ανεργία και να παραχθεί πλούτος. Έτσι η ελληνική κοινωνία έμεινε απλά μεταπρατική.
Τώρα που πάμε στις εκλογές, τα κόμματα παρουσιάζουν τα προγράμματά τους, αλλά κανένα δεν πληροφορεί, τον ελληνικό Λαό σε ποια αντικειμενική κατάσταση βρίσκεται η χώρα. Γι’ αυτό θεωρούμε αναγκαίο να αναφέρουμε εδώ τις πραγματικές αλήθειες , για να πληροφορήσουμε τους Έλληνες, που βρισκόμαστε και ύστερα να διατυπώσουμε μερικές προτάσεις περί τω αναγκών της χώρας και του Λαού :
Παρ’ όλο που το νεοελληνικό κράτος χρεοκόπησε από τη δημιουργία του τέσσερις φορές, οι Έλληνες δεν έμαθαν, δεν έβαλαν μυαλό, ώστε βάδισαν προς την πέμπτη χρεοκοπία, γιατί «άπλωναν συνεχώς τα πόδια τους έξω από το πάπλωμα». Αποτέλεσμα : 300 δισεκατομμύρια χρέος, που μας οδηγούσαν στην πτώχευση. Εκεί μπήκαν στο παιχνίδι οι Ευρωπαίοι εταίροι, που από το 2010 άρχισαν να πληρώνουν τα τοκοχρεολύσιά μας. Ταυτόχρονα όμως έβαλαν κάποιους όρους για να σταματήσει η σπατάλη και να διορθωθεί η ελληνική οικονομία. Αποτέλεσμα : Μνημόνια με όλα τα δυσάρεστα. Στο σημείο αυτό, η Γερμανία απαίτησε να μπει στο παιχνίδι και το «ΔΝΤ», προκειμένου να παρακολουθεί καλύτερα την τήρηση των συμφωνιών, δεδομένου ότι έχει τη σχετική πείρα.
Οι Έλληνες στραβομουτσούνιασαν, γιατί είχαν μάθει στην άνετη ζωή, με τα ξένα χρήματα. Έκτοτε η μια κυβέρνηση ακολούθησε την άλλη, επειδή κάποιοι υπόσχονταν στους Έλληνες να τους «ξελασπώσουν».
Σήμερα
Παρ’ όλο που οι εταίροι «κούρεψαν» 110 δις χρέος και πλήρωναν μέχρι τώρα τις δόσεις των δανεικών μας (τόκοι), σήμερα τα χρωστούμενα είναι 334,5 δις Ευρώ ή 181,1 % του ΑΕΠ, που πρέπει επίσημα να τα εξοφλήσουμε μέχρι το 2060. Προς τούτο οφείλουμε από φέτος να έχουμε αρχικά 3,5 % κι αργότερα λιγότερο πλεόνασμα του ΑΕΠ, προκειμένου να μπορούμε να πληρώνουμε τα τοκοχρεολύσια, μόνοι μας. Το ποσό αυτό είναι γύρω στα 6 δις το χρόνο. Πιστεύει κανείς ότι με τέτοιο οικονομικό βάρος θα καταφέρει ποτέ η Ελλάδα να ορθοποδήσει και να εξοφλήσει τα δανεικά ; Απατηλά όνειρα. Η μόνη λύση είναι : επίτευξη μαζικών ξένων επενδύσεων, ώστε το ΑΕΠ από 175 δις, που είναι περίπου σήμερα, να ανεβεί τουλάχιστον στα 250. Ταυτόχρονα το κράτος οφείλει να είναι φειδωλό στις δαπάνες τους, γιατί, αν μια οικογένεια καταφέρει να φτιάξει τα εισοδήματά της και συνεχίσει να ξοδεύει αλόγιστα, τότε τα οικονομικά του σπιτιού δεν θα φτιάξουν ποτέ.
