«Είναι σημαντικό να βάζεις στόχους, αλλά πρέπει να ξέρεις και σημάδι», έλεγε ο Αλ. Αϊνστάιν. Και τα τρία μνημονιακά κόμματα επέλεξαν τους στόχους έμπροσθεν της κάλπης και αγωνίζονται για καλό σημάδι. Η Ν.Δ. με συμπυκνωμένο μήνυμα την «Απαλλαγή» από την «πρώτη φορά αριστερά», κατάφερε περιφανή νίκη στον Α’ γύρο και τρέχει προς την εξουσία. Σημάδεψε σωστά. Ο ΣΥΡΙΖΑ με στόχους αμφιταλαντευόμενους ανάλογα με τη συγκυρία υπέστη ήττα σοβαρή, αλλά όχι ανεπανόρθωτη. Δεν σημάδεψε σωστά. Το ΚΙΝΑΛ με στόχο την τρίτη θέση και διψήφιο ποσοστό κατάφερε Πύρρεια νίκη. Ανάλογα με την ανάγνωση στο αποτέλεσμα μπορεί κανείς να δει το μισογεμάτο ή το μισοάδειο ποτήρι. Συνεπώς, η στόχευση δεν ήταν ικανοποιητική. Υπάρχει ανάγκη να προσκληθεί η Κορακάκη.

Γυρίζοντας για λίγο το βλέμμα προς τα πίσω στη μνημονιακή περίοδο για τις αποδόσεις των κομμάτων θα διαπιστώσει κανείς ότι και τα τρία κόμματα πλήρωσαν σοβαρό τίμημα από τα μνημόνια.

Η Ν.Δ. μπορεί να υπηρέτησε μνημόνια αλλά κατάφερε να σταθεί όρθια και από το 17% το 2012 σήμερα να διεκδικεί την αυτοδυναμία από 38 έως και 42%.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από το 34% γονάτισε στο 23,5%. Σήμερα προσπαθεί να ενισχύει τη γραμμή «μαζινό» να μην υποχωρήσει περισσότερο. Το ΠΑΣΟΚ από το 44% στο 13,18% το 2012 και στο 7,72%. Ένα κίνημα που άλλαξε την πολιτική ροή των πραγμάτων στη χώρα πλήρωσε δυσανάλογο τίμημα από τα μνημόνια. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό να κατανοηθούν οι αιτίες αυτής της κατάρρευσης, διότι φοβάμαι δεν έχουν γίνει καθόλου κατανοητές.

Το μεγάλο ΠΑΣΟΚ ήταν ένα μεγάλο «χωνευτήρι» και πεδίο συνύπαρξης αξιών, ιδεών, στελεχών με μεγάλο σεβασμό στη διαφορετικότητα. Υπήρξαν πολλές ιδεολογικές τάσεις, αλλά και καπετανάτα (Παπανδρεϊκοί, αριστεροί, εκσυγχρονιστές, λαϊκιστές). Πιστεύω τα 2/3 του εκλογικού σώματος έχει ψηφίσει μία ή δύο τουλάχιστο φορές ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα, δυστυχώς η πολυσυλλεκτικότητα του ΚΙΝΑΛ είναι περιορισμένη. Οι «κουμπαριές» Φώφης – Γιώργου – ΔΗΜΑΡ και οι εξελίξεις που σημάδεψαν την πορεία ανασυγκρότησης του ΚΙΝΑΛ (αποχώρηση ΠΟΤΑΜΙ, ΔΗΜΑΡ) δεν έχουν διαμορφώσει δυναμική για να επιστρέψει το ΠΑΣΟΚ ως ένας από τους βασικούς πόλους στη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων.

Ακόμη και μπροστά στο Β’ γύρο της κάλπης η αρχηγός θέλοντας να αλλάξει πολιτική και στόχευση δίνοντας εξιτήριο στον Ευάγγελο επανέφερε την εσωστρέφεια στο Κίνημα.

Η «φτώχεια φέρνει γκρίνια» και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό. Το ΠΑΣΟΚ ως μικρο- αρχηγικό κόμμα δεν έχει μέλλον. Σήμερα προσπαθεί να ενισχύσει τη γραμμή αντιπαράθεσης με ένα διμέτωπο αγώνα, χωρίς να προβάλει το δικό του πολιτικό στίγμα. Διάχυτα είναι πολλά ερωτήματα που θολώνουν την πορεία προς την κατάκτηση των στόχων του διψήφιου αριθμού και της κάλπης και της μείωσης της εκλογικής δύναμης της Ν.Δ. και το ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν είναι να τα κρύψει κανείς κάτω από το στρώμα. Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Δεν ήταν το πρόβλημα ο Βαγγέλης για να σημαδέψει το κίνημα σωστά. Πέραν από τον τρόπο που λήφθηκε η απόφαση και τα ηθικά ζητήματα «αποπομπής» ενός πρώην Προέδρου της παράταξης. Πέραν όμως από τις συμπάθειες ή αντιπάθειες για το πολιτικό μέγεθος και την προσφορά του Βαγγέλη. Το πολιτικό κόστος αυτής της απόφασης μόνο η κάλπη θα το δείξει. Προς το παρόν η εσωστρέφεια ξαναγύρισε στην παράταξη. Όπως η λαϊκή ρήση αναφέρει «η φτώχεια φέρνει γκρίνια».

