Η εκλογή του Κυριάκου Βελόπουλου στο ευρωκοινοβούλιο έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία. Δικαίως; Πιθανότατα όχι. Αν εξετάσουμε προσεκτικά την κατανομή του εκλογικού σώματος, ειδικά δείχνοντας ιδιαίτερη προσοχή στην πτώση της Χρυσής Αυγής και αν θυμηθούμε το πολιτικό παρελθόν του νυν ευρωβουλευτή, μπορούμε να εξάγουμε, αν μη τι άλλο, γόνιμα συμπεράσματα.

Γιατί πέρα από τη γραφικότητα με τις επιστολές του Ιησού τις οποίες πουλάει ο ευρωβουλευτής – τηλεπωλητής, υπάρχει και το πολιτικό backround.

Η ακροδεξιά μήτρα του Βελόπουλου

Ο Κυριάκος Βελόπουλος έγινε γνωστός ως στέλεχος του εθνικιστικού ΛΑ.Ο.Σ, του κόμματος του Γεωργίου Καρατζαφέρη που ανέδειξε και άλλα στελέχη της τωρινής πολιτικής ζωής του τόπου.

Όμως πριν το εθνικιστικό, συνωμοσιολογικό ΛΑ.Ο.Σ, ο Βελόπουλος διέπρεψε ως… αντεργκράουντ ακροδεξιός. Βλέπετε, πριν την εμπλοκή του με το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη, ο Βελόπουλος προέδρευε του δικού του ακροδεξιού μορφώματος, ονόματι «Δίαυλος Ελλήνων». Είμαστε στο μακρινό 2002 και ο  εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος κ. Βελόπουλος φέρεται να εμπλέκεται σε ακροδεξιούς τραμπουκισμούς για την Μακεδονία.

Την αποκάλυψη έκανε τότε ο «Ιός» της Ελευθεροτυπίας. Βεβαίως, όμως, το μακρινό 2002 ήταν «ρετσινιά» ο όρος «ακροδεξιός» και «εθνικιστής». Έτσι, κατηγορούμενος πως μέλη της ακροδεξιάς του οργάνωσης συμμετείχαν σε φασιστική προπαγάνδα για το όνομα της Μακεδονίας, ο Κυριάκος Βελόπουλος έσπευσε να απαντήσει οργισμένος ότι ουδεμία σχέση έχει με τέτοια μοτίβα αντιδημοκρατικά κι ότι σκόπευε μόνο να αντιπαρατεθεί στην προπαγάνδα «των Σκοπίων» για το ποια Μακεδονία είναι πιο μακεδονική κλπ. κλπ.

Τότε, λοιπόν, είχαν εμφανιστεί οι γνωστοί μαϊντανοί της ακροδεξιάς, που αποκαλούνται «αγανακτισμένοι πολίτες». Μέλη του «Διαύλου Ελλήνων», παρακινούμενοι από τις εθνικιστικές κορώνες του νυν ευρωβουλευτή, παρουσιάστηκαν στην Έκθεση Βιβλίου της Θεσσαλονίκης και διά της βίας απέσυραν όσα βιβλία εκτίμησαν πως προβαίνουν σε αντεθνική προπαγάνδα.

Πικρή διαπίστωση, το μακρινό 2002  η ακροδεξιά βία ήταν μάλλον «ακίνδυνη» μπροστά στο σημερινό τρόμο.

Η εκλογή του με το ΛΑ.Ο.Σ

Ο ΛΑ.Ο.Σ ουδέποτε έκρυψε τις σχέσεις του με δικτατορικά απολιθώματα. Ούτε μέσω του ινστρούκτορα Κωνσταντίνου Πλεύρη, ούτε με τις αντιδημοκρατικές κορώνες των στελεχών του. Ο Κυριάκος Βελόπουλος πέτυχε να εκλεγεί με το κόμμα του Γεώργιου Καρατζαφέρη και ως βουλευτής, πλέον, δεν έκανε την παραμικρή προσπάθεια να κρύψει τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

Το 2011 από την εκπομπή του στο καλτ Τηλεάστυ, διέδιδε δράκους για την Εθνική Αντίσταση, προσπαθώντας να αποδείξει πως ουδέποτε κατέβασαν τη σβάστικα από την Ακρόπολη ο Γλέζος και ο Σάντας.

