«Δεν είναι καινούριο που η γείτονας και σύμμαχός μας Ελλάδα προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους διεθνείς οργανισμούς, μεταξύ των οποίων και το ΝΑΤΟ, και να φέρει ενώπιόν τους διμερή ζητήματα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, όπως τα θέματα του Αιγαίου, για να δικαιολογήσει τις εθνικές της θέσεις. Οι απαντήσεις των υπουργών Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών της Ελλάδας στις ερωτήσεις Έλληνα βουλευτή αποτελούν ένα νέο παράδειγμα των μάταιων προσπαθειών της Ελλάδας.
Τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου τελούν υπό καθεστώς αποστρατικοποίησης με βάση τις διεθνείς συνθήκες, μεταξύ των οποίων της Λωζάνης το 1923 και των Παρισίων το 1947. Αυτές οι διεθνείς συνθήκες, οι οποίες ισχύουν και σήμερα και επομένως δεσμεύουν νομικά την Ελλάδα, απαγορεύουν τη στρατικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και ως εκ τούτου επιφορτίζουν την Ελλάδα με νομικές ευθύνες.
Οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές του ΝΑΤΟ δεσμεύονται από την πολιτική της μη παρέμβασης σε διμερή ζητήματα μεταξύ συμμάχων και θα πρέπει να ενεργούν στο πλαίσιο αυτών των αρχών. Αυτό ισχύει και για το Αιγαίο, όσον αφορά στη στάση του ΝΑΤΟ. Στην αρχή αυτής της διαδικασίας, όλοι οι σύμμαχοι, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, συμφώνησαν ότι το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ενεργεί με βάση την αρχή της επιφύλαξης μπροστά στις εθνικές πολιτικές, αρχή που ισχύει για οποιοδήποτε σύμμαχο του ΝΑΤΟ.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με αυτή τη συλλογική αντίληψη της Συμμαχίας, έχει συμφωνηθεί ότι και τα στρατιωτικά πλοία που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του Αιγαίου στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, δεν θα πρέπει να συνεπικουρούν αυτό το παράνομο καθεστώς των νησιών με ανεφοδιασμούς και επισκέψεις στα λιμάνια τους. Επίσης, αυτά τα πλοία μπορούν να ασκούν τα καθήκοντά τους στο Αιγαίο μόνο σε συγκεκριμένες θαλάσσιες περιοχές που έχουν καθορίσει τόσο η χώρα μας όσο και η Ελλάδα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η δράση του ΝΑΤΟ για την καταπολέμηση της παράνομης μεταναστευτικής ροής στο Αιγαίο, που λαμβάνει χώρα βασισμένη στα ανθρωπιστικά μας κίνητρα και στη συγκατάθεση της χώρας μας, είναι μάταιο να εκλαμβάνει τη νόμιμη στάση της Τουρκίας, που πηγάζει από το διεθνές δίκαιο, ως μία de facto κατάσταση.
Επαναλαμβάνουμε στην Ελλάδα την έκκλησή μας για εγκατάλειψη της προσπάθειας δημιουργίας de facto καταστάσεων με το να αγνοεί το διεθνές δίκαιο, τα ιστορικά γεγονότα και τα νόμιμα δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκίας.
Υπενθυμίζουμε και πάλι ότι η επίλυση των προβλημάτων μεταξύ μας θα ήταν δυνατή μέσω αμοιβαίας κατανόησης, εποικοδομητικής στάσης και κοινών προσπαθειών και ότι η βούληση της Τουρκίας προς αυτή την κατεύθυνση είναι δεδομένη και ότι εξακολουθούμε να αναμένουμε από την Ελλάδα να συμπεριφερθεί με παρόμοιο τρόπο».
Γιατί το κάνει αυτό
Είναι φανερό ότι η Αγκυρα θέλει να κλιμακώσει τις προκλήσεις της, ειδικά από τη στιγμή που είναι σε εξέλιξη γεωτρήσεις από μεγάλους κολοσσούς στα ενεργειακά οικόπεδα. Αυτό που επιδιώκει είναι κυρίως να «γκριζάρει» την ΑΟΖ στο Καστελόριζο και να δείξει ότι δεν θα εγκαταλείψει τις απαιτήσεις της, ακόμη κι αν πιέζεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ ή άλλες δυνάμεις που θέλουν να προστατέψουν τα συμφέροντά τους.
Ομως, η στάση αυτή δημιουργεί πολύ σοβαρούς κινδύνους. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χρονιά που πέρασε, έκλεισε με 128 αερομαχίες και από τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι και τώρα, ήδη φτάσαμε τις 123. Ο κίνδυνος ενός ατυχήματος στο Αιγαίο είναι υπαρκτός, όσο κι αν η ελληνική πλευρά τηρεί στάση αναμονής και δεν απαντά στις προκλήσεις.
Διαψεύδονται επίσης οι αναλύσεις που έκανε η κυβέρνηση ότι η πρόκληση των Τούρκων συνδεόταν με τις δημοτικές εκλογές ή τις δυσκολίες που έχει ο Ταγίπ Ερντογάν. Πρόκειται περί ενός συνολικού σχεδιασμού στην εξωτερική πολιτική της Αγκυρας που θέλει να σύρει την Αθήνα σε διαπραγματεύσεις για θέματα που έχουν λυθεί από παλιά, για κυριαρχικά δικαιώματα που μόνο η γειτονική χώρα αμφισβητεί.