Η γκρίνια φέρνει αντιπαλότητες. Η διαφορετικότητα μεταφράζεται σε εχθρότητα. Οι πολιτικοί αντίπαλοι βρίσκουν έδαφος να αξιοποιήσουν τις αντιθέσεις. Τα ΜΜΕ θέλουν «μαχαιρώματα» για να ανεβάσουν την τηλεθέαση και την ακροαματικότητα. Υπάρχουν και οι «Ηρακλείς του θρόνου» που είναι για όλα έτοιμοι με τις ξιφολόγχες τους και τα μαχαίρια να τελειώσουν όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει αυτές τις επιλογές.

Εξέφρασε ο Ν. Ανδρουλάκης την αγωνία του και του έγινε σύσταση να ασχοληθεί με την Ευρωβουλή!!! Εξέφρασε ο Κ. Σημίτης τις αντιρρήσεις του και του έγινε σύσταση να κάτσει φρόνημα μιας και το ΠΑΣΟΚ του συμπαραστάθηκε!!!

Και βέβαια όσοι αμφισβητούν τη στόχευση της αρχηγού είναι σαν να παραβιάζουν την κόκκινη γραμμή. Οι «Ηρακλείς του θρόνου» πανταχού παρόντες φυλάττουν τα τείχη και ελέγχουν αυστηρά το πέρασμα. Επιλέγουν επίσης το πολιτικό προσωπικό που θέλουν να έχουν στην αυριανή Κ.Ο. Οι επιλογές γίνονται στα κλειστά γραφεία και όχι στην Κ.Ε. όπου αποφασίζουν τα μέλη ενός κινήματος. Αυτές οι πρακτικές ακυρώνουν τη δυναμική της παράταξης.

Ψιθυριστά εδώ και εκεί ακούς ένα υπόγειο πόλεμο «βενιζελικών» και «αντιβενιζελικών» στους κόλπους της παράταξης. Καλά έκανε που τον έδιωξε!! Κακώς λένε οι άλλοι που τον έδιωξε!! Άλλοι να χαριτολογούν ότι: «από την εποχή του Ευάγγελου πάμε στην νέα εποχή της Βάνας» για να κερδίσουμε τον πόλεμο.

Με αυτά και άλλα τα τείχη παραμένουν κλειστά και ελεγχόμενα αντί να είναι διάπλατα ανοιχτά στην κοινωνία και σε όλους όσους θέλουν να στρατευθούν σε αυτόν τον κρίσιμο αγώνα.

Αντί να σημαδεύει το ΚΙΝΑΛ τους στόχους για διψήφιο ποσοστό της παράταξης καθώς και την ποσοτική και πολιτική αμφισβήτηση της ηγεμονίας του ΣΥΡΙΖΑ στην κεντροαριστερά, φαίνεται να σημαδεύει τα μέλη της νέας κοινοβουλευτικής ομάδας. Αυτό το σημάδι δεν είναι σωστό ούτε πολιτικά, ούτε ηθικά. Σε ένα λαϊκό κίνημα ο λαός επιλέγει τους εκπροσώπους του. Θεμιτός ο ανταγωνισμός, αλλά επιβάλλεται και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα και τις επιλογές. Το ΠΑΣΟΚ πορεύτηκε τρεις δεκαετίες με επιτυχίες και ήττες. Πλήρωσε μεγάλο τίμημα από τα μνημόνια. Ο αγώνας σήμερα έχει ανάγκη από το τελευταίο στέλεχος και μέλος και δεν χωράνε διακρίσεις. Το να κρατήσει απλά το ποσοστό του Α’ γύρου δεν είναι νίκη. Δεν διαμορφώνει πολιτική δυναμική για τις εξελίξεις. Όπως και παλιότερα έχω γράψει το ΠΑΣΟΚ ως ένα «νέο ΚΚΕ» στην κεντροαριστερά που θα μετράει αν είναι 5,5,6,5 ή 7 και θα πανηγυρίζει πιστεύω ότι δεν μπορεί να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις. Ας ανοίξουν τα μάτια της παράταξης στο φως της αλήθειας. Και η Ν.Δ. υπηρέτησε μνημόνια αλλά δεν υπέστη τόσο μεγάλο τίμημα. Σήμερα στοχεύει την εξουσία. Και ο ΣΥΡΙΖΑ τέσσερα χρόνια υπηρέτησε μνημόνια, αλλά παρά τις απώλειες συγκράτησε τις δυνάμεις, παρά τις σημαντικές απώλειες.

Ουδείς γνωρίζει τέλος καλύτερα παρά η κάλπη αν το σημάδι του ΚΙΝΑΛ θα βρει τους στόχους του. Κοντός ψαλμός αλληλούια.
Φοβάμαι όμως ότι ξαναγύρισαν τα «συντροφικά μαχαιρώματα», όπως έλεγε η Βάσω Παπανδρέου. Φοβάμαι ότι δεν βλέπουμε και δεν έχουμε κατανοήσει ως Κίνημα τι γίνεται έξω από τα τείχη στην κοινωνία. Φοβάμαι ότι οι δημοκρατικές διαδικασίες αλλά και οι εκλογικές λίστες σκάλωσαν στις σκοπιμότητες. Όλα αυτά σιγοκαίνε στη Δημοκρατική Παράταξη την ώρα που δίνει την πιο κρίσιμη πολιτική μάχη.

Ο κ. Λουκάς Θ. Αποστολίδης είναι δικηγόρος, πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής.