Ο Σαλβαδόρ Νταλί το πέτυχε καλύτερα απ’ όλους: «Είναι μέρες που νομίζω πως θα πεθάνω από υπερβολική δόση αυταρέσκειας». Και η αυταρέσκεια είναι το λιγότερο που μπορεί να πάθει ένας «άχαστος» πρωθυπουργός. Ισως δικαίως – τα τελευταία χρόνια, ακόμα και οι αντίπαλοί του είχαν αρχίσει να πιστεύουν πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Μέσα σε πυκνό πολιτικό χρόνο κατάφερε να μετατρέψει ένα κόμμα της ελάσσονος αντιπολίτευσης σε κυβερνητική πλειοψηφία. Συγκυβέρνησε χωρίς πρόβλημα με (ακρο)δεξιούς. Εφερε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής, άλλαξε το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος και παρ’ όλα αυτά βγήκε αλώβητος. Ποιος στη θέση του δεν θα μαγευόταν από το ίδιο του το είδωλο;

Γιατί πίστεψαν πώς δεν θα ξαναγυρνούσαν ποτέ στα έδρανα της Αντιπολίτευση;

Σε ποιους επένδυσε ο Τσίπρας και συμπεριφέρονταν σαν κι αυτόν;

Τι συνέβαινε με την παρέα του Mαξίμου;

Τι ρόλο έπαιξε ο Πολάκης;

Τι συνέβη όταν η κυβέρνηση άρχισε να μην ακούει το κόμμα;

Τι σχέση έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με το «ευγενικό» κόμμα του 3%

Διαβάστε περισσότερα στα ΝΕΑ της Δευτέρας