Πρόσφατα ένας Τούρκος πολίτης συνομιλώντας μ’ ένα ξένο δημοσιογράφο, που είχε επισκεφθεί την Κωνσταντινούπολη, του είπε : «Είναι τιμή μου που ονομάζομαι, Τούρκος, γιατί εμείς είμαστε απόγονοι της κραταιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που διαφέντευε για πολλούς αιώνες τη Μέση Ανατολή, τα Βαλκάνια και τη βόρειο Αφρική» .
Σ’ αυτό το πνεύμα κινείται και δρα ο Ερντογάν, όχι μόνο με λόγια, αλλά και με έργα. Προ ημερών είδαμε στην τηλεόραση το μεγάλο αεροπλανοφόρο, που ετοιμάζεται σε τουρκικό ναυπηγείο, στο οποίο ξέσπασε μια μικρή πυρκαγιά στην πρύμη του, που πρόκειται να καθελκυστεί το 2020. Παράλληλα μας δείξανε τα τανκς και τα αεροπλάνα που ετοιμάζει η τουρκική πολεμική βιομηχανία. Όλ’ αυτά θα παράγονται, για να μπορεί σε λίγα χρόνια η Τουρκία να καυχιέται πως είναι «μεγάλη δύναμη». Οι Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι περιγράφουν και παρουσιάζουν τους κομπασμούς του προέδρου της Τουρκίας, ο οποίος παίζει τον σπουδαίο με το να επιμένει να αγοράσει τους ρωσικούς πυραύλους S-400, αγνοώντας πλήρως τις απειλές και τις φοβέρες των Αμερικανών. Το ξαναγράψαμε πως οι Τούρκοι θα πάρουν του ρωσικούς πυραύλους, βρέξει –χιονίσει, γιατί οι Ρώσοι κατασκευάζουν και χρηματοδοτούν κατά 50% το πρώτο πυρηνικό εργοστάσιο, για παραγωγή ρεύματος, στο Ακουγιού, της νοτιοδυτικής Τουρκίας. Πυρηνικό εργοστάσιο, που είναι το πρώτο βήμα, για την απόκτηση ατομικής βόμβας. Οι Ρώσοι ταυτόχρονα εκπαιδεύουν μια μεγάλη ομάδα Τούρκων φυσικών επιστημόνων στην ατομική ενέργεια.
Μπορεί η Τουρκία να διαθέτει στο ΝΑΤΟ το δεύτερο μεγάλο στρατό των 600 χιλιάδων ανδρών, μετά τις ΗΠΑ, αλλά ούτε τα αεροπλάνα F-35, οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι S-400, ούτε τα τανκς και το αεροπλανοφόρο, μπορούν να καταστήσουν την Τουρκία αδιαμφισβήτητη μεγάλη δύναμη. Το όπλο, το οποίο θα χρωματίσει έτσι την Τουρκία, είναι το ατομικό. Οι Τούρκοι θεωρούν , ως αδιανόητο, να έχει κατορθώσει η Βόρειος Κορέα των 25 εκατομμυρίων κατοίκων, χωρίς καμιά ιστορία, να γίνει ατομική δύναμη και να τρομοκρατεί ολόκληρη την Άπω Ανατολή και να μην μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο η μεγάλη χώρα του Κεμάλ Ατατούρκ, των 83 εκατομμυρίων ανθρώπων σήμερα και αύριο των 100.
Οι λόγοι αυτής της πολιτικής είναι ποικίλοι. Ο μεγαλύτερος φόβος των Τούρκων είναι οι Κούρδοι των 15 εκατομμυρίων, που βρίσκονται στο νότιο υπογάστριο της χώρας τους και αγωνίζονται να ανεξαρτητοποιηθούν. Συγχρόνως, στη βόρειο Συρία υπάρχει μια μεγάλη περιοχή, η οποία κατοικείται από Κούρδους, που ενισχύουν την προσπάθεια των αδελφών τους. Αυτήν την περιοχή, η Τούρκοι είναι αποφασισμένοι να την καταλάβουν πάση θυσία. Εάν αυτό δεν έγινε μέχρι τώρα, έγκειται στο ότι το αμερικανικό Κογκρέσο, σε αντίθεση με τον Αμερικανό πρόεδρο Ντ. Τραμπ, υποστηρίζει αυτούς τους Κούρδους.
Εν όψει τέτοιων πιθανών εδαφικών ανακατατάξεων, οι Τούρκοι υπογείως υποδαυλίζουν τις 750 χιλιάδες των Τούρκων της νότιας Βουλγαρίας και τις 150 χιλιάδες της ελληνικής δυτικής Θράκης να ξεσηκωθούν και κάποια στιγμή να ζητήσουν τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους, το οποίο σε δεύτερη φάση θα ενσωματωθεί με τη μητέρα Τουρκία..
