Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σοκ που ένιωσε η ελληνική κοινωνία. Και ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της κυβέρνησης Σαμαρά.
Μιλώ για το «μαύρο» στην ΕΡΤ.
Για αυτή την πρωτοφανή απόφαση να πέσει «μαύρο» στη δημόσια ραδιοτηλεόραση, παρότι διατηρούσε σημαντικό κοινό και κύρος στα μάτια της κοινωνίας.
Γιατί φάνηκε ότι πια δεν μιλούσαμε απλώς για μνημόνια και λιτότητα, αλλά για έναν χωρίς προηγούμενο αυταρχισμό.
Δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες άνθρωποι έτρεξαν στην Αγία Παρασκευή αλλά και στις εγκαταστάσεις της ΕΡΤ 3 και στους τοπικούς σταθμούς για να υπερασπιστούν, όχι απλώς έναν δημόσιο οργανισμό, αλλά ένα δημόσιο αγαθό.
Ούτε ήταν τυχαίο ότι δόθηκε μια μεγάλη μάχη για να συνεχίσει να εκπέμπει η ΕΡΤ.
Και ήταν τέτοιο το κλίμα που το άνοιγμα της ΕΡΤ ήταν από τις λίγες δεσμεύσεις της που τήρησε η κυβέρνηση Τσίπρα.
Και η ΕΡΤ άνοιξε ξανά. Με τους ανθρώπους της να θέλουν να βάλουν πλάτη.
Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ότι δεν ήθελε ούτε αυτός μια ΕΡΤ που να είναι ταυτόχρονα δημόσια και αδέσμευτη.
Γιατί οι κάθε λογής «παρεμβάσεις» ξεκίνησαν νωρίς.
Και αναπαρήγαγαν την ίδια παλαιοκομματική αντίληψη ότι η ΕΡΤ πρέπει να είναι μηχανισμός κυβερνητικής προπαγάνδας.
Μόνο που αυτό μειώνει το κύρος της και ακυρώνει τις άλλες, τις σημαντικές και ποιοτικές πλευρές.
Και αυτή τη λογική της προπαγάνδας φαίνεται πως την έχουν πολύ έντονη και διάφοροι δημοσιογράφοι, που προστέθηκαν στο δυναμικό της ΕΡΤ και έχουν τη λογική του κομματικού παράγοντα κυρίως.
Μόνο που η μάχη για την ΕΡΤ, η μάχη για να μη διακυβευτεί ξανά το δικαίωμα της κοινωνίας σε μια δημόσια ραδιοτηλεόραση, δεν μπορεί να δοθεί με το να στρατευτεί στον προεκλογικό αγώνα λες και είναι κομματικό μαγαζί.
Το μεγάλο όπλο της ΕΡΤ είναι το κύρος και το κοινό της.
Αυτό θα αποτελέσει την «ασπίδα προστασίας» απέναντι σε όσους θέλουν να την κλείσουν.
Αντίθετα, τα προπαγανδιστικά καραγκιοζιλίκια απλώς δίνουν επιχειρήματα στους νοσταλγούς του «μαύρου».
