Κυριαρχεί στην επικαιρότητα το θέμα των αντιδράσεων στην τουρκική προκλητικότητα στην Κύπρο και στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, η αιφνίδια σύγκληση του ΚΥΣΕΑ (μεσούντος του εορταστικού θερινού τριημέρου) και οι εγχώριες αντιδράσεις περί επικοινωνιακής εκμετάλλευσης των εθνικών θεμάτων…
Ωστόσο αυτό που έχω να επισημάνω είναι ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε συζητήσει ολοκληρωμένα τον ρόλο της χώρας στον διεθνή ενεργειακό ανταγωνισμό. Δεν έχουμε συζητήσει για παράδειγμα τι σημαίνει να αναδεικνύεται μια χώρα σε ενεργειακό παίκτη και (κυρίως) τι υποχρεώσεις γεννά ένας τέτοιος ρόλος.
Η αξιοποίηση των ενεργειακών πηγών είναι μια σύνθετη υπόθεση. Προϋποθέτει πολύ συγκεκριμένες αποφάσεις. Για να υπηρετήσει μια χώρα τέτοιον ρόλο οφείλει πρωτίστως να φροντίσει για την ενεργειακή ασφάλεια των πηγών και την προστασία τους. Θέλει ισχυρή Αεροπορία και ισχυρότερο Ναυτικό και αξιόπιστες υπηρεσίες πληροφοριών Απ’ όσο γνωρίζω, μόνον ελλείμματα έχουμε να επιδείξουμε σε αυτούς τους τομείς.
Η Ντόρα και τα κανάλια επικοινωνίας
Ως ένα καθαρό επικοινωνιακό τέχνασμα του Αλέξη Τσίπρα (φωτογραφία) θεωρεί η Ντόρα Μπακογιάννη την έκτακτη σύγκληση του ΚΥΣΕΑ. Κατά την κυρία Μπακογιάννη, είναι λίγες οι πιθανότητες να επιτύχουμε σοβαρά μέτρα εναντίον της Τουρκίας και οι οικονομικές κυρώσεις δεν μπορούν να έρθουν τώρα σε αυτό το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Κάνει βεβαίως μια προσπάθεια επιβολής μέτρων ο Μακρόν, αλλά θα δούμε την κατάληξή της. Ισως το σημαντικότερο που βγαίνει από τη σύντομη συνομιλία με την Ντόρα Μπακογιάννη είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει τα δικά της κανάλια επικοινωνίας με το καθεστώς Ερντογάν. Κάτι το οποίο είναι ενθαρρυντικό.
Ποιος τελικά είναι ο Ρασπούτιν;
Τούτες τις ημέρες που ανακοινώνονται τα ψηφοδέλτια ο Δημήτρης (Μίμης) Παπαγγελόπουλος μού γνωστοποίησε πως «δεν είμαι πολιτικός και δεν πρόκειται να είναι υποψήφιος. Θέλω απλώς να είμαι παρατηρητής των γεγονότων». Αυτά μου είπε ο κ. Παπαγγελόπουλος, ο οποίος να σημειώσω βρέθηκε (για άλλη μια φορά) στο επίκεντρο των συζητήσεων με την υπόθεση Novartis και τον περιβόητο «Ρασπούτιν». Μαθαίνω ότι οι συνομιλητές του λένε ότι πρόκειται να μιλήσει (αν του ζητηθεί) για την υπόθεση Novartis μετά τις εκλογές (δεν θέλει να διαταράξει το προεκλογικό κλίμα) και ότι εάν στο μεταξύ υπάρξει κάποιος που θα τον κατονομάσει δημοσίως και επωνύμως ως Ρασπούτιν, τότε θα απαντήσει κατάλληλα και θα στραφεί και δικαστικά εναντίον του.
