Υπάρχει ένα μπισμαρκικό απόφθεγμα που συνοψίζει την εκλογική συμπεριφορά των νέων: Οποιος δεν είναι σοσιαλιστής στα 19 του, δεν έχει καρδιά. Οποιος είναι ακόμα σοσιαλιστής στα 30 του, δεν έχει μυαλό. Οσοι ασχολούνται, όμως, με τις ελληνικές δημοσκοπήσεις φαίνεται να αντιμετωπίζουν πλέον τη σχέση των νεότερων ηλικιών με τις κάλπες με βάση ένα άλλο τσιτάτο, εκείνο που θέλει έναν νέο να είναι μια θεωρία κι έναν γέρο να είναι ένα γεγονός. Με δυο λόγια; Δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει με σιγουριά πώς θα λειτουργήσουν την Κυριακή των εκλογών. Αλλά με όποιον τρόπο κι αν λειτουργήσουν, οι δημοσκόποι εικάζουν πως θα επηρεάσουν την εικόνα που θα έχει ο χάρτης της επικράτειας το βράδυ της 26ης Μαΐου.
Η εν λόγω συζήτηση γίνεται παραδοσιακά σε κάθε προεκλογική περίοδο. Απλά σε αυτήν έχει ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον μιας και χάρη στον εκλογικό νόμο που ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2016 αποκτούν δικαίωμα ψήφου οι 17άρηδες. Οταν διεξαγόταν η σχετική συζήτηση στο Κοινοβούλιο σύσσωμη η αντιπολίτευση κατηγορούσε την κυβέρνηση για «προσπάθεια αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος». Το σκεπτικό τους ήταν πως οι 17χρονοι ανήκουν σε μια προνομιακή για τον ΣΥΡΙΖΑ εκλογική δεξαμενή, αυτή των νεαρών ηλικιών. Δεν ήταν αβάσιμο σκεπτικό, αφού «το 2015» λέει γνωστός αναλυτής «οι νέοι είχαν ψηφίσει σχεδόν μαζικά ΣΥΡΙΖΑ». Ο Σταύρος Θεοδωράκης, ας πούμε, μιλούσε τότε από κοινοβουλευτικού βήματος για συριζαϊκό σχέδιο με στόχο «να καλοπιάσει περίπου 130.000 νέους ψηφοφόρους».
-Τι δείχνουν τα στοιχεία της πρώτη αναθεώρησης των εκλογικών καταλόγων;
-Πόσοι είναι οι 17αρηδες που ψηφίζουν για πρώτη φορά;
-Ποιο κόμμα φαίνεται να κυριαρχεί στα νεανικά κοινά;
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση των ΝΕΩΝ Σαββατοκύριακο