Από την άλλη μεριά, όπως όλοι πια ξέρουμε, οι Τούρκοι ζητούν την επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης, ισχυριζόμενοι πως πλήθος νησιών του Αιγαίου δεν ανήκουν στην Ελλάδα. Όμως δεν περιορίζονται σ’ αυτές τις ενέργειες. Παραβιάζουν καθημερινά τον εναέριο χώρο και τα χωρικά ύδατα της πατρίδας μας, για να δείξουν πως έχουν σ’ αυτά μερίδιο. Συγχρόνως τον τελευταίο καιρό έστειλαν στον Γραμματέα του ΟΗΕ επίσημη διακοίνωση ότι νησιά, μέρος του Αιγαίου, υφαλοκρηπίδα και διάφορες ΑΟΖ της νοτιοανατολικής Μεσογείου ανήκουν στην Τουρκία. Όλες αυτές οι ενέργειες δεν γίνονται κουτουράδα και για το θεαθήναι. Γίνονται, για να υπάρχει νομική κατοχύρωση, όταν στο μέλλον θα έχουν τη δύναμη να κινηθούν με τα όπλα για να κάνουν την Τουρκία πάλι Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Και τι ποιεί η Ελλάδα μπροστά σ’ αυτόν τον παρουσιαζόμενο, ορατό κίνδυνο ; Απλά επικαλείται το διεθνές δίκαιο και την υφαλοκρηπίδα. Εδώ κανείς γελάει και ταυτόχρονα κλαίει με την αφέλεια, όσων διοικούν τον ελληνικό λαό.
Μπρος στον κίνδυνο
Μπροστά σ’ αυτόν τον εθνικό κίνδυνο της Τουρκίας, ο ΠτΔ κι οι αρχηγοί των κομμάτων της βουλής, οφείλουν να κινηθούν γρήγορα και να συσκεφθούν, ώστε να αποφασίσουν όλοι μαζί για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν χωρίς καθυστέρηση.
Εδώ είμαι υποχρεωμένος να θυμίσω πάλι τα σοφά λόγια του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος προ 100 ετών είχε πει : «Όσο ισχυρή κι αν γίνει η Ελλάδα, δεν μπορεί να μονομαχήσει με την Τουρκία, επειδή είναι υπέρτερη. Γι ‘ αυτό χρειάζεται συμμαχίες»
Προς τούτο η δική μου πρόταση είναι η ακόλουθη, κι ας την έχω διατυπώσει κι άλλη φορά :
(1). Εμβάθυνση και σύσφιξη των σχέσεων μας με τις ΗΠΑ, εφόσον τα έσπασαν με τους Τούρκους, αλλά όχι με λόγια, μα με παραχώρηση πολλών βάσεων, ώστε οι Αμερικανοί να αισθάνονται σίγουροι, πως μπορούν να ασκήσουν την πολιτική τους στην ανατολική Μεσόγειο, καθώς και στα Βαλκάνια . Βέβαια, η σχέση αυτή δεν μπορεί να επηρεάσει στο ελάχιστο την αυτοκυριαρχία και την ανεξαρτησία της πατρίδας μας.
(2). Οι παραβιάσεις της Τουρκίας στον εναέριο χώρο και στα χωρικά ύδατα της χώρας μας, θα πρέπει να καταγγέλλονται, όχι μόνο προς τους Αμερικανούς, μα σταθερά και μόνιμα στο ΝΑΤΟ. Πέραν τούτου θα πρέπει το ΝΑΤΟ να δώσει στην Τουρκία να καταλάβει ότι το ελληνικό Αιγαίο είναι ανοιχτό στις σύμμαχες νατοϊκές χώρες. Προς τι λοιπόν οι αγωνίες της Τουρκίας γι’ αυτή τη θάλασσα ;
(3) . Η Ελλάδα, θα πρέπει να εισέλθει χωρίς καθυστέρηση στον πυρήνα των ήδη σχηματιζομένων ένοπλων δυνάμεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε τα σύνορα της χώρας μας, να καταστούν και σύνορα της Ε.Ε.
(4). Η χώρα μας οφείλει να έρθει σε επαφή πρώτα με τη Βουλγαρία, η οποία ουσιαστικά έχει πολύ περισσότερα προβλήματα με την Τουρκία, γιατί πέρα από το 10% του πληθυσμού της χώρας που είναι Τούρκοι, το τέταρτο μεγάλο κόμμα της βουλγαρικής βουλής είναι τούρκικο, ώστε μπορεί και επηρεάζει άμεσα την πολιτική της κυβέρνησης. Το κόμμα αυτό , ζήτησε τελευταία από τη βουλγαρική κυβέρνηση να δώσει σε 1,5 – 2 εκατομμύρια Τούρκους, που ζουν στην Τουρκία, τη βουλγαρική υπηκοότητα, γιατί λέει ότι είναι Βούλγαροι πολίτες, που έφυγαν στην Τουρκία κατά την περίοδο της κομμουνιστικής κυριαρχίας.
(5). Όλες οι όμορες χώρες της Τουρκίας, που ανήκαν κάποτε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία των σουλτάνων, ξέρουν καλά τι σημαίνει Τουρκία, ώστε διακατέχονται από το φόβο, της τουρκικής κυριαρχίας. Ε΄ λοιπόν, με όλους αυτούς θα πρέπει να συνασπισθούμε, για να γίνουμε ισχυροί και να μη φοβόμαστε εν όψει της επερχόμενης πυρηνικής δύναμης των Οθωμανών.
Αυτές οι κινήσεις είναι αμυντικού χαρακτήρα και δεν μπορεί κανείς να μας κατηγορήσει για το αντίθετο.
Με το να διεξάγουμε καθημερινά εικονικές αερομαχίες, να κλαίμε τη μοίρα μας και να προσπαθούμε να διαπιστώσουμε , αν θα προκύψει με τους γείτονές μας θερμό επεισόδιο ή όχι , δεν καταφέρνουμε τίποτε, πέρα από το αναμένουμε μοιρολατρικά τις συνέπειες μιας τέτοιας διένεξης. Αγαπητοί συμπατριώτες, « οι καιροί ου μενετοί». Γρηγορείτε !!
Ο κ. Θεόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
