Το χωριό Κορντί (Kordi) στην ομόσπονδη πολιτεία της Ινδίας, Γκόα, στα νοτιοδυτικά παράλια της χώρας, αποτελεί ένα μοναδικό φαινόμενο.
Το χωριό είναι ορατό μόνο για ένα μήνα το χρόνο και τους υπόλοιπους 11 μήνες εξαφανίζεται κάτω από το νερό. Όταν το νερό υποχωρεί, οι κάτοικοι, που έχουν εγκατασταθεί σε άλλα χωριά επιστρέφουν για να γιορτάσουν σε ό,τι έχει απομείνει από τα πρώτα σπίτια τους.
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ, θραύσματα πετρωμάτων και χώματος, κορμοί δένδρων, ερειπωμένες κατοικίες και ναοί, υπολείμματα οικιακών εργαλείων, χαλάσματα αρδευτικών καναλιών εμφανίζονται.
Το χωριό βρίσκεται ανάμεσα σε δύο βουνά στη δυτική περιοχή Γκατς, από τις οποίες περνά ο ποταμός Salawalim, ένας από τους κύριους παραποτάμους του Goa.
Η γη του χωριού ήταν εύφορη και το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της, περίπου 3.000 κάτοικοι, εργαζόταν σε ορυζώνες περιτριγυρισμένους από καρυδιές, κάσιους και μάνγκο. Το χωριό είχε επίσης έναν κύριο ινδουιστικό ναό και μικρότερους ναούς, μια χριστιανική εκκλησία και ένα ισλαμικό τέμενος.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC στο χωριό ζούσαν αρμονικά Ινδουιστές, Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί. Μετά την απελευθέρωση της Γκόα το 1961 από την πορτογαλική κατοχή, ο πρωθυπουργός της χώρας, Daiandand Bandodkar επισκέφθηκε το χωριό και ανακοίνωσε την κατασκευή του πρώτου φράγματος στην πολιτεία.
Το νησί Kordi έπρεπε να βυθιστεί και οι 600 τότε κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν σε άλλα χωριά παίρνοντας εκτάσεις γης και χρηματική αποζημίωση. Το φιλόδοξο σχέδιο υλοποιήθηκε και το φράγμα παρέχει πόσιμο νερό, νερό για άρδευση και για τις ανάγκες των βιομηχανιών στη περιοχή Γκόα.
Το νερό δεν έχει φτάσει όμως στα χωριά, στα οποία αναγκάστηκαν να μετακομίσουν οι κάτοικοι του Κορντί. Όταν τα νερά υποχωρούν τον Μάιο, οι άνθρωποι του Κορντί επισκέπτονται τη χαμένη πατρίδα τους.
Οι Χριστιανοί συγκεντρώνονται σε ετήσια γιορτή σε μια «μικρή» εκκλησία, ενώ οι Ινδουιστές γιορτάζουν επίσης ένα από τα φεστιβάλ τους στον ινδουιστικό ναό.
