Ο νεαρός πρωθυπουργός μας, από κακός αντιγραφέας στις κινήσεις, στις χειρονομίες γιατί όχι και στις γκριμάτσες του προσώπου του αείμνηστου και οπωσδήποτε αμίμητου Ανδρέα Παπανδρέου, ο ίδιος λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας κατάντησε πραγματική «ρόμπα», περίγελως, στην προσπάθειά του να παραστήσει, ή και το χειρότερο, να ιδιοποιηθεί τα χαρίσματα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ.
Και όλα αυτά, με ένα και μόνον αυτοκαταστροφικό στόχο: Με την μέθοδο των ασιατικών….. μετενσαρκώσεων* να καταλάβει, ως ανόητος μνηστήρας και διεκδικητής της ηγεμονίας του σοσιαλδημοκρατικού χώρου, θέση κεντρικού καθοδηγητή της σοσιαλδημοκρατικής αναγέννησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση!…
Φυσικά, στα δημοκρατικά πολιτεύματα νομιμοποιούνται ακόμη και οι πιο προωθημένες πολιτικές φιλοδοξίες, υπό την αυστηρή βεβαίως αίρεση, ότι παρόμοιες κινήσεις όχι μόνον δεν θα υπονομεύουν τις δημοκρατικές δομές, αλλά και δεν θα οδηγούν σε έκδηλον ευτελισμό τους θεσμούς του πολιτικού πλουραλισμού, αλλά και το κυριότερο, στον αυτοδιασυρμό και στην απομόνωση κάθε επίδοξου, αλλά καταγέλαστου ηγεμονίσκου.
Σε μερικές από τις πιο πρόσφατες …ρητορικές (εξ αντιγραφής από τον Α.Γ. Παπανδρέου) εμφανίσεις του Αλέξη Τσίπρα σημειώνω τα μηνύματα για το Πάσχα, για την… «υπέρβαση» του μνημονιακού Γολγοθά και την απάντηση στη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη για πρόταση μομφής κατά του Παύλου Πολάκη.
Στις εμφανίσεις του αυτές, ο Αλέξιος ο Μικρός όχι μόνον μιμείται τις χειρονομίες, τις άλλοτε ανοιχτές και άλλοτε κλειστές παλάμες, αλλά και τις κινήσεις των δακτύλων του Ανδρέα. Λες και κάποιος από τους ανόητους και ακριβοπληρωμένους image makers, (τους κατασκευαστές ειδώλων), του προβάλλει για μίμηση, σε οθόνη, παλαιότερα video με δημόσιες εμφανίσεις του ΑΓΠ και φυσικά με την απειλή της βέργας του παλαιού δημοδιδασκάλου, ανά χείρας, για να διορθώνει στις μιμήσεις τον ανεπίδεκτο μαθητή…
Όμως, μακάρι η ματαιοδοξία αυτή του Αλέξη Τσίπρα να σταματά στα εναγώνια τεστ μίμησης του Α.Γ. Παπανδρέου. Όμως ο ίδιος ίσως κάνει το παν για να μετατρέψει τη ματαιοδοξία του αυτή, σε προχωρημένη παθολογική κατάσταση, που χρήζει ιδιαίτερη παρακολούθηση.
Δεν σκοπεύω να μπω στο χώρο της ψυχοπαθολογίας. Άλλοι οι αρμόδιοι γι’ αυτά. Όμως, το μόνο βέβαιο είναι, ότι παρόμοιες έμμονες ιδέες μετενσαρκώσεων και μετεμψυχώσεων παρατηρούνται στους «τρελούς του χωριού» που με τις εμμονές τους, να υποδύονται ρόλους που ξεπερνούν το πνευματικό τους μπόι, φτάνουν στο σημείο να «βαταλαλούν» -σύμφωνα με την κρητική ντοπιολαλιά-. Δηλαδή να παραμιλούν σε χαμηλό τόνο, ή σύμφωνα με την ερμηνεία του γράφοντος, να βαίνουν και να λαλούν, δηλαδή να περπατούν παραμιλώντας…
——–
*Σύμφωνα με ορισμένες ινδουιστικές και βουδιστικές πεποιθήσεις, μέσω της μετενσάρκωσης, η ψυχή μετά τον θάνατο δεν πεθαίνει, αλλά αναγεννάται σε νέο σώμα (εν προκειμένω η ψυχή του Ανδρέα Παπανδρέου αναγεννάται στο σώμα του Αλέξη του Μικρού. Και Θεός φυλάξοι)…
Στην Ευρώπη, οι αντιλήψεις αυτές καλλιεργήθηκαν από διάφορους αυτόκλητους φιλοσόφους, όπως η αρχιαπατεώνισα Ρώσο-Γερμανίδα Ελένα Μπλαβάτσκι (1831-1891), που κυριολεκτικά αναστάτωσε αμέτρητα θύματα της ανθρώπινης μικρόνοιας και ματαιοδοξίας…
Τη σκυτάλη της θεομπαίχτησας Μπλαβάτσκι παρέλαβε αργότερα ο τυχοδιώκτης μυστικιστής Ρασπούτιν, γελοιοποιώντας τον ίδιο τον αυτοκράτορα πασών των Ρωσιών Νικόλαο και μετατρέποντας την αυτοκρατορική αυλή σε οίκο ανοχής…