Τι περιμένει σήμερα ο ελληνικός λαός από το κόμμα που θα κερδίσει ;
(α). Οικονομία : Διόρθωσή της με τον ακόλουθο τρόπο :
· Επίσημη ενημέρωση του λαού στο πού βρισκόμαστε και συνειδητοποίηση όλων μας ότι πρέπει να ξελασπώσουμε. Έτσι, είναι αναγκαία η εθελοντική ενεργοποίηση και δράση όλων των Ελλήνων στον επιδιωκόμενο στόχο, με εθελοντική εργασία, όπου αυτή είναι εφικτή. Κύρια οι νέοι Έλληνες
· Η κυβέρνηση κοντά στο υπουργικό συμβούλιο, οφείλει να δημιουργήσει και ένα συμβουλευτικό ανεξάρτητο οικονομικό συμβούλιο από καθηγητές πανεπιστημίων, που τα ίδια τα τμήματα θα εκλέξουν.
· Ενεργοποίηση του απόδημου Ελληνισμού. Κύρια της Αμερικής και της Αυστραλίας. Η πρώτη ενέργεια είναι η έκδοση ενός εσωτερικού δανείου 10 δις Ευρώ (ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια), που θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για επενδύσεις.
· Παραχώρηση 3 υπουργείων σε διακεκριμένους Έλληνες του απόδημου ελληνισμού.
· Αυτόν τον καιρό λειτουργούν 250 – 300 χιλιάδες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το κράτος λοιπόν λέει ότι όσες επιχειρήσεις παράγουν κάποιο προϊόν, δηλαδή, πλούτο, προσλαμβάνουν από έναν υπάλληλο, του οποίου το κόστος αφαιρούν στο τέλος του χρόνου από τους φόρους που πρέπει να καταβάλουν στο κράτος.
· Δραστική επέμβαση του κράτους στην αναμόρφωση του πρωτογενούς παραγωγικού τομέα. Καλύπτουμε το τραπέζι μας με 80% γεωργικών προϊόντων και 60 % με κτηνοτροφικά είδη. Σήμερα στην Ευρώπη ευδοκιμούν μόνο μεγάλες γεωργικές μονάδες. Οι γεωργικοί συνεταιρισμοί απέτυχαν στην Ελλάδα παταγωδώς. Η νέα πρόταση είναι δημιουργία Αγροτικών Ανωνύμων Εταιρειών με 1.500 τουλάχιστον στρέμματα. Βοήθεια στους κτηνοτρόφους μας για εφαρμογές σύγχρονων μεθόδων παραγωγής. Η γενική Γραμματεία Έρευνας, έχει εκπονήσει ήδη διάφορα σχέδια προς τούτο. Ας ενεργοποιηθούν.
· Δημιουργία κινήτρων για εμφάνιση ξένων επενδυτών. Σε τι όμως να επενδύσουν ; Στην καλλιέργεια των ραδικιών; Όταν παρουσιάστηκε πρόβλημα εργασίας, λόγω κλεισίματος των ανθρακωρυχείων του Ρουρ της Γερμανίας, σχηματίσθηκε μια επιτροπή από πανεπιστημιακούς και εκπροσώπους των τεχνικών επιμελητηρίων. Αυτοί σε λίγο καιρό παρουσίασαν μια σειρά από προτάσεις, όπου επενδύθηκαν τα αναγκαία κεφάλαια. Σε μας το γνωστότερο μέτρο είναι η μείωση της φορολογίας, η οποία, όταν είναι υψηλή λειτουργεί πράγματι ανασταλτικά στην ιδιωτική δραστηριότητα. Αλλά αυτό το μέτρο από μόνο του, αν και σωστό, δεν μπορεί να παρακινήσει τους ξένους να έρθουν στην Ελλάδα, για να βάλουν τα ωραία τους λεφτά.
