Σε ανύποπτο χρόνο είχαμε σημειώσει ότι η τρέχουσα πολιτική μάχη δεν θα είναι περίπατος για τη φιλόδοξη αξιωματική αντιπολίτευση. Και επισημάνει βεβαίως ότι η κυβέρνηση – η κάθε κυβέρνηση – έχει πάντα στη διάθεσή της εργαλεία προκειμένου να επηρεάσει το εκλογικό σώμα.
Πολύ περισσότερο μάλιστα η τωρινή, η οποία ομολογημένα είχε οργανώσει έτσι την οικονομική της πολιτική ώστε να «χτίσει» απόθεμα προεκλογικών πόρων, το οποίο θα διέθετε – όπως και κάνει – στο τέλος της τετραετίας, ακριβώς για να αμβλύνει τις δυσμενείς επιπτώσεις της σκληρής διακυβέρνησής της και να επηρεάσει τις προσδοκίες των πολιτών.
Οι παροχές «έπεσαν» στην κατάλληλη χρονική στιγμή, τα επιδόματα θα δοθούν μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές, η καταβολή των συντάξεων του Ιουνίου θα επισπευσθεί και θα αποδοθεί δύο ημέρες πριν ανοίξουν οι κάλπες, η βροχή τροπολογιών ικανοποιεί στοχευμένα συγκεκριμένες ομάδες του πληθυσμού κ.ο.κ.
Επιπλέον, ήταν από το παρελθόν γνωστό, από τις αναμετρήσεις του 2015, ότι η «παρέα» του κ. Τσίπρα διατηρεί πιο ευφάνταστη και πιο δημιουργική επικοινωνιακή ομάδα, ικανή να παραγάγει αποτελεσματικότερο προεκλογικό υλικό και ελκυστικότερα συνθήματα και μηνύματα προς ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως οι νέοι για παράδειγμα.
Στους πολιτικούς κύκλους επίσης δεν υπήρχε αμφιβολία ότι η καμπάνια του κυβερνώντος κόμματος θα είναι στημένη πάνω στον Πρωθυπουργό, ότι αυτός θα οδηγεί και οι άλλοι συντεταγμένα και συντονισμένα θα συνεπικουρούν το έργο του.
Οπως και συμβαίνει. Ο Πρωθυπουργός σηκώνει το βάρος, αυτός είναι το κεντρικό πρόσωπο, γύρω απ’ αυτόν κινούνται όλοι, το μήνυμα είναι ευκρινές, σαφές, ενιαίο και σκληρά στοχευμένο πάνω στον βασικό πολιτικό και ιδεολογικό του αντίπαλο.
Από την άλλη πλευρά, γίνεται φανερό ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανώς πάσχει. Το στρατήγημα μοιάζει να έχει χαθεί, το στράτευμα είναι ασυντόνιστο, οι δυνάμεις κατακερματισμένες, πνιγμένες στις πολλές προσωπικές φιλοδοξίες και το μήνυμα, παρότι πολιτικά καθαρό, κοινωνικά είναι θολό, στηριγμένο μόνο στην προσδοκία και στην προοπτική της εξουσίας.
Οσο περνούν οι μέρες, όμως, δείχνει πως δεν αρκεί και σίγουρα δεν συγκινεί όσο χρειάζεται για να βγουν οι υπερασπιστές στον δρόμο, να μεταφέρουν, να μεταδώσουν και να πείσουν τους ψηφοφόρους για την αναγκαιότητα της δικής τους επικράτησης. Και ο αρχηγός, επίσης, με τις βεβαιότητές του μάλλον παρασύρεται σε προγραμματικές υπερβολές, προσφέροντας ευκαιρίες στρεβλωτικής προπαγάνδας στους αντιπάλους του.
Ολα αυτά εξηγούν, κατά τα φαινόμενα, τα διαφορετικά αποτελέσματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων και την εμφανή ενίσχυση της συσπείρωσης του κυβερνώντος κόμματος.
Και προφανώς απαιτούν διορθώσεις από την πλευρά όσων φιλοδοξούν να επιτύχουν καθαρή και αδιαμφισβήτητη νίκη.
Οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι οι εκλογές δεν ήταν ποτέ υγιεινός περίπατος. Απαιτούν κόπο, προσήλωση στον στόχο και συνεχή μάχη μέχρι τη δωδεκάτη ώρα.
