Αρθρο για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και τον «Αττίλα -3» όπως χαρακτηρίζει, έγραψε ο Παναγιώτης Λαφαζάνης. Οπως τονίζει, στις κυβερνήσεις Αθήνας και Λευκωσίας κυριαρχεί ένας εφησυχασμός που δείχνει παρακμή.
Αναλυτικά το άρθρο:
Αθήνα και Λευκωσία παρακολουθούν «ψύχραιμα» την επέλαση του Αττίλα-3 και τα πραγματικά τουρκικά πυρά σε άσκηση μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, με μόνο ενδιαφέρον τη αλληλοσφαγή τους για τις κυβερνητικές καρέκλες στην Ελλάδα για την εφαρμογή της ίδιας πολιτικής «αποικιοποίησης και αφανισμού της χώρας.
Η Τουρκία με τον «Πορθητή» προβαίνει σε ανοιχτή καταπάτηση της κυπριακής ΑΟΖ, με γεώτρηση δυτικά της Πάφου που έχει φτάσει στα 3.000 μέτρα, ενώ την ίδια ώρα η τουρκοκυπριακή ψευτοκυβέρνηση προχωρά στη μεγαλύτερη πρόκληση σε βάρος της ελεύθερης Κύπρου, από την περίοδο του Αττίλα 2, ανοίγοντας με συγκεκριμένα μέτρα τον δρόμο για την προσάρτηση της Αμμοχώστου στα κατεχόμενα.
Ένα Αττίλας-3 βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μπροστά στα απαθή και μάλλον ανυποψίαστα βλέμματά μας. Κι αυτός ο Αττίλας-3 δεν εξελίσσεται μόνο στη θάλασσα αλλά και στο κυπριακό έδαφος, προκαλώντας νέα τετελεσμένα, τα οποία φαίνεται ότι είναι μόνο στην αρχή τους.
Το τραγικό είναι ότι τόσο η Αθήνα όσο και η Λευκωσία μοιάζουν να μην έχουν συνείδηση των νέων ιστορικών προκλήσεων, ενώ στις κυβερνήσεις και τα κατεστημένα κέντρα κυριαρχεί ένας αρειμάνιος εφησυχασμός, χαρακτηριστικός ενός παρακμιακού και παραδομένου πολιτικού συστήματος.
Είναι τραγικό να ακούμε από τον Αλέξη Τσίπρα ότι έχει σχέδιο για να αντιμετωπίσει ενδεχόμενη τουρκική εισβολή για γεώτρηση στην ελληνική ΑΟΖ, π.χ. κάτω από το Καστελόριζο.
Και είναι τραγικό γιατί ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με όλο το παραδομένο σύστημα Ελλάδας και Κύπρου, παρακολουθούν ως τρίτοι θεατές την γεώτρηση του «Πορθητή».
Είχαν και γι’ αυτήν σχέδιο για να την αντιμετωπίσουν η Κύπρος και η Ελλάδα; Ή αιφνιδιάστηκαν, τάχα, και πιάστηκαν στον ύπνο;
Αλίμονο, ό,τι κι από τα δύο κι αν συμβαίνει δείχνει ότι στην Αθήνα και την Λευκωσία δεν υπάρχουν κυβερνήσεις και πολιτικές ηγεσίες, αλλά ανδρείκελα.
Απλώς, ο Τσίπρας ελπίζει ότι μια γεώτρηση κοντά στο Καστελόριζο δεν θα συμβεί. Όπως ήλπιζε ότι δεν θα έκανε γεώτρηση και ο «Πορθητής» στην ΑΟΖ της Κύπρου.
Ακόμα χειρότερα, ακόμα κι αν η Τουρκία τολμήσει να τρυπήσει κοντά στο Καστελόριζο, οι ψύχραιμοι Τσιπραίοι και Μητσοτάκηδες ποντάρουν ανοήτως στην ξένη προστασία (Ε.Ε. ΗΠΑ, Ισραήλ).
Ο Αλέξης Τσίπρας λέει για άλλη μια φορά χοντρά ψέματα και τα λέει εκ του ασφαλούς, αφού απευθύνεται σε μια υπνώτουσα και καθημαγμένη κοινωνία, η οποία μοιάζει να ανέχεται τα πάντα.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, όπως και για την Κύπρο, δεν έχει κανένα σχέδιο για να αντιμετωπίσει μια ενδεχόμενη τουρκική εισβολή στην ελληνική ΑΟΖ, επαναπαυόμενος στην ξένη προστασία.
Μια τέτοια προστασία, όμως, θα υπάρξει όσο υπήρξε για να ανακόψει και τον «Πορθητή»!
Αυτές τις ώρες μια παραδομένη εξαρτημένη και εθελόδουλη Ελλάδα μοιάζει φτερό στον άνεμο και το μόνο χαρτί της, διάτρητο κι αυτό, είναι να κλιμακωθεί στο έπακρον η αμερικανοτουρκική αντιπαράθεση για τους S-400, με την φρούδα και τότε ελπίδα οι ΗΠΑ να συνταχθούν με πράξεις υπέρ της Ελλάδας.
Γιατί αν δεν συμβεί αυτό και υπάρξει ακόμα χειρότερα, μια αμερικανοτουρκική διευθέτηση, Ελλάδα και Κύπρος θα εγκαταλειφθούν σκαιότατα από την Δύση και θα παραδοθούν χωρίς έλεος στη βουλιμία του Ερντογάν.
Αυτή την ώρα η απροετοίμαστη και εκχωρημένη Ελλάδα έχει μια ελπίδα διεξόδου. Να αλλάξει πολιτικό, οικονομικό και αμυντικό προσανατολισμό και να επιχειρήσει πάραυτα και σε συνεργασία με την Κύπρο, ένα τολμηρό αλλά σχεδιασμένο και σοβαρό άνοιγμα προς τη Ρωσία, στη γραμμή Λαφαζάνη του 2015, που τραγικά ακυρώθηκε τότε από τα υποτελή κατεστημένα.
Μια τέτοια πολιτική, όμως, δεν μπορούν να την εφαρμόσουν ούτε καν να τη διανοηθούν ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ., Τσίπρας – Μητσοτάκης και τα λοιπά συνεταιράκια τους, με τις δήθεν «αριστερές» και ακροδεξιές παραφυάδες του συστήματος.
Μια τέτοια πολιτική απαιτεί ανατροπή!
Στις 7 Ιουλίου, όμως, ο λαός μοιάζει να οδεύει στη στήριξη ενός πολιτικού σκηνικού που κατέστρεψε και οδηγεί στον αφανισμό χώρα και λαό. Εκτός και αν… Εκτός και αν την ύστατη στιγμή η λαϊκή ψήφος αποδειχθεί απρόβλεπτη.
