Το θέατρο ταξιδεύει από γειτονιά σε γειτονιά για να συναντήσει τους θεατές του, να τους προσκαλέσει στον κόσμο του και να τους μυήσει στη μαγεία του. Ενα λεωφορείο κινητοποιεί και ανοίγει νέους δρόμους διαφυγής.
Το Magic Bus, έτσι αρέσει στη θεατρική ομάδα να το αποκαλεί, είναι ένα ειδικά διαμορφωμένο λεωφορείο που ταξιδεύει, ήδη από τις 6 Απριλίου, στις συνοικίες της Αθήνας, δίνοντας την ευκαιρία σε κατοίκους και περαστικούς να απολαύσουν τη μαγεία του θεάτρου εντελώς δωρεάν. Η παράσταση που φιλοξενεί είναι οι «Ιστορίες Καθ’ οδόν» και αποτελεί ένα κέντημα από διηγήσεις και ευθυμογραφήματα του Βασίλη Αττικού για τις πρώτες προσπάθειες οργάνωσης του ελληνικού κράτους και της πρωτεύουσάς του. Η εν λόγω πρωτότυπη δράση προέκυψε ύστερα από συνεργασία του Εθνικού Θεάτρου με τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών.
Η παράσταση
Φτάνοντας στη στάση της παράστασης, στη Ν. Φιλαδέλφεια, ένα διαφορετικό όχημα του ΟΑΣΑ ήταν σταθμευμένο μπροστά από το δημαρχείο, επί της λεωφόρου Δεκελείας. Ντυμένο στα λευκά με την «ταμπέλα» του να αναγράφει: «ΘΕΑΤΡΟ EXPRESS». Στην προσπάθεια να κατοχυρώσουμε μια θέση ανάμεσα στους θεατές ακούμε μια κυρία να ρωτά την υπεύθυνη για τη διανομή των δελτίων σε ποιον όροφο του δημαρχείου θα πραγματοποιηθεί η παράσταση. Η κοπέλα τής δείχνει με μια διάθεση αποκάλυψης το σταθμευμένο όχημα και εκείνη αναφωνεί: «Τι, μέσα στο λεωφορείο;»!
Οι είκοσι θεατές παρατηρούν τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του λεωφορείου που έχει χωριστεί στα δύο, με το μπροστινό μέρος να αποτελεί τη σκηνή και το υπόλοιπο τον χώρο για τους θεατές. Ενας «ντελάλης» ανακοινώνει την έναρξη: «Κυρίες και κύριοι, καλωσορίσατε! Σήμερα ο θίασός μας θα σας παρουσιάσει τις «Ιστορίες καθ’ οδόν». Κλείστε τα κινητά σας, ανοίξτε τα μάτια σας και τα αφτιά σας». Οι ηθοποιοί της παράστασης, Ρένα Κυπριώτη, Σταύρος Καραγιάννης και Γιάννης Παναγόπουλος, εμφανίζονται στη σκηνή και αρχίζουν τις διηγήσεις τους. Διηγήσεις που μας ταξιδεύουν πίσω στην Αθήνα του 1834, σε μια πόλη που σε τίποτε δεν θύμιζε τη σημερινή ελληνική πρωτεύουσα. Οι μουσικές και ενδυματολογικές επιλογές συμβάλλουν, από κοινού με τον σκηνικό χώρο, στη μεταφορά σε μια άλλη εποχή. «Το λεωφορείο λειτουργεί σαν μια χρονοκάψουλα, δημιουργεί μια κοινή συνωμοσία. Παύει να μας απασχολεί το τι συμβαίνει στον έξω κόσμο. Ο χρόνος σταματά και αρχίζει από εκεί που τον ορίζουμε εμείς» αναφέρει ο Γιάννης Παναγόπουλος.
40 λεπτά απόλαυση
Στο τέλος του οχήματος, ανάμεσα στους θεατές βρίσκεται και ο σκηνοθέτης της παράστασης Τάσος Πυργιέρης, που έχει ρόλο διπλό, καθώς συμμετέχει και ως ηθοποιός. Ο ίδιος δεν εμφανίζεται στη σκηνή παρά μόνο λίγο πριν από το τέλος του έργου, ωστόσο συμβάλλει ενεργά στη θεατρική δράση μέσω των διαλόγων που αναπτύσσει με τους υπόλοιπους ηθοποιούς από τη θέση του θεατή. «Χρειαζόμασταν ένα αντίβαρο, ένα μέσο για τη σύνδεση με το κοινό, έτσι ώστε το έργο να μη θυμίζει μια αποκομμένη θεατρική δράση. Τον ρόλο αυτόν έχει αναλάβει ο Τάσος» αναφέρουν ο Σταύρος Καραγιάννης και ο Γιάννης Παναγόπουλος ενώ η Ρένα Κυπριώτη συμπληρώνει πως η πρωτότυπη αυτή συμμετοχή του σκηνοθέτη στο έργο γεννήθηκε κατά λάθος την ώρα της πρόβας όταν ο ίδιος τους έδινε οδηγίες.
Την ώρα της παράστασης δημιουργείται μια ιδιαίτερη σχέση πομπού και δέκτη. Το γεμάτο από χιουμοριστικά και σατιρικά στοιχεία σενάριο συμβάλλει στη μεταξύ τους διάδραση. Οι ηθοποιοί δεν διστάζουν να αποκλίνουν ελαφρώς από τις συμβάσεις του σεναρίου σχολιάζοντας ακόμη και τις αντιδράσεις του κοινού. Το έργο σού δημιουργεί το ερώτημα του τι είναι συμφωνημένο και τι αυθόρμητο. «Μου αρέσει να δίνω τη δυνατότητα στους ηθοποιούς που αγαπώ πάρα πολύ να κάνουν αυτό που θέλουν, αρκεί αυτό να συνδέεται με το έργο και να είναι διασκεδαστικό» λέει ο Τάσος Πυργιέρης.
Το κοινό δείχνει να διασκεδάζει. Η παράσταση κατάφερε να αγγίξει πολλές διαφορετικές ηλικίες. Δυο μαθήτριες στις μπροστινές θέσεις χαίρονται που είχαν τη δυνατότητα να ακούσουν ιστορίες για το πρώτο αθηναϊκό θέατρο και τις πρώτες ελληνίδες ηθοποιούς της εποχής. «Αυτά είναι πράγματα που το βιβλίο της Ιστορίας δεν τα λέει» αναφέρουν. Η γλαφυρή αφήγηση των ηθοποιών αλλά και το ίδιο το σενάριο κερδίζουν την προσοχή των θεατών για τα υπόλοιπα σαράντα λεπτά, όσο και διαρκεί η παράσταση.
Ο σκοπός του όλου εγχειρήματος ήταν ένας κατά τον Τάσο Πυργιέρη «να φτάσει το θέατρο και στις πιο απομονωμένες περιοχές της Αθήνας και να έχουν όλοι πρόσβαση σε αυτό».
Πληροφορίες για τις προγραμματισμένες στάσεις του λεωφορείου στις ιστοσελίδες www.n-t.gr και www.oasa.gr.
