Το ρολόι δείχνει εννιά παρά δέκα όταν ο Αλέξης Τσίπρας μπαίνει στο Αίθριο του Μεγάρου Μουσικής. Πενήντα λεπτά, δηλαδή, μετά την προγραμματισμένη έναρξη της παρουσίασης του προεκλογικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Και πέντε λεπτά πριν σταματήσει μπροστά από την είσοδο ένα θηριώδες SUV μάρκας Jaguar, από το οποίο κατέβηκε ένα ζευγάρι που έφτασε αργοπορημένο στην κομματική φιέστα. Αν έχει μια αξία η περιγραφή τού εν λόγω τυχαίου συμβάντος, αυτή είναι πως υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο κόσμος που πήγε να ακούσει από το στόμα του Πρωθυπουργού τις αριστερές υποσχέσεις ενόψει της 7ης Ιουλίου – σαν την αύξηση κατά 7,5% το 2020 και 7,5% το 2021 του κατώτατου μισθού ή την επαναφορά της αρμοδιότητας καθορισμού του στους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους από το 2022 – δεν ήταν ο κόσμος των πέτρινων χρόνων του 4%. Υπογραμμίζει, επομένως, ότι το κόμμα βρίσκεται σε μια μεταβατική φάση.
Μια φάση που αποτυπωνόταν όχι μόνο στο πράσινο και κόκκινο φόντο των πρωθυπουργικών εξαγγελιών για 500.000 νέες θέσεις εργασίας, για μείωση της ανεργίας των γυναικών στο 10% εντός τετραετίας, για εφαρμογή κινήτρων για τη δημιουργία θέσεων πλήρους εργασίας, για ενίσχυση των μέτρων κατά της παραβατικότητας, ώστε να μην υπάρχει ούτε μία ώρα απλήρωτης εργασίας, ή – κατά τη συριζαϊκή καραμέλα των ημερών – ενίσχυση της μεσαίας τάξης. Αλλά γινόταν αντιληπτή και από το βασικό θέμα συζήτησης στα πηγαδάκια. Ποιο ήταν αυτό; Μα, το τι πήγε λάθος τη νύχτα της 26ης Μαΐου. Οι αναλύσεις ήταν πολλές και διαφορετικές ως προς τον κρίσιμο παράγοντα. Συμφωνούσαν, ωστόσο, σχεδόν όλες στο εξής ένα συμπέρασμα: πως η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη έρχεται.
-Πότε αναμένεται το ιδρυτικό συνέδριο στον ΣΥΡΙΖΑ;
-Ποιοι είναι οι πέντε πυλώνες του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ;
-Ποιο είναι το δίλημμα των εκλογών που θέτει ο πρωθυπουργός;
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ της Τρίτης
Ανέξοδες υποσχέσεις μπροστά στην επερχόμενη ήττα
