Η πολιτική – ανάμεσα στα άλλα – είναι και διαχείριση των προσδοκιών. Ετσι λέει ένα από τα τσιτάτα που χρησιμοποιούν όχι μόνο οι πολιτικοί αναλυτές, αλλά και όσοι ασχολούνται με την κομματική κουζίνα. Αφού, λοιπόν, το επικαλούνται τόσο οι θεωρητικοί όσο και οι επαγγελματίες του είδους μάλλον εμπεριέχει μια δόση αλήθειας. Εξού και από τα επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων έχουν αποδυθεί ήδη σε μια επιχείρηση διαχείρισης της 27ης Μαΐου. Μια επιχείρηση να καθορίσουν πώς θα αναγνωσθεί το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης στα δύο επικρατέστερα σενάρια. Σε εκείνο που θέλει την ψαλίδα μεταξύ των δύο να είναι τελικά μικρή. Και στο άλλο που η ΝΔ θα επικρατήσει με διαφορά που δύσκολα αμφισβητείται.

Η στρατηγική των δύο μονομάχων διαφαίνεται πίσω από τις προεκλογικές τους λέξεις. Ο μεν Αλέξης Τσίπρας αποπειράται να σπείρει το ζιζάνιο της αμφιβολίας για τη γαλάζια πρωτιά. Ο δε Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρεται διαρκώς σε μια πολιτική αλλαγή. Οφείλει να αναγνωρίσει κανείς πως ο καθένας τους έχει την άνεση να λανσάρει στους ψηφοφόρους όποιο αφήγημα εκείνος επιθυμεί χάρη στο ρευστό τοπίο, που λένε οι επαγγελματίες των μετρήσεων κοινής γνώμης πως έχει διαμορφωθεί. Χάρη, δηλαδή, στη δημοσκοπική απόσταση των περίπου έξι μονάδων που στατιστικά μπορεί να εκληφθεί και ως μια σεβαστή διαφορά και σαν ισοπαλία – αν το ένα κόμμα κερδίσει τρεις μονάδες στην κάλπη και το άλλο χάσει τρεις μονάδες.

-Ποιο ποσοστό θεωρεί ξεκάθαρη νίκη η γαλάζια παράταξη;

-Ποιες θα είναι οι κινήσεις των δύο επιτελείων ανάλογα με το ύψος της διαφοράς στις ευρωκάλπες;

-Ποιο είναι το σενάριο της μεσαίας διαφοράς;

Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ Σαββατοκύριακο που κυκλοφορεί εκτάκτως την Παρασκευή

2+1 σενάρια για την επόμενη μέρα των εκλογών