Ο άλλος Τρικούπης

Το 1810 ο Σπυρίδων Τρικούπης, 22 ετών, εγκαθίσταται στην Πάτρα και προσλαμβάνεται ως γραμματέας στο αγγλικό προξενείο. Εφόδιό του ήταν η φοίτησή του στη Σχολή Παλαμά, στην πατρίδα του το Μεσολόγγι, και η καλή γνώση της ιταλικής γλώσσας. Λεπτός και μικροκαμωμένος, έμοιαζε περισσότερο με έφηβο παρά με νεαρό άνδρα. Σε σχέση με το Μεσολόγγι, η Πάτρα ήταν σχετικά μεγάλη πόλη. Μολονότι ήταν κακοκτισμένη, βρώμικη και με ανθυγιεινό κλίμα, ήταν το εμπορικό κέντρο όλης της Πελοποννήσου και έδρα των προξένων όλων των μεγάλων χωρών της εποχής. Στο αγγλικό προξενείο άλλαξε κυριολεκτικά η τύχη του Σπυρίδωνος. Γνώρισε εκεί τον Φρέντερικ Νορθ, κατοπινό λόρδο Γκίλφορντ, τον άγγλο φιλέλληνα που ίδρυσε την Ιόνιο Ακαδημία.

Στην βιογραφία που παρουσιάζει και αναλύει ο Νίκος Μπακουνάκης στην έντυπη έκδοση στο «Βήμα της Κυριακής», παρουσιάζει την περιπετειώδη ζωή του Σπυρίδωνος, πατέρα του Χαρίλαου, μέσα από μία βιογραφία που ισορροπεί αριστοτεχνικά ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό. Πολιτικός και πρεσβευτής με μια πλούσια ζωή.