Εκείνο όμως που έχει περισσότερη σημασία, κατά τους συνομιλητές του κ. Παπαγγελόπουλου, είναι ότι θεωρεί πλέον τον εαυτό του ως… «σάκο του μποξ» (και από μερικούς συντρόφους του αλλά και από την αντιπολίτευση), ότι δεν έχει καμία ανάμειξη με την υπόθεση Novartis, ότι δεν είχε από τότε που ξέσπασε η υπόθεση καμία επαφή με την κυρία Τουλουπάκη και επιχειρεί τώρα, μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν, να αποποιηθεί οποιαδήποτε ανάμειξη ή ευθύνη. Οταν τον ρωτούν οι συνομιλητές του για την περίφημη δήλωση που έκανε έξω από το Μαξίμου ότι «το σκάνδαλο Novartis είναι το μεγαλύτερο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», μαθαίνω ότι λέει πως έκανε τη δήλωση αυτή βάσει της ενημέρωσης που έκανε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής στον Πρωθυπουργό.
«Εγκλειστος» σε κάστρο ο Στουρνάρας
Αναζήτησα τον κεντρικό τραπεζίτη Γιάννη Στουρνάρα και τον ανακάλυψα σε ένα μεσαιωνικό κάστρο, το Palacio National de Pena στη Σίντρα, μισή ώρα δρόμος από τη Λισαβόνα. Τώρα θα πείτε τι κάνει ο κ. Στουρνάρας «έγκλειστος» σε ένα κάστρο που όταν το βλέπει κανείς μοιάζει σαν να είχε βγει από παραμύθι (χωρίς όμως δράκους). Μετέχει, μαζί με άλλους τραπεζίτες, στο αποχαιρετιστήριο συνέδριο για τον Μάριο Ντράγκι. Τον ρώτησα λοιπόν ποιος προαλείφεται για διάδοχος. «Αγνωστο, εντελώς» μου απάντησε. Του είπα για το άρθρο των «ΝΥ Times» που εκφράζει τις αμφιβολίες του για την αποφασιστικότητα του διαδόχου του κ. Ντράγκι και μου απάντησε ότι οι Αγγλοσάξονες γενικά αφού απέτυχαν στις προβλέψεις τους για τη διάλυση του ευρώ προσπαθούν τώρα να αποδομήσουν τους διαδόχους του κ. Ντράγκι, για τον οποίο γράφουν διθυράμβους. Δεν έχουν καταλάβει, μου λέει, πόσο συλλογικά δουλεύει το ΔΣ της ΕΚΤ και ότι η πολιτική της δεν θα αλλάξει μετά την αποχώρηση Ντράγκι.
Τώρα δεν του αρέσουν οι βιομήχανοι
Εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας ακύρωσε κυριολεκτικά στο πάρα πέντε τη συμμετοχή στην εκδήλωση του ΣΕΒ, στο Μέγαρο Μουσικής. Επισήμως, αυτό που αφήνεται να διαρρεύσει είναι ότι ο κ. Τσίπρας ανέβαλε την ομιλία λόγω της προεκλογικής συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ στο Θησείο. Ηθελε λέει να βρίσκεται με τον λαό και όχι με τους βιομηχάνους. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι και πέρυσι ο κ. Τσίπρας απείλησε να μην πάει στον ΣΕΒ. Ζήτησε να αλλάξει την ομιλία του ο πρόεδρος του ΣΕΒ γιατί η παλαιά δεν του άρεσε. Την τελευταία στιγμή όμως πήγε, συνεπώς κάτι θα άλλαξε και τον βρήκε ικανοποιημένο. Αντί του ιδίου στέλνει τον Γιάννη Δραγασάκη. Η τελευταία φορά πάντως που εν ενέργεια πρωθυπουργός δεν συμμετείχε στη ΓΣ του ΣΕΒ ήταν το Μάιο του 2009, όταν ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε μεταβεί στη Σουηδία για να «παραλάβει» για λογαριασμό της Ελλάδας την προεδρία της ΕΕ.
