Η ατμόσφαιρα, το κλίμα γενικότερα των προεκλογικών ημερών δημιουργεί την αίσθηση ότι η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης θα επικρατήσουν και στις εθνικές εκλογές, κατά τρόπο αντίστοιχο των ευρωεκλογών.
Κοινή είναι επίσης η πεποίθηση ότι οι διαφορές θα είναι μεγάλες και ικανές να προσφέρουν τη διεκδικούμενη από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης αυτοδυναμία.
Αν λοιπόν επιβεβαιωθούν οι παραπάνω εκτιμήσεις, ο κ. Μητσοτάκης θα αποκτήσει ανοιχτό διάδρομο τετραετίας και θα έχει να αναμετρηθεί μόνο με τον εαυτό του και με την κληρονομιά που αφήνει πίσω του ο κ. Τσίπρας. Η οποία, παρά τα προβλήματα που δημιουργεί η τρέχουσα προεκλογική παροχολογία, δεν είναι η χειρότερη.
Με εξαίρεση την προδιαγραφόμενη απόκλιση κατά 0,6% του ΑΕΠ από τον στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2019, ο δρόμος είναι εν πολλοίς στρωμένος και καθαρισμένος. Το μέγα βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής έχει αναληφθεί, οι όποιες διορθώσεις εμπέδωσης της δημοσιονομικής σταθερότητας είναι σχετικά ευχερείς και έτσι η νέα κυβέρνηση δεν θα χρειαστεί να λάβει σκληρά αντιδημοφιλή μέτρα.
Αντιθέτως, η νέα κυβέρνηση θα έχει τη δυνατότητα να εκμεταλλευθεί έναν θετικότατο κύκλο προσδοκιών και ευκαιριών, που αναγνωρίζουν αγορές και επενδυτές.
Για όλα τα εκκρεμή προβλήματα, από τη ΔΕΗ και τις τράπεζες μέχρι την παραγωγή και τις επενδύσεις, υπάρχουν κατατεθειμένες προτάσεις ταιριαστές προς τις πεποιθήσεις και τις αντιλήψεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως και δεδηλωμένο ενδιαφέρον από έλληνες και ξένους επενδυτές.
Η μεγάλη ευθύνη και υποχρέωση της επερχόμενης κυβέρνησης Μητσοτάκη είναι ακριβώς να εκμεταλλευθεί το κλίμα και την ατμόσφαιρα αισιοδοξίας που μεταφέρουν οι πάντες. Πράγμα που σημαίνει ότι η κυβέρνησή του πρέπει να είναι συμπαγής, πρόδηλα αποτελεσματική και έτοιμη να δράσει γρήγορα και οργανωμένα, ώστε να δώσει χωρίς περισπασμούς και επιφυλάξεις τα κατάλληλα σήματα εντός και εκτός της χώρας.
Η απεμπλοκή εμβληματικών επενδύσεων, όπως αυτές του Ελληνικού, του αεροδρομίου στο Καστέλι του Ηρακλείου της Κρήτης, του Ελληνικού Χρυσού στη Χαλκιδική και της Εθνικής Ασφαλιστικής, από τα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας και των πολιτικών αναστολών μπορεί να μεταβάλει εξαρχής το ναρκοθετημένο σήμερα επενδυτικό κλίμα.
Ακολούθως έχουν εξαιρετική σημασία η επιτάχυνση εξυγίανσης του τραπεζικού συστήματος, η τοποθέτηση ικανών διαχειριστικών στελεχών στη ΔΕΗ, ο γρήγορος εξορθολογισμός της ενεργειακής αγοράς, η ταχεία διαμόρφωση πλαισίου κινήτρων για τις ιδιωτικές επενδύσεις και βεβαίως συγκεκριμένα σήματα που θα επιβεβαιώνουν τη διάθεση αναμόρφωσης του φορολογικού καθεστώτος.
Με άλλα λόγια, κινήσεις και πολιτικές που θα ξεπερνούν όσα κατά τρόπο ιδεοληπτικό αρνιόταν ο κ.Τσίπρας και θα επιβεβαιώνουν τη θέληση της Ελλάδας να παρακολουθήσει τις τάσεις του αλληλοεξαρτώμενου και αλληλοεπηρεαζόμενου σύγχρονου κόσμου.
Είναι στο χέρι του κ. Μητσοτάκη και του κόμματός του να εκμεταλλευθούν την ευκαιρία και την αδημονία των αγορών για μια φιλελεύθερη ελληνική οικονομική άνοιξη.
Ολα τα στοιχεία και οι πληροφορίες βεβαιώνουν ότι προετοιμάζεται πυρετωδώς προς αυτή την κατεύθυνση και πως ο ίδιος θέλει να προσδώσει οικουμενικά χαρακτηριστικά στην κυβέρνησή του.
Η αλήθεια είναι ότι η ευκαιρία του είναι μοναδική και γι’ αυτό και η ευθύνη του μεγάλη.
