«Πολλά έργα από τον αιώνα που έφυγε δεν είναι διαθέσιμα προς πώληση, καθώς ανήκουν σε μουσειακές ή μεγάλες ιδιωτικές συλλογές. Γι’ αυτό και είναι πλέον ανεκτίμητα. Οι ιδιαιτέρως εύποροι που τα επιθυμούν τα αγοράζουν, και αυτό δημιουργεί μια πολύ ισχυρή αγορά, ίσως όχι κατανοητή σε όλους».
Ο Πάμπλο Πικάσο όμως δεν ήταν μόνο ο δημιουργός της εμβληματικής «Γκερνίκα» αλλά και παππούς, ρόλος στον οποίο είναι μάλλον δύσκολο να τον φανταστεί κάποιος που έχει συνηθίσει να τον βλέπει με μαρινιέρες να ποζάρει στον φακό την ώρα που ζωγραφίζει. «Υποθέτω ότι έχετε πολλούς παππούδες στην Ελλάδα, όπως ήταν ο δικός μου, διότι καταγόταν από την Ισπανία, από τον ευρωπαϊκό Νότο, και δεν του έλειπε το μεσογειακό ταμπεραμέντο» επιχειρεί να τον σκιαγραφήσει ο Μπερνάρ Πικάσο που θυμάται τον σπουδαίο Πάμπλο αρκετά καλά, καθώς ήταν 14 ετών όταν εκείνος πέθανε.
-Πώς περιγράφει τον παππού του;
-Γιατί είχε δεχθεί κάποιο είδος μπούλινγκ για τον παππού του;
-Ποια είναι τα κοινά στοιχεία στον χαρακτήρα του με τον παππού του;
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ της Πέμπτης
«Δεχόμουν ένα είδος μπούλινγκ»
