Περισσότερες επιλογές θα προσφέρουν οι εταιρίες διαχείρισης κόκκινων δανείων στους δανειολήπτες που αδυνατούν να εξυπηρετήσουν το κόκκινο δάνειό τους.
Σύμφωνα με την Καθημερινή, οι λεγόμενοι servicers που στην ελληνική αγορά έχουν φθάσει ήδη τους 17 και σύντομα θα γίνουν 20, έχουν ξεκινήσει να εφαρμόζουν μεθόδους όπως η παράδοση του ακίνητου από τον δανειολήπτη για την εξόφληση της οφειλής, η εθελοντική εκποίησή του σε τρίτο ή η ανταλλαγή του με άλλο μικρότερης αξίας προκειμένου να καλύψει τις στεγαστικές ανάγκες του και να απαλλαγεί από την οφειλή του.
Πρόκειται, δηλαδή, για μεθόδους που δεν έχουν εφαρμοστεί στην ελληνική αγορά, λόγω της βαριάς δομής του τραπεζικού συστήματος, η οποία δεν επέτρεψε την υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών.
Τι προβλέπεται για τη διαχείριση των κόκκινων δανείων
Πωλήσεις, μισθώσεις, εκτιμήσεις, τακτοποιήσεις ακόμα και ανακαινίσεις ακινήτων προβλέπουν τα πλάνα ανάπτυξης των εταιρειών διαχείρισης κόκκινων δανείων στη χώρα μας, καθώς η διαχείριση των στεγαστικών δανείων θα μεταφέρεται σταδιακά εκτός τραπεζικού νυμφώνος τα προσεχή χρόνια.
Σε αντίθεση με τον περιορισμένο ρόλο που είχαν μέχρι σήμερα οι εισπρακτικές εταιρείες, οι οποίες ουσιαστικά πρότειναν στον οφειλέτη λύση φασόν που όριζε η τράπεζα και ίσχυε για όλους τους δανειολήπτες, οι εταιρείες διαχείρισης, ενεργοποιώντας για λογαριασμό του fund που έχουν αγοράσει το δάνειο, διαθέτουν μεγαλύτερη αυτονομία και ευελιξία στις λύσεις που εφαρμόζουν και οι οποίες μπορεί να είναι εξατομικευμένες για κάθε πελάτη.
Ο νέος θεσμός των servicers φιλοδοξεί να απογαλακτιστεί από τις τραπεζικές προοπτικές, εφαρμόζοντας νέες μεθόδους, πολλές από τις οποίες έχουν εφαρμοστεί σε χώρες όπως η Ισπανία που αντιμετώπισαν κρίση στο στεγαστικό τομέα. Στο πλαίσιο αυτό, έχουν ξεκινήσει να εφαρμόζονται ήδη -έστω σε μικρή κλίμακα ακόμη- μέθοδοι όπως η παράδοση του ακινήτου από τον δανειολήπτη για την εξόφληση της οφειλής, η εθελοντική εκποίηση της του σε τρίτο ή ανταλλαγή του με άλλο μικρότερης αξίας προκειμένου να καλύψει τις στεγαστικές του ανάγκες και να απαλλαγεί από την οφειλή του.
Πρόκειται για μεθόδους που, αν και έχουν περιγραφεί στον Κώδικα Δεοντολογίας που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδας εδώ και χρόνια, ουδέποτε λειτούργησαν στην ελληνική αγορά. Ο τρόπος λειτουργίας των servicers εξαρτάται κυρίως από τον κάτοχο του δανείου και το κατά πόσον πρόκειται για distress fund ή πιο μακροπρόθεσμο επενδυτή.
Σε κάθε περίπτωση η πλειονότητα των εταιρειών διαχείρισης που έχουν αδειοδοτηθεί μέχρι σήμερα από την ΤτΕ αλλά και αυτές η αδειοδότηση των οποίων εκκρεμεί, ήρθε για να μείνει αφού η ελληνική αγορά ακινήτων που αναπτύσσεται παράλληλα, αποτελεί το Ελντοράντο των private equity funds. Ο αριθμός των δανείων και των ακινήτων που θα κληθούν να διαχειριστούν τα αμέσως επόμενα παραπέμπει σε δυσθεώρητα νούμερα και εξηγεί τον συνωστισμό που παρατηρείται στην αγορά των servicers.
«Μια εταιρεία διαχείρισης που λειτουργεί ως εντολοδόχος ενός fund, δεν υπόκειται στον κανόνα των προβλέψεων που πρέπει να τηρεί μια τράπεζα για ένα δάνειο που έχει στα βιβλία της» αναφέρουν μεταξύ άλλων στελέχη της αγοράς των servicers. Με την έννοια αυτή ο servicer μπορεί κατά περίπτωση να κάνει μεγαλύτερο «κούρεμα» της οφειλής σε σχέση με αξία του ακινήτου προκειμένου να καταστήσει τη ρύθμιση βιώσιμη.
Στόχος του servicer είναι η λύση που θα εφαρμόσει -με «κούρεμα» ή χωρίς- αν είναι τέτοια που όχι μόνο θα μετατρέψει το δάνειο σε ενήμερο αλλά επιπλέον θα το καταστήσει και βιώσιμο και μακροπρόθεσμο, έτσι ώστε ο κάτοχος του δανείου δηλαδή το fund να μπορεί να το πωλήσει ύστερα από μερικά χρόνια.
Αντιθέτως η τράπεζα είναι υποχρεωμένη να να ακολουθεί αυστηρά το πλαίσιο των NPES και αποσκοπεί στο να ρυθμίσει το δάνειο στη βάση της χαμηλότερης δόσης έτσι ώστε να μπορέσει το δάνειο να φύγει από το χαρτοφυλάκιο των NPES και να περάσει στο ενήμερο χαρτοφυλάκιο.