«Είχα πει για το Μανώλη το Γλέζο ότι είχα πολλές επιφυλάξεις για το πώς έγινε η ιστορία με τη γερμανική σημαία. Θα κάνω μια αποκάλυψη για την ιστορία αυτή. Κι αναγκάζομαι με πόνο ψυχής να την κάνω, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας. Γιατί πιστεύω ότι κάποια στιγμή πρέπει να μάθει ο ελληνικός λαός την αλήθεια. […] Είπα λοιπόν ότι μου φαίνεται περίεργο, διότι στρατό έχω πάει κι εγώ. Είχαμε την έπαρση και την υποστολή της σημαίας. Ρωτώ, λοιπόν, πώς είναι δυνατόν το βράδυ η γερμανική σημαία να μην έχει υποσταλεί; Ήταν ένα ερώτημα ρητορικό [sic] δικό μου»

Καθόλου νέα δεν ήταν αυτή η ακροδεξιά εμμονή. Η προσπάθεια του συγκεκριμένου χώρου να ακυρώσει νίκες που ταυτίστηκαν με την Αριστερά ξεκίνησε από τα πρώτα χρόνια της αντιπολίτευσης. Έτσι, ακούμε ακόμα να κρένουν περί «μύθων» για νεκρούς του Πολυτεχνείου και για δήθεν ανύπαρκτες ηρωικές πράξεις της εθνικής Αντίσταση.

Η πολιτική πεμπτουσία του ΛΑ.Ο. Σ είχε στηθεί πάνω σε ψεύτικες αποκαλύψεις δοσμένες με «ατράνταχτα» ψεύτικα επιχειρήματα. Ο Κυριάκος Βελόπουλος ήταν ένας από τους καλύτερους θιασώτες της διασποράς ψευδούς ιστορικότητας.

Ο ξεπεσμός κι η επάνοδος

Όταν το ΛΑ.Ο.Σ έδυσε πια, διάσημα στελέχη του βρήκαν πολιτική στέγη στη Νέα Δημοκρατία. Αλλά ο Κυριάκος Βελόπουλος δεν είχε την ίδια τύχη. Έτσι, πέρασε στα αζήτητα της πολιτικής. Αλλά το Μακεδονικό αποδείχθηκε πεδίο δόξης λαμπρό.

Η πολιτική που τον ανέδειξε το 2000 τον επανέφερε στο προσκήνιο το 2018. Καθώς η Χρυσή Αυγή δεν κατάφερε να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, δηλαδή –ούτε λίγο, ούτε πολύ- να πάει καβάλα στο άλογο και να πάρει πίσω όχι μόνο την γείτονα χώρα, αλλά περίπου όλη την πρώην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, το εκλογικό της σώμα φάνηκε να στρέφεται σε κάτι νέο, ξεχασμένο –και επομένως άφθαρτο για την κοντή μνήμη- πολιτικό πρόσωπο, που εκείνη την περίοδο πουλούσε… επιστολές του Ιησού. Και μάλιστα στα ελληνικά. Όχι στα αραμαϊκά, όπως θα περίμενε κάποιος αφελής ιστορικός.

Τσίμπησε ποσοστά από τους απογοητευμένους εθνικιστές της Χρυσής Αυγής και πιθανότατα των ΑΝ.ΕΛ, λοιπόν. Κι έτσι, βρισκόμαστε εν έτη 2019, 12 χρόνια μετά την πρώτη του πανελλαδική γνωριμία με το κοινό, να καλούμαστε να συστηθούμε εκ νέου με τον Κυριάκο Βελόπουλο, τον γραφικό ακροδεξιό που αναγεννήθηκε από τις στάχτες του πάλαι ποτέ πολιτικού του κόμματος.