· Ενεργοποίηση των Ελλήνων εφοπλιστών, για επενδύσεις στην πατρίδα τους. Όλοι πρέπει να συμβάλλουμε , όπου και όπως μπορούμε.
· Τα εργατικά συνδικάτα πρέπει να έχουν πάντα λόγο, για την αγαστή συνεργασία εργοδοσίας και εργαζομένων.
· Στήριξη των ελληνικών τραπεζών, για να μπορούν να χρηματοδοτούν τις διάφορες επιχειρήσεις. Αν δεν φθάνουν οι γνώσεις των δικών μας τραπεζιτών, ας ζητήσουμε βοήθεια από τους Ευρωπαίους.
(β). Κοινωνικά μέτρα
Το βασικότερο στοιχείο και ουσιώδης βοήθεια προς τον ελληνικό λαό είναι η αντιμετώπιση της ανεργίας. Κανείς δεν θέλει να ζει με ισχνά επιδόματα, ως επαίτης. Όλοι οι Έλληνες είναι περήφανοι και θέλουν να κερδίσουν τη ζωή τους με τη δουλειά και το μόχθο τους.
· Όσο κι αν βελτιωθεί η οικονομία μιας χώρας, θα υπάρχουν πάντοτε οι ανήμποροι κι οι αποτυχημένοι, γιατί δεν υπάρχει μόνο η οικονομική ταξική κοινωνία, αλλά υπάρχει κι η ταξική κοινωνία της ευφυΐας, όπου οι έξυπνοι αποτελούν την ελίτ κι οι εκ γενετής πνευματικά μειονεκτούντες, οι οποίοι σ’ όλη τους τη ζωή κινούνται στα χαμηλότερα στρώματα της κοινωνίας. Αυτοί λοιπόν χρειάζονται την κατάλληλη και ποικίλη
συμπαράσταση του κράτους, γιατί όλοι οι Έλληνες, ο κάθε πολίτης δικαιούται μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης.
· Με τη βελτίωση της οικονομίας και τη διόρθωση της εργασίας το κράτος οφείλει να βελτιώσει δυναμικά τον τομέα της υγείας. Υπάρχουν προς τούτο πολλές προτάσεις και μοντέλα του εξωτερικού. Ο Έλληνας πρέπει να είναι ιατρικά καλυμμένος από τη στιγμή που θα γεννηθεί, μέχρι που θα πεθάνει.
· Η παιδεία σε όλες τις βαθμίδες της δυστυχώς ήταν μέχρι σήμερα αντικείμενο εκμετάλλευσης της εκάστοτε κυβέρνησης, με στόχο να κερδίσει ψήφους. Τέλος αυτά τα παιχνίδια. Αναθεώρηση των πάντων. Η εκπαίδευση επιμερίζεται (α) στις εγκυκλοπαιδικές γνώσεις , (β) στην ευρύτερη ανθρωπιστική διαπαιδαγώγηση και προετοιμασία για την επιστήμη, (γ) στη βελτίωση και προσαρμογή των πανεπιστημίων στις κάθε είδους ανάγκες της οικονομίας, της τεχνολογίας και εν γένει της σύγχρονης κοινωνίας. Πολιτικά παιχνίδια στα πανεπιστήμια δεν επιτρέπονται. Όποιος αμφιβάλλει, ας ρίξει μια ματιά στο πώς λειτουργούν τα ξένα πανεπιστήμια .
· Αν επισκεφθεί κανείς κάποια πρώην χώρα του ανατολικού μπλοκ θα διαπιστώσει πως εκεί τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας, πηγαίνουν σύντομα στους βρεφονηπιακούς σταθμούς του δημοσίου χωρίς να πληρώνουν οι γονείς. Ακόμη και στην φτωχότερη χώρα της Ε.Ε. Βουλγαρία, λειτουργεί αυτός ο θεσμός. Η Ελλάδα λοιπόν δεν μπορεί να υστερεί ως προς τούτο